Jokes : philosophical thoughts on joking matters

آبه و دوستش سول با هم برای پیاده روی در بخشی از شهر که قبلاً در آن نرفته اند بیرون می روند. با عبور از یک کلیسای مسیحی، متوجه یک تابلوی کنجکاو در جلوی آن می‌شوند که روی آن نوشته شده است: «1000 دلار به هر کسی که تبدیل شود». \"فکر می‌کنم بروم داخل و نگاهی بیندازم. یک دقیقه دیگر برمی‌گردم، فقط منتظر من باشید.\"

سول روی نیمکت پیاده‌رو می‌نشیند و نزدیک به نیم ساعت صبورانه منتظر می‌ماند. . سرانجام، آبه دوباره ظاهر می‌شود.

\"خب\" از سول می‌پرسد، \"آنها چه کار می‌کنند؟ چه کسی را می‌خواهند تبدیل کنند؟ چرا اهمیت می‌دهند؟ آیا شما 1000 دلار دریافت کردید؟\"

آبه با عصبانیت پاسخ می دهد: "پول. این تمام چیزی است که مردم به آن اهمیت می دهند."

تد کوهن فکر می کند که این شوخی بدی نیست. اما او همچنین فکر نمی کند که این یک شوخی آسان باشد. برای اینکه شنونده یا خواننده ای به تبدیل آبه بخندد، باید یک سری شرایط پیچیده رعایت شود. اول، شنونده باید تشخیص دهد که آبه و سول نام های یهودی هستند. دوم، آن شنونده باید با این ایده رایج آشنا باشد که یهودیان بیش از هر چیز به پول علاقه دارند. و در نهایت، شنونده باید قبل از جوک، و بدون اینکه کسی به او بگوید، این اطلاعات را بداند. به طور خلاصه، جوک ها معاملات پیچیده ای هستند که در آن جوامع جعل می شوند، صمیمیت ارائه می شود، و در غیر این صورت کلیشه ها و کلیشه های توهین آمیز حس خود را از دست می دهند - حداقل گاهی اوقات.

جوک کتابی است از جوک ها و کتاب در مورد آنها. کوهن خنده خوب را دوست دارد، اما به عنوان یک فیلسوف، او همچنین به این موضوع که جوک ها چگونه کار می کنند، چرا کار می کنند و زمانی که این کار را نمی کنند، علاقه مند است. لذت در پایان یک جوک نتیجه مجموعه پیچیده ای از شرایط و فرآیندها است و کوهن ما را در این شرایط در کاوش فلسفی طنز می برد. او سؤالات مخاطبان، انتخاب موضوعات جوک، ویژگی قومی جوک ها و اخلاقیات آنها را با مثال های فراوانی در نظر می گیرد که باعث می شود یا بخندید یا بخندید. جوک ها: طنزتر از سایر کتاب های فلسفی، فلسفی تر از سایر کتاب های طنز.

\"این مطالعه درباره جوک ها به اقتضای موضوع خود... سبک، خنده دار و فکری است- برانگیزاننده... [T] روش متناسب با مطالب است، و به نویسنده اجازه می دهد تا کتاب را با جوک های متنوعی بیافریند بدون اینکه مانند یک تئوری غلتک بخار شوخ طبعی خود را مسطح کند. چنین کتابی فقط به اندازه جوک هایش خوب است، و بیشتر او خوب است... [E]سرگرمی ها و ایده ها در یک بسته غول پیکر.\"—بررسی های Kirkus

\"یکی از پیروزی های متعدد جوک های تد کوهن - جدا از این واقعیت تصادفی نیست که جوک ها آنقدر خوب هستند که او به خود زحمت رقابت با آنها را نمی دهد - این است که هرگز سعی نمی کند عمیق تر از جوک هایی که می گوید به نظر برسد. نوعی فلسفه غیرمعمول. گویی او توانسته است جی. ال. آستین را به یکی از برادران مارکس تبدیل کند... خواندن جوک به شما این احساس را می دهد که دلپذیر بودن عمیق ترین کاری است که تا به حال انجام می دهیم - چیزی که شوخی ها نیز به ما احساس می کنند - و این که انجام فلسفه به همان اندازه طبیعی است که سرگرم شدن. ما با داستان هایی که برای خنداندن ما هستند یکدیگر را منحرف می کنیم. . . . یک مطالعه روشنگر، مملو از جوک‌های قاتل.\"-کوین مک‌کاردل، هرالد (گلاسکو)

\"کوهن یک جوک‌ساز سرسخت است که می‌خواهد نگاهی اجمالی به ما ارائه دهد. جوک‌ها چگونه ساخته می‌شوند و برای اینکه ما بیشتر روی تأثیرات آنها بمانیم.»—بری سی اسمیت، مکمل ادبی تایمز

\"از آنجایی که تد کوهن عاشق جوک است، ما به بیشتر از آنها قدردانی کنیم و شاید بیشتر در مورد کیفیت شوخ طبعی و مناسب بودن خنده در زندگی خود فکر کنیم.»—استیو کارلسون، Christian Science Monitor

Abe and his friend Sol are out for a walk together in a part of town they haven't been in before. Passing a Christian church, they notice a curious sign in front that says "$1,000 to anyone who will convert." "I wonder what that's about," says Abe. "I think I'll go in and have a look. I'll be back in a minute; just wait for me."

Sol sits on the sidewalk bench and waits patiently for nearly half an hour. Finally, Abe reappears.

"Well," asks Sol, "what are they up to? Who are they trying to convert? Why do they care? Did you get the $1,000?"

Indignantly Abe replies, "Money. That's all you people care about."

Ted Cohen thinks that's not a bad joke. But he also doesn't think it's an easy joke. For a listener or reader to laugh at Abe's conversion, a complicated set of conditions must be met. First, a listener has to recognize that Abe and Sol are Jewish names. Second, that listener has to be familiar with the widespread idea that Jews are more interested in money than anything else. And finally, the listener needs to know this information in advance of the joke, and without anyone telling him or her. Jokes, in short, are complicated transactions in which communities are forged, intimacy is offered, and otherwise offensive stereotypes and cliches lose their sting—at least sometimes.

Jokes is a book of jokes and a book about them. Cohen loves a good laugh, but as a philosopher, he is also interested in how jokes work, why they work, and when they don't. The delight at the end of a joke is the result of a complex set of conditions and processes, and Cohen takes us through these conditions in a philosophical exploration of humor. He considers questions of audience, selection of joke topics, the ethnic character of jokes, and their morality, all with plenty of examples that will make you either chuckle or wince. Jokes: more humorous than other philosophy books, more philosophical than other humor books.

"Befitting its subject, this study of jokes is . . . light, funny, and thought-provoking. . . . [T]he method fits the material, allowing the author to pepper the book with a diversity of jokes without flattening their humor as a steamroller theory might. Such a book is only as good as its jokes, and most of his are good. . . . [E]ntertainment and ideas in one gossamer package."—Kirkus Reviews

"One of the many triumphs of Ted Cohen's Jokes-apart from the not incidental fact that the jokes are so good that he doesn't bother to compete with them-is that it never tries to sound more profound than the jokes it tells. . . . [H]e makes you feel he is doing an unusual kind of philosophy. As though he has managed to turn J. L. Austin into one of the Marx Brothers. . . . Reading Jokes makes you feel that being genial is the most profound thing we ever do-which is something jokes also make us feel-and that doing philosophy is as natural as being amused."—Adam Phillips, London Review of Books

"[A] lucid and jargon-free study of the remarkable fact that we divert each other with stories meant to make us laugh. . . . An illuminating study, replete with killer jokes."—Kevin McCardle, The Herald (Glasgow)

"Cohen is an ardent joke-maker, keen to offer us a glimpse of how jokes are crafted and to have us dwell rather longer on their effects."—Barry C. Smith, Times Literary Supplement

"Because Ted Cohen loves jokes, we come to appreciate them more, and perhaps think further about the quality of good humor and the appropriateness of laughter in our lives."—Steve Carlson, Christian Science Monitor