دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب It’s Only a Movie!: Films and Critics in American Culture
دانلود کتاب این فقط یک فیلم است!: فیلم ها و منتقدان در فرهنگ آمریکایی
مشخصات کتاب
It’s Only a Movie!: Films and Critics in American Culture
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Raymond J. Haberski Jr.
سری:
ISBN (شابک) : 0813121930, 9780813121932
ناشر: University Press of Kentucky
سال نشر: 2001
تعداد صفحات: 262
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 59,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب این فقط یک فیلم است!: فیلم ها و منتقدان در فرهنگ آمریکایی: هنرهای نمایشی، رقص، کارگردانان فردی، جادو و توهم، مرجع، تئاتر، هنر و عکاسی، تاریخ و نقد، فیلم، طنز و سرگرمی، نظریه، فیلم، طنز و سرگرمی، علوم اجتماعی، مطالعات کودکان، ارتباطات و رسانه ها آداب و رسوم و سنن، جمعیت شناسی، امداد رسانی به بلایای طبیعی، مهاجرت و مهاجرت، فولکلور و اساطیر، مطالعات جنسیتی، سالمندان شناسی، تعطیلات، جغرافیای انسانی، کتابداری و علم اطلاعات، زبان شناسی، روش شناسی، موزه شناسی و موزه شناسی، بشردوستی
در صورت تبدیل فایل کتاب It’s Only a Movie!: Films and Critics in American Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب این فقط یک فیلم است!: فیلم ها و منتقدان در فرهنگ آمریکایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب این فقط یک فیلم است!: فیلم ها و منتقدان در فرهنگ آمریکایی
زمانی که فیلم‌ها به عنوان سرگرمی بی‌معنایی مورد تمسخر قرار
می‌گرفتند، به تدریج جایگاهی در میان هنرها پیدا کردند. کتاب
تحریک آمیز و روشنگر ریموند هابرسکی، مسیر این تکامل را در طول
قرن بیستم، از سرگرمی های نیکلودئونی تا عصر پرفروش های مالی،
ترسیم می کند.
هابرسکی با نگاهی به موانع پذیرش فیلم به عنوان یک شکل هنری، از
جمله شروع می کند. جلسات استماع کمیسیون فیلم شیکاگو در سال‌های
1918-1920، یکی از آشکارترین تقابل‌ها در مورد استفاده از سانسور
در صنعت فیلم‌های سینمایی. او سپس بررسی می‌کند که چگونه فیلم‌ها
از طریق رویدادهای مهمی مانند ایجاد کتابخانه فیلم موزه هنر مدرن
در دهه 1920 بر انگی که به سرگرمی‌های عامه‌پسند متصل می‌شد غلبه
کردند.
مشاهده‌های بین پائولین کائل و اندرو ساریس، منادی عصر طلایی بود.
نقد، و هابرسکی بر نقش های کائل، ساریس، جیمز ایگی، راجر ایبرت، و
دیگران در خلق "سینفیلیا" تمرکز می کند. سوزان سونتاگ او را به
عنوان "زاده این اعتقاد که سینما هنری است بر خلاف هنرهای دیگر"
توصیف می کند. دیگر، این عشق به سینما بر قهوه خانه ها، دانشگاه
ها، تئاترهای هنری، جشنواره های فیلم و البته فیلم های خارجی
متمرکز بود.
بحث های پر جنب و جوش در مورد جایگاه فیلم ها در فرهنگ آمریکایی
شروع به فروکش کرد. دهه 1970 هابرسکی از دست دادن اقتدار فرهنگی و
بی ربطی فزاینده معنای هنر را مقصر می داند. او با یک فراخوان
متقاعدکننده برای ظهور مجدد یک حد وسط بین هنر و سرگرمی، «چیزی
پیچیده‌تر، مبهم‌تر و آزاردهنده‌تر – چیزی که ارزش فکر کردن دارد»
به پایان می‌رسد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Once derided as senseless entertainment, movies have gradually
assumed a place among the arts. Raymond Haberski's provocative
and insightful book traces the trajectory of this evolution
throughout the twentieth century, from nickelodeon amusements
to the age of the financial blockbuster.
Haberski begins by looking at the barriers to film's acceptance
as an art form, including the Chicago Motion Picture Commission
hearings of 1918–1920, one of the most revealing confrontations
over the use of censorship in the motion picture industry. He
then examines how movies overcame the stigma attached to
popular entertainment through such watershed events as the
creation of the Museum of Modern Art's Film Library in the
1920s.
The arguments between Pauline Kael and Andrew Sarris's heralded
a golden age of criticism, and Haberski focuses on the roles of
Kael, Sarris, James Agee, Roger Ebert, and others, in the
creation of "cinephilia." Described by Susan Sontag as "born of
the conviction that cinema was an art unlike any other," this
love of cinema centered on coffee houses, universities, art
theaters, film festivals, and, of course, foreign films.
The lively debates over the place of movies in American culture
began to wane in the 1970s. Haberski places the blame on the
loss of cultural authority and on the increasing irrelevance of
the meaning of art. He concludes with a persuasive call for the
re-emergence of a middle ground between art and entertainment,
"something more complex, ambiguous, and vexing―something worth
thought."
