دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: بودیسم ویرایش: نویسندگان: Mario Poceski سری: ISBN (شابک) : 0195319966, 9781435642287 ناشر: سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 300 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ordinary Mind as the Way: The Hongzhou School and the Growth of Chan Buddhism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ذهن معمولی به عنوان راه: مکتب هنگژو و رشد بودیسم چان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تحت رهبری مازو دائویی (709-788) و شاگردان متعدد او، مکتب هنگژو به عنوان سنت غالب بودیسم چان (ذن) در چین در دوره میانی سلسله تانگ (618-907) ظهور کرد. ماریو پوچسکی یک بررسی منظم از رشد و ارتقای مهم مکتب هنگژو به عنوان حامل ارتدوکس چان ارائه می دهد و آموزه های آن را در پس زمینه محیط فکری و مذهبی تانگ چین تحلیل می کند. پوسسکی نشان میدهد که مکتب هنگژو اولین ظهور سنت چان در سراسر امپراتوری را نشان میدهد که در سرتاسر چین مستحکم بود و مکاتب مختلف چندپارهشده چان اولیه را با ارتدوکسی فراگیر جایگزین کرد. مطالعه پوچسکی به جای داستانهای آخرالزمان «گفتگوی برخورد» که به طور منظم برای تفسیر تفاسیر پذیرفتهشده اما از نظر تاریخی ناموجه در مورد ماهیت چان در سلسله تانگ استفاده میشد، بر پایه اولیهترین لایههای منابع دائمی استوار است. او دیدگاه سنتی و پذیرفته شده مردمی از مدرسه هنگژو را به عنوان یک جنبش انقلابی که آداب و آموزه های جریان اصلی را رد می کند، به چالش می کشد و مسیر جدیدی را برای رشد مستقل چان به عنوان یک سنت منحصر به فرد بودایی ترسیم می کند. او استدلال می کند که این دیدگاه مبتنی بر برداشت نادرست از عناصر کلیدی تاریخ مکتب هنگژو است. موفقیت مکتب هنگژو بهجای اینکه بهعنوان یک جنبش غیرمتعارف عمل کند، در واقع عمدتاً مبتنی بر توانایی آن در میانجیگری تنشها بین گرایشهای سنتگرا و شمایلشکن بود. فراتر از تفاسیر رمانتیک مرسوم که شخصیت رادیکال مکتب هنگژو را برجسته می کند، پوسسکی نشان می دهد که تداوم بسیار بیشتری بین چان اولیه و کلاسیک - و بین مکتب هنگژو و بقیه بودیسم تانگ - از آنچه قبلاً تصور می شد وجود داشته است.
Under the leadership of Mazu Daoyi (709-788) and his numerous disciples, the Hongzhou School emerged as the dominant tradition of Chan (Zen) Buddhism in China during the middle part of the Tang dynasty(618-907). Mario Poceski offers a systematic examination of the Hongzhou School's momentous growth and rise to preeminence as the bearer of Chan orthodoxy, and analyzes its doctrines against the backdrop of the intellectual and religious milieus of Tang China. Poceski demonstrates that the Hongzhou School represented the first emergence of an empire-wide Chan tradition that had strongholds throughout China and replaced the various fragmented Schools of early Chan with an inclusive orthodoxy. Poceski's study is based on the earliest strata of permanent sources, rather than on the later apocryphal "encounter dialogue" stories regularly used to construe widely-accepted but historically unwarranted interpretations about the nature of Chan in the Tang dynasty. He challenges the traditional and popularly-accepted view of the Hongzhou School as a revolutionary movement that rejected mainstream mores and teachings, charting a new path for Chan's independent growth as a unique Buddhist tradition. This view, he argues, rests on a misreading of key elements of the Hongzhou School's history. Rather than acting as an unorthodox movement, the Hongzhou School's success was actually based largely on its ability to mediate tensions between traditionalist and iconoclastic tendencies. Going beyond conventional romanticized interpretations that highlight the radical character of the Hongzhou School, Poceski shows that there was much greater continuity between early and classical Chan-and between the Hongzhou School and the rest of Tang Buddhism-than previously thought.