ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Meaning in comedy: studies in Elizabethan romantic comedy

دانلود کتاب معنی در کمدی: مطالعات در کمدی رمانتیک الیزابتی

Meaning in comedy: studies in Elizabethan romantic comedy

مشخصات کتاب

Meaning in comedy: studies in Elizabethan romantic comedy

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0873952782, 9780873952781 
ناشر: SUNY Press 
سال نشر: 1975 
تعداد صفحات: 0 
زبان: English  
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 465 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 47,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 25


در صورت تبدیل فایل کتاب Meaning in comedy: studies in Elizabethan romantic comedy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب معنی در کمدی: مطالعات در کمدی رمانتیک الیزابتی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب معنی در کمدی: مطالعات در کمدی رمانتیک الیزابتی

کمدی های جشن الیزابت یک درام منحصر به فرد و خیره کننده را تشکیل می دهند، اما به ندرت به عنوان یک ژانر مورد مطالعه قرار گرفته اند، و به جز نمایشنامه های شکسپیر، به ندرت تفسیر می شوند. اگرچه مخاطبان متوالی این آثار را لذت بخش می دانستند، منتقدان گاهی آنها را نسبتاً پیش پا افتاده می دانند. کتاب پروفسور ولد، که مبتنی بر دیدگاه جدید چالش برانگیز دراماتورژی قرن شانزدهم است، به درک جدیدی از نمایشنامه ها می انجامد و ژرفای شگفت انگیزی را در آنها آشکار می کند. این میان‌آهنگ‌ها و اخلاقیات، نه به‌عنوان درام‌های انتقالی خام تعلیمی ساده‌گرایانه و تکنیک‌های آشفته، بلکه به‌عنوان نمایشنامه‌های حیاتی تئاتری دیده می‌شوند که هم از نظر فنی پیچیده و هم از نظر معنایی پیچیده هستند. نویسنده معنای نمایشی مورد نظر خود را به‌عنوان درک تماشاگران دوره رنسانس از نمایشنامه تعریف می‌کند و تعریفی عملیاتی از آن مخاطب از نظر دانش و آموزش ارائه می‌دهد. او استفاده اواخر قرون وسطی از استعاره نمایشی را به‌عنوان وسیله‌ای برای انتقال معنا بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه در طول قرن شانزدهم این ابزار باعث ایجاد یک سنت زبانی پیچیده شد، سنتی که ژانرهای اواخر الیزابت و ژاکوبین از آن توسعه یافتند. کمترین این ژانرها «کمدی رمانتیک» است، مفهومی که پروفسور ولد به طور قابل توجهی آن را گسترش داده است. او با استفاده از ایده‌های رایج آن زمان به‌عنوان ابزار مفهومی برای تفسیر، گروه‌بندی کلی را نشان می‌دهد که شامل نمایشنامه‌هایی است که به طور سطحی متفاوت هستند مانند «مادر بمبی لیلی»، «فریار بیکن» گرین، و «رام کردن زیرک». آنها با استعاره های دراماتیک خاصی، با مفروضات فلسفی، و نگرانی مشترکشان برای یافتن روشی با «جسم پوچ» به هم مرتبط هستند. درک ما از این کمدی‌های رمانتیک به دلیل سنت‌های علمی انباشته و تغییر سبک بازیگری در 350 سال گذشته تار شده است. پروفسور ولد (که خود تجربه بازیگری و کارگردانی داشته است) برای کشف دیدگاه روشنی از این فرم دراماتیک، آنطور که مخاطبان الیزابتی آن را درک کردند، عواملی مانند جهت گیری واقعی نمایشنامه نویسان برای اجرا را در نظر می گیرد (در صورتی که چنین باشد. یافته است)، به منظور مطالعه ارتباط معنا از نمایشنامه نویس الیزابتی به مخاطبان معاصر و متنوع خود. در حالی که برای ما، برای مثال، هملت ممکن است مجموعه ادیپ و کمدی خطاها را برای جستجوی هویت و شکست ارتباطی مثال بزند، چنین «معانی» به هیچ وجه آن چیزی نیست که توسط بازیگر هوشمند و تحصیلکرده الیزابتی تصور می شود. در قسمت اول، پروفسور ولد سنت‌های نمایشی را که مخاطبان لیلی، گرین و شکسپیر با آن آشنا بودند، بررسی می‌کند، در حالی که در قسمت دوم، خود کمدی‌ها را تفسیر می‌کند. از آنجایی که همه گونه های نمایشی تقریباً از تکنیک های مشابهی استفاده می کردند و با بسیاری از مضامین مشابه سروکار داشتند، این کتاب همچنین مقدمه ای برای درک تراژدی، تاریخ، و - به ویژه - طنز نمایشی است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The festive Elizabethan comedies constitute a unique and dazzling drama, yet they have seldom been studied as a genre, and, except for Shakespeare's plays, they are seldom interpreted. Although successive audiences have found these works delightful, critics at times regard them as rather trivial. Professor Weld's book, which is based upon a challenging new view of sixteenth-century dramaturgy, results in a new understanding of the plays, and reveals in them a surprising profundity. These interludes and moralities are seen, not as crude transitional dramas of simplistic didacticism and confused technique, but as theatrically vital plays which are both technically sophisticated and semantically complex. The author defines the dramatic meaning he seeks as the Renaissance audience's understanding of the play, and offers an operational definition of that audience in terms of its knowledge and training. He explores the late medieval use of dramatic metaphor as a device for conveying meaning and shows how during the sixteenth century this device gave rise to a complex linguistic tradition, one from which the late Elizabethan and Jacobean genres developed. Not the least of these genres is "romantic comedy," a concept that Professor Weld expands considerably. Using common ideas of the time as conceptual tools for interpretation, he demonstrates a generic grouping which includes plays as superficially diverse as Lyly's Mother Bombie, Greene's Friar Bacon, and The Taming of the Shrew. They are linked by certain dramatic metaphors, by philosophical assumptions, and by their common concern to find a modus vivendi with the "absurd flesh." Our understanding of these romantic comedies has been blurred by the accumulated scholarly traditions and changing acting styles of the last 350 years. In order to discover a clear view of this dramatic form as it was understood by the Elizabethan audience, Professor Weld (who himself has had acting and directing experience) takes factors into account such as the playwrights' actual directions for performance (when such can be found), in order to study the communication of meaning from the Elizabethan playwright to his contemporary and varied audience. While to us, for instance, Hamlet might exemplify the Oedipus Complex and The Comedy of Errors a search for identity and the failure of communication, such "meanings" are by no means those assumed by the intelligent and educated Elizabethan playgoer. In Part I Professor Weld examines the dramatic traditions with which the audiences of Lyly, Greene, and Shakespeare had been familiar, while in Part II he interprets the comedies themselves. Since all of the dramatic kinds used much the same techniques and were concerned with many of the same themes, the book is also an introduction to the understanding of tragedy, history, and--especially--dramatic satire.





نظرات کاربران