دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Melinda Marsh Heywood سری: ناشر: University o f Pennsylvania سال نشر: 1997 تعداد صفحات: 214 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Lady Philosophy and La Vieille: Old Women, Aging Bodies, and Female Authority in Late Medieval French Literature به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بانو فلسفه و لا ویل: پیرزنان، بدن های سالخورده و اقتدار زنان در ادبیات فرانسه قرون وسطی پسین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه توجه انتقادی را بر تصویرهای بدن زن پیر به عنوان ابزاری برای بررسی سیاست و تأثیر متقابل سن، جنسیت و اقتدار در آثار ادبی منتخب اواخر قرون وسطی متمرکز کرده است. من تأثیر قابلتوجهی را که «فلسفه بانوی بوئتیوس» و «سیبل کومایی» در نمایش شخصیتهای زن سالخورده در متون فرانسوی اواخر قرون وسطی از جمله روم د لا رز نوشته گیوم دو لوریس و ژان دو مون، لا ویه در لس درنیههای عاشقان اووید دارند، دنبال میکنم. Jean Le Fèvre و Le Livre du Duc des Vrais Amans نوشته کریستین دی پیزان، که به تفصیل تعامل پیچیده بین سن و جنس، بدن و اقتدار را تحلیل میکنند. با ترسیم از دیدگاههای فرهنگی در مورد پیری و بدن و همچنین نظریه جنسیت، من در مورد ویژگیهای مثبت و منفی، هر دو ویژگی جسمانی و فکری ساختار ادبی اواخر قرون وسطی «vieille» بحث میکنم. تز من مفاهیم قرون وسطایی پیری زنان را که در زمینههای گفتمانی گوناگون، بهویژه پزشکی، علمی، اخلاقی و آموزشی بیان میشود، در نظر میگیرد. چهره ویل که در آستانه بین زندگی شهوانی و مرگ عقیم، بین اقتدار محترم و پیری بیهوده قرار دارد، دریچه ای به نگرش های قرون وسطایی نسبت به زنان، پیری، تمایلات جنسی، مرگ و میر و بدن در حال زوال ارائه می دهد. به طور کلی، شخصیتهای زن سالخورده تحقیر میشوند، اقتدار آنها تضعیف میشود، و آنها بهعنوان چهرههای نفرتانگیز یا تهدیدآمیز در آثار مردانه اواخر قرون وسطی تلقی میشوند، اما کریستین دی پیزان را میتوان بهعنوان خواهان بازسازی یا «اصلاح» این تصاویر منفی دید. این پایان نامه با بررسی چگونگی استفاده های کریستین از شخصیت پیرزن به طور عمیق نوآورانه به پایان می رسد، و در نظر می گیرد که چگونه استراتژی های او برای ارزش گذاری مجدد چهره "ویه" با تلاش های شخصی او برای تثبیت اقتدار خود به عنوان یک نویسنده زن فاضل در یک کتاب مرتبط است. محیط فکری که تاکنون اساساً مردانه و زن ستیز بوده است.
This dissertation focuses critical attention on portrayals of the old female body as a means of investigating the politics and interplay of age, gender, and authority in select literary works of the late Middle Ages. I trace the considerable impact Boethius’s Lady Philosophy and the Cumaean Sibyl have on portrayals of aging female characters in late medieval French texts such as the Roman de la Rose by Guillaume de Lorris and Jean de Meun, La Vieille on les Dernieres Amours d’Ovide by Jean Le Fèvre, and Le Livre du Duc des Vrais Amans by Christine de Pizan, analyzing in detail the complex interplay between age and sex, body and authority. Drawing from cultural perspectives on aging and the body as well as gender theory, I discuss both positive and negative, both corporeal and intellectual features of the late medieval literary construct of the “vieille.” My thesis takes into account medieval notions of female senescence as expressed in a variety of discursive contexts, especially medical, scientific, moral and didactic. Poised on the threshold between erotic life and sterile death, between esteemed authority and futile senility, the figure of the vieille offers a window onto medieval attitudes towards women, aging, sexuality, mortality, and bodies in decline. In general, aging female characters are denigrated, their authority undermined, and they are perceived as disgusting or threatening figures in male- authored late medieval works, but Christine de Pizan can be seen as desiring to rehabilitate or “correct” these negative images. This dissertation concludes with an examination of how Christine’s utilizations of the old woman figure are profoundly innovative, and considers how her strategies to revalorize the figure of the “vieille” are related to her personal attempts at establishing her authority as an erudite woman author in an intellectual milieu that has hitherto been fundamentally masculine and misogynist.