دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تعلیم و تربیت ویرایش: نویسندگان: Jennifer S Singh سری: ناشر: University of Minnesota Press سال نشر: 2016 تعداد صفحات: 302 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اوتیسم های چندگانه: طیف های حمایت و علم ژنومیک: پداگوژی، تربیت ویژه (اصلاحی)، اوتیسم
در صورت تبدیل فایل کتاب Multiple Autisms: Spectrums of Advocacy and Genomic Science به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اوتیسم های چندگانه: طیف های حمایت و علم ژنومیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آیا ژنی برای اوتیسم وجود دارد؟ علیرغم تلاش میلیارد دلاری و بیست ساله برای یافتن این موضوع – و هر چه پاسخ مبهمتر باشد، به نظر میرسد که جستجو بیشتر میشود – هیچ ژن واحد اوتیسم شناسایی نشده است. در کتاب اوتیسمهای چندگانه، جنیفر اس. سینگ تلاش میکند تا دریابد که چگونه اوتیسم به عنوان یک اختلال ژنتیکی پدیدار شد و این موضوع چگونه بر افرادی که اوتیسم را مطالعه میکنند و کسانی که با آن زندگی میکنند تأثیر میگذارد. این اولین تحلیل پایدار از شیوهها، سیاست و معنای ژنتیک اوتیسم از منظر علمی، فرهنگی و اجتماعی است. در سال 2004، زمانی که سینگ تحقیقات خود را آغاز کرد، شیوع اوتیسم 1 نفر از هر 150 کودک گزارش شد. ده سال بعد، این تعداد به 1 در 100 افزایش یافت و این اختلال در پسران پنج برابر بیشتر از دختران بود. در همین حال، تشخیص به «اختلالات طیف اوتیستیک» تغییر کرد و تحقیقات بیشتر روی ژنومیک متمرکز شد تا ژنتیک، کمتر روی ژنهای منفرد تا صدها ژن متقابل. Multiple Autisms این تغییر و پیامدهای آن را از طریق 9 سال مشاهدات قوم نگاری، تجزیه و تحلیل متون علمی و مرتبط، و بیش از هفتاد مصاحبه با دانشمندان اوتیسم، والدین کودکان مبتلا به اوتیسم و افراد در طیف اوتیسم ترسیم می کند. این کتاب تاریخ اجتماعی فعالیتهای والدین در ژنتیک اوتیسم، خوشبینی علمی در مورد یافتن ژنی برای اوتیسم و شکست متعاقب آن، و هزینههای شخصی و اجتماعی مشاهده و ترجمه اوتیسم از طریق یک لنز ژنومی را ترسیم میکند. اطلاعات ژنتیکی چگونه برای افراد مبتلا به اوتیسم مفید است؟ کار سینگ با در نظر گرفتن این سوال در کنار مسائل علمی و اجتماعی که تحقیقات اوتیسم مطرح می کند، دسترسی و پیامدهای واقعی نگاه ژنومی را به ما نشان می دهد.
Is there a gene for autism? Despite a billion-dollar, twenty-year effort to find out—and the more elusive the answer, the greater the search seems to become—no single autism gene has been identified. In Multiple Autisms, Jennifer S. Singh sets out to discover how autism emerged as a genetic disorder and how this affects those who study autism and those who live with it. This is the first sustained analysis of the practices, politics, and meaning of autism genetics from a scientific, cultural, and social perspective. In 2004, when Singh began her research, the prevalence of autism was reported as 1 in 150 children. Ten years later, the number had jumped to 1 in 100, with the disorder five times more common in boys than in girls. Meanwhile the diagnosis changed to “autistic spectrum disorders,” and investigations began to focus more on genomics than genetics, less on single genes than on hundreds of interacting genes. Multiple Autisms charts this shift and its consequences through nine years of ethnographic observations, analysis of scientific and related literatures, and morethan seventy interviews with autism scientists, parents of children with autism, and people on the autism spectrum. The book maps out the social history of parental activism in autism genetics, the scientific optimism about finding a gene for autism and the subsequent failure, and the cost in personal and social terms of viewing and translating autism through a genomic lens. How is genetic information useful to people living with autism? By considering this question alongside the scientific and social issues that autism research raises, Singh’s work shows us the true reach and implications of a genomic gaze.