دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Philippe Lacoue-Labarthe
سری:
ISBN (شابک) : 0804734275, 9780804734271
ناشر:
سال نشر: 1999
تعداد صفحات: 80
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 15 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Poetry as Experience (Meridian: Crossing Aesthetics) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شعر به عنوان تجربه (نصف النهار: عبور از زیبایی شناسی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
شعر به مثابه تجربه لاکو-لابارت به مسئله زبان غزلی می پردازد که بیان سوبژکتیویته نباشد. لاکو لابارت در تحلیل خود از موقعیت تاریخی شعر پل سلان، موضوع را به عنوان اصلی تعریف می کند که هم شناخت و هم عمل را پایه گذاری، سازماندهی و تضمین می کند - اصلی که در قرن بیستم با خشونت ترین شکل، نه تنها به یک شخصیت تبدیل شد. از سلطه اما از بین بردن هر چیزی غیر از خودش. این موضوع کاملاً جهانی، انتزاعی، و در نهایت خودکشی، تمام تجربیات را ریشه کن می کند، به جز تکینگی این تجربه تهی شدن. اما همانطور که پل سلان اصرار داشت، آنچه باقی میماند، باقیماندهای از صدای غزل است: سینگباررست. پاسخی به H?lderlin، دیگری به هایدگر - و خوانش مستمر او از "نصف النهار" آیه تکینگی سلان را به عنوان حرکت در مرز تجربه تعمیم پذیر و فراتر از آن، یعنی به عنوان یک تجربه، عبور از یک میدان خطرناک نشان می دهد. ، که در آن زبان دیگر بر چیزی مسلط نیست، بلکه یادآور تهی شدن مفاهیم و فروپاشی قدرت های سازنده سوژه است. از نظر لاکو-لابارت، شعر پس از شوآ، شعر تکینگی برهنه، دیگر شعری نیست که با مفهوم موضوع - یا، در این مورد، با مفهوم شعر - مطابقت داشته باشد، بلکه زبان شعر است. فریب دادن شعر سلان تنها با ناامید شدن از زبان قهرمانانه شعر آرمانگرایانه، و از گرایشات اسطوره ای-هستی شناختی فلسفه، می تواند امکان تاریخ دیگری، آینده ای دیگر را باز نگه دارد.
Lacoue-Labarthe’s Poetry as Experience addresses the question of a lyric language that would not be the expression of subjectivity. In his analysis of the historical position of Paul Celan’s poetry, Lacoue-Labarthe defines the subject as the principle that founds, organizes, and secures both cognition and action—a principle that turned, most violently during the twentieth century, into a figure not only of domination but of the extermination of everything other than itself. This thoroughly universal, abstract, and finally suicidal subject eradicates all experience, save the singularity of this experience of voiding. But what is left, as Paul Celan insisted, is a remainder to the lyric voice alone: Singbarer Rest.Lacoue-Labarthe’s detailed analyses of two decisive poems by Celan, “T?bingen, J?nner” and “Todtnauberg”—the one a response to H?lderlin, the other to Heidegger—and his sustained reading of “The Meridian” present Celan’s verse of singularity as the movement at and beyond the border of generalizable experience, i.e., as an experience, a traversing of a dangerous field, in which language no longer dominates anything, but rather commemorates the voiding of concepts and the collapse of the constitutive powers of the subject. For Lacoue-Labarthe, poetry after the Shoah, the poetry of bared singularity, is no longer a poetry that would correspond to the concept of the subject—or, for that matter, to the concept of poetry—but is rather the language of the decept. Only by being disappointed of the heroic language of idealistic poetry, and of the mytho-ontological tendencies of philosophy, can Celan’s poetry keep open the possibility of another history, another future.