The piano tuner : stories

در پیانو تیونر، پیتر ماینکه از بیگانه‌ای می‌نویسد که وقتی به خارج از کشور می‌رویم و هنگامی که درب ورودی خانه‌مان را برای پذیرفتن یک غریبه پاسخ می‌دهیم، در شهرها و روستاهای ناآشنا با ما روبرو می‌شود و در انتظارمان است. در محیطی به همان اندازه نگران‌کننده خاطرات و حسرت‌های ما.

اغلب در این داستان‌ها، چیزی که یک محیط امن و راحت به نظر می‌رسد ناگهان تهدیدآمیز می‌شود. در داستان عنوان، وجود آرام یک نویسنده در میان عتیقه‌جات و کتاب‌هایش، قطعه به قطعه، توسط یک تیونر پیانوی اهریمنی و شکم‌آب از بین می‌رود. در «پونوها»، مردی به یاد می‌آورد که چگونه به عنوان پسر جوانی که در بروکلین در طول جنگ جهانی دوم زندگی می‌کرد، در شوخی‌های وحشیانه دو قلدر ایرلندی به یک همکار تبدیل شد. در «رودخانه پیچ خورده»، زمانی که یک آمریکایی با کمک هزینه فولبرایت سعی می‌کند از دو عضو هیئت علمی باج‌گیری کند، فعالیت دانشگاهی یک دانشگاه لهستانی مختل می‌شود. و در «دستبند»، یک دانشجوی جوان مردم‌شناسی که در آفریقا کار میدانی انجام می‌دهد، خود را بیشتر و بیشتر به سمت نقش یک کشیش اوشون می‌بیند، به زندگی ای که با پیکربندی پوسته‌های کاوری که روی زمین ریخته می‌شود، دیکته می‌شود. p>

Meinke از جهانی می نویسد که در آن کنترل ما بر زندگی ما به ندرت در آن سوی مرز وجود دارد و اغلب از نوک انگشتان ما فراتر نمی رود. تلاش برای ایجاد پل ارتباطی بین دو فرهنگ، دو زندگی گاهی اوقات موفقیت آمیز است، مانند زمانی که یک بازیگر عشق را در آغوش یک باردار سرسخت می یابد، اما معمولاً منجر به سرخوردگی می شود، مانند زمانی که شغل یک فروشنده سخت نوش پس از مستی از بین می رود. میز یک شب توسط یک مهندس لهستانی، یا زمانی که یک پدر انگلیسی در تلاش برای یافتن زمینه مشترک با پسر آمریکایی خود است. داستان‌های جذاب و تقریباً وحشتناک تیونر پیانو از مردان و زنان شایسته‌ای می‌گوید که در حوادثی گرفتار شده‌اند که هرگز نمی‌توانستند پیش‌بینی کنند و هرگز انتخاب نمی‌کردند.

In The Piano Tuner, Peter Meinke writes of the foreignness that awaits us when we go abroad and when we answer our own front door to admit a stranger, that confronts us in unfamiliar cities and villages and in the equally disquieting surroundings of our memories and regrets.

Often in these stories, what seems a safe, comfortable environment turns suddenly threatening. In the title story, a writer's quiet existence amid his antiques and books is dismantled, piece by piece, by a demonic, beer-bellied piano tuner. In "The Ponoes," a man recalls how, as a young boy living in Brooklyn during World War II, he became a collaborationist in the brutal pranks of two Irish bullies. In "The Twisted River," the sedate collegiality of a Polish university is disrupted when an American on a Fulbright grant attempts to blackmail two faculty members. And in "The Bracelet," a young anthropology student doing field work in Africa finds herself drawn further and further into the role of a priestess of Oshun, into a life dictated by the configuration of cowry shells cast upon the floor.

Meinke writes of a world where our control over our lives seldom exists across a border, and often extends no further than our fingertips. Attempts to bridge two cultures, two lives are sometimes successful, as when an actor finds love in the arms of a tough-talking barmaid, but more usually lead to disillusionment, as when a hard-drinking salesman's career is shattered after he is drunk under the table one night by a Polish engineer, or when an English father struggles to find common ground with his American son. Riveting, almost terrifying, the stories in The Piano Tuner tell of decent men and women caught in events that they could never have predicted, would never have chosen.