The Merit Myth: How Our Colleges Favor the Rich and Divide America

کالج‌ها به شدت از سیستم آموزش عالی عمیقا طبقه‌بندی شده آمریکا دفاع می‌کنند و استدلال می‌کنند که منحصر به فردترین مدارس به باهوش‌ترین بچه‌هایی که برای رسیدن به آن تلاش کرده‌اند پاداش می‌دهند. اما در واقع این روش کار نمی کند. همانطور که رسوایی دریافت رشوه اخیر در دانشگاه نشان می‌دهد، نابرابری‌های اجتماعی و تلاش دانشگاه‌ها برای کسب ثروت و اعتبار، به نفع فرزندان ممتاز به هم ریخته است. برای محقق و منتقد آموزش، آنتونی پی. کارنویل، واضح است که کالج ها مکان آرزوها و فرصت های برابری نیستند که ادعا می کنند هستند.

افسانه شایستگی< /em> کالج‌های نخبه‌مان را به خاطر آنچه هستند فرا می‌خواند: مؤسساتی که به تحرک اجتماعی و شایسته‌سالاری خدمت می‌کنند، در حالی که هیچ کدام از آنها را ارائه نمی‌دهند. از طریق سیاست‌هایی که نابرابری را تشدید می‌کنند، از جمله تأمین مالی سخاوتمندانه به اصطلاح کمک‌های مبتنی بر شایستگی برای دانشجویان از قبل ثروتمند به جای گسترش فرصت‌ها برای کسانی که بیشتر به آن نیاز دارند، دانشگاه‌های ایالات متحده - مسیر فرضی برای یک آینده مالی بهتر - به طرز تاسف‌باری در بازتولید این کمک‌ها شریک هستند. امتیازات نژادی و طبقاتی در بین نسل‌ها که وانمود می‌کنند از آن بیزارند.

این کتاب به موقع و دقیق، با کاهش چشمگیر وزن SAT/ACT، از راه‌اندازی بازی بحث می‌کند. اندازه گیری کالج ها بر اساس نتایج آنها، نه ورودی های آنها. طراحی برنامه های اقدام مثبت که هم نژاد و هم طبقه را در نظر می گیرند. و 14 را به 12 جدید تبدیل می کند - تضمین آموزش عمومی K-14 برای هر آمریکایی. افسانه شایستگی راه را نشان می دهد که آموزش عالی به چراغ فرصتی تبدیل شود که در نظر گرفته شده بود.

Colleges fiercely defend America’s deeply stratified higher education system, arguing that the most exclusive schools reward the brightest kids who have worked hard to get there. But it doesn’t actually work this way. As the recent college-admissions bribery scandal demonstrates, social inequalities and colleges’ pursuit of wealth and prestige stack the deck in favor of the children of privilege. For education scholar and critic Anthony P. Carnevale, it’s clear that colleges are not the places of aspiration and equal opportunity they claim to be.

The Merit Myth calls out our elite colleges for what they are: institutions that pay lip service to social mobility and meritocracy, while offering little of either. Through policies that exacerbate inequality, including generously funding so-called merit-based aid for already-wealthy students rather than expanding opportunity for those who need it most, U.S. universities—the presumed pathway to a better financial future—are woefully complicit in reproducing the racial and class privilege across generations that they pretend to abhor.

This timely and incisive book argues for unrigging the game by dramatically reducing the weight of the SAT/ACT; measuring colleges by their outcomes, not their inputs; designing affirmative action plans that take into consideration both race and class; and making 14 the new 12—guaranteeing every American a public K–14 education. The Merit Myth shows the way for higher education to become the beacon of opportunity it was intended to be.