Feminism, Psychoanalysis, and Maternal Subjectivity

در این کتاب، آلیسون استون رویکردی فمینیستی به ذهنیت مادرانه را توسعه می‌دهد. استون استدلال می‌کند که در غرب، خود غالباً در تقابل با بدن مادری درک شده است، بنابراین باید خود را از مادر و مراقبان مادری که در کودکی برای تبدیل شدن به خود یا در مدرنیته به آنها وابسته بود جدا کرد. موضوع. این مفروضات مادر بودن و سوژه بودن را دشوار می‌سازد. از آنجایی که مادران با این وجود تلاش می‌کنند تا زمانی که مادری آن‌ها را به خطر انداخته است، ذهنیت خود را بازیابند، سوبژکتیویته آنها نمی‌تواند نوعی سوبژکتیویته معمولی باشد که بر اساس جدایی از بدن مادری است. مادران سوژه هایی از نوع جدید هستند که از موقعیت غوطه ور شدن مجدد خود در قلمرو روابط بدنی مادری، صمیمیت و وابستگی بدنی معنا می آفرینند و عاملیت می یابند. بنابراین استون سوبژکتیویته مادری را شکل خاصی از سوبژکتیویته تعبیر می کند که با بدن مادری پیوسته است. استون این شکل سوبژکتیویته را بر حسب اینکه چگونه مادر به طور معمول با فرزندش تاریخچه روابط بدنی خود با مادر خود را بازتولید می کند، تحلیل می کند، که منجر به شکل مادرانه و چرخه ای متمایز از زمان زیسته می شود.

In this book, Alison Stone develops a feminist approach to maternal subjectivity. Stone argues that in the West the self has often been understood in opposition to the maternal body, so that one must separate oneself from the mother and maternal care-givers on whom one depended in childhood to become a self or, in modernity, an autonomous subject. These assumptions make it difficult to be a mother and a subject, an autonomous creator of meaning. Insofar as mothers nonetheless strive to regain their subjectivity when their motherhood seems to have compromised it, theirs cannot be the usual kind of subjectivity premised on separation from the maternal body. Mothers are subjects of a new kind, who generate meanings and acquire agency from their position of re-immersion in the realm of maternal body relations, of bodily intimacy and dependency. Thus Stone interprets maternal subjectivity as a specific form of subjectivity that is continuous with the maternal body. Stone analyzes this form of subjectivity in terms of how the mother typically reproduces with her child her history of bodily relations with her own mother, leading to a distinctive maternal and cyclical form of lived time.