Grammaire élémentaire de la vieille langue française

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Clédat L.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 372 
زبان: French 
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 45,000

Paris: Garnier, 1887. — 351 p. اگر این کتاب خیلی پایین تر از هدفی که نویسنده در ذهن دارد نباشد، ممکن است به شناخت ما منجر شود. زبان قدیم نه تنها کسانی که تحصیلات کلاسیک را کامل کرده‌اند، بلکه کسانی که از آموزش ابتدایی خوب فراتر نرفته‌اند و هیچ دانش قبلی از دستور زبان لاتین ندارند. بدون شک تلاش برای توضیح توسعه زبان خود بدون لاتین یک واهی خواهد بود. اما اگر شناخت ارگانیسم لاتین ضروری است، مطالعه کامل این زبان ضروری نیست. آنچه شما باید بدانید به زودی آموخته می شود: انحراف به دو حالت کاهش می یابد، صرف به چند زمان صدای فعال کاهش می یابد. من سعی کردم در این کتاب تمام مفاهیم دستور زبان لاتین را که مخصوصاً برای درک دستور زبان فرانسه در قرون وسطی مفید است، گرد هم بیاورم. باید انتخاب می کردم تا از محدودیت های یک کار ابتدایی تجاوز نکنم. مهم این بود که جزئیاتی را کنار بگذاریم که فقط می توانست مبتدیان را به تعویق بیندازد و توجه آنها را بیهوده پراکنده کند، یا ذهن آنها را با دانشی که نمی تواند در آنجا بماند، سنگین کند. اما مهم نبود که هیچ پدیده اساسی را از قلم نیندازیم، و بدون پیش‌بینی، که غیرممکن است، تمام مشکلاتی را که ممکن است در خواندن یک متن فرانسوی قدیمی پیش بیاید، آماده کنیم تا ذهن خواننده را برای حل آنها آماده کنیم. مفاهیم بسیار دقیق در مورد قوانین کلی و استثناهای اصلی. من جرأت نمی کنم خودم را تملق بگویم که همیشه از انتخاب چه چیزی بگویم و چه چیزی را حذف کنم خوشحال بوده ام: آنچه می توانم تأیید کنم این است که هرگز به نور و بدون تأمل بالغانه تصمیم نگرفتم.
نمی توانستم به مقایسه نزدیک شوم. بررسی لهجه های مختلف فرانسوی قدیم. من به طور کلی خود را به اشکالی که فرانسه کنونی از آنها نشأت می‌گیرد، محدود کرده‌ام، بدون اینکه از اشاره به برجسته‌ترین اشکال گویشی، و آن‌هایی که می‌توانند مطالعه زبان فرانسوی را روشن کنند، غافل باشم.
این در Ecole des Chartes، در دوره آقای پل مایر، اولین عناصر آوایی را یاد گرفتم که موضوع بخشی از این جلد است. اما علم خاستگاه زبان ما هر روز در حال پیشرفت جدید است، و ناگفته نماند تحقیقات شخصی من، من مجبور شده ام از مقالات متعدد در مجلات و آثار مختلف که مدام بر کمیت حقایق می افزایند، بهره ببرم. شناخته شده و مشکلات حل شده است. از جمله دانشمندانی که به درجات مختلف به این پیشرفت کمک کرده اند، اشاره می کنم: در فرانسه، M.M. Gaston Paris، Camille Chabaneau، Anatole Boucherie، Natalis de Wailly، Arsène Darmesteler، Leon Gautier، Louis Havet، Marty-Laveaux، و در خارج از کشور، پس از فردریک دیز، که باید بالاتر از همتایان، M.M. Tobler، Fœrster، Bartsch، Cornu، Mussafia، Scheler، Lucking، Ayer قرار گیرد. من این اسامی را به صورت تصادفی نقل می‌کنم، بدون اینکه ادعای اصلاح رتبه‌ها یا ارائه فهرست کامل را داشته باشم. اگر بخواهیم سهم هرکدام را در نتایجی که در حال حاضر به دست آورده ایم مشخص کنیم، برای هر نکته خاص به یک کتابشناسی طولانی نیاز داریم که در یک کتاب ابتدایی جای نمی گیرد، اما طبیعتاً جای خود را در گرامر مفصلی که من می دانم پیدا می کند. دارم آماده میکنم من مدیون فرهنگ لغت گسترده MM هستم. لیتره و گودفروی که همانطور که گفتیم ابزار کار شگفت انگیزی هستند. در نهایت، ناعادلانه است که به خدماتی که توسط آثار M. Brachet ارائه شده است اشاره نکنیم. آنها کار بزرگ عمومی سازی را که مکملی ضروری برای کار علمی بود، با درخشش آغاز کردند. من سعی کرده‌ام در همین راه جلوتر بروم و خوشحال می‌شوم اگر تلاش‌هایم در نزد عموم کمی به احترامی باشد که برای سلف خود قائل هستم.

Paris: Garnier, 1887. — 351 p. Si ce livre n'est pas trop au-dessous du but que s'est propose l'auteur, il pourra conduire à la connaissance de notre vieille langue non seulement ceux qui font ou qui ont fait des études classiques complètes, mais encore ceux qui ne sont pas allés au delà d'une bonne instruction primaire et qui n'ont aucune notion préalable de la grammaire latine. Sans doute ce serait une chimère que de vouloir expliquer le développement de noire langue en se passant du latin. Mais, s'il est nécessaire de connaître l'organisme du latin, il n'est pas indispensable d'avoir fait de cette langue une élude approfondie. Ce qu'il en faut savoir est bientôt appris : la déclinaison réduite à deux cas, la conjugaison réduite à quelques temps de la voix active. J'ai tâché de réunir dans ce livre toutes les notions de grammaire latine sont particulièrement utiles pour comprendre la grammaire française du moyen age.
M'occupant, depuis plusieurs années, de rassembler les matériaux d'une grammaire développée du vieux français, j'avais, sur la plupart des questions que j'ai dû aborder ici, des notes abondantes entre lesquelles il m'a fallu choisir, pour ne pas dépasser les limites d'un ouvrage élémentaire. Il importait de laisser de côté les détails qui n'auraient pu que rebuter les commençants et disperser inutilement leur attention, ou charger leur esprit de connaissances qui ne sauraient y demeurer. Mais il n'importait pas moins de n'omettre aucun phénomène essentiel, et, sans prévoir, ce qui serait impossible, toutes les difficultés qui peuvent se présenter dans la lecture d'un vieux texte français, de préparer l'esprit du lecteur à les résoudre, par des notions très précises sur les lois générales et les principales exceptions. Je n'ose me flatter d'avoir toujours été heureux dans le choix de ce qu'il fallait dire et de ce qu'il convenait d'omettre : cе que je puis affirmer, c'est que je ne me suis jamais décidé à la légère et sans mûre réflexion.
Je ne pouvais songer à aborder l'examen comparé des différents dialectes du vieux français. Je me suis borné, en général, aux formes d'où dérive le français actuel, sans négliger toutefois de signaler les formes dialectales les plus remarquables, et celles qui pouvaient éclairer l'étude du français proprement dit.
C'est à l'Ecole des Chartes, au cours de M. Paul Meyer, que j'ai appris les premiers éléments de la phonétique, qui est l'objet d une partie de ce volume. Mais la science des origines de notre langue fait tous les jours de nouveaux progrès, et, sans parler de mes recherches personnelles, j'ai dû mettre à profit les nombreux articles de revues et travaux de tout genre qui augmentent sans cesse la quantité des faits connus et des problèmes résolus. Parmi les savants qui, à des degrés divers, ont contribué à ces progrès, je citerai : en France, M.M. Gaston Paris, Camille Chabaneau, Anatole Boucherie, Natalis de Wailly, Arsène Darmesteler, Léon Gautier, Louis Havet, Marty-Laveaux, et à l'étranger, après Frédéric Diez, qu'on doit mettre hors de pair, M.M. Tobler, Fœrster, Bartsch, Cornu, Mussafia, Scheler, Lucking, Ayer. Je cite ces noms au hasard, n'ayant pas la prétention de fixer des rangs ni de donner une liste complète. Si on voulait déterminer la part de chacun dans les résultats actuellement acquis, il faudrait, pour chaque point particulier, une longue bibliographie, qui ne saurait entrer dans un livre élémentaire, mais qui trouvera naturellement sa place dans la grammaire détaillée que je prépare. Je dois une mention spéciale aux vastes dictionnaires de MM. Littré et Godefroy, qui sont, comme on l'a dit, de merveilleux instruments de travail. Enfin il serait injuste de ne pas signaler les services qui ont été rendus par les ouvrages de M. Brachet. Ils ont commencé avec éclat la grande œuvre de la vulgarisation, complément indispensable de l'œuvre scientifique. J'ai tâché d'aller plus loin dans la même voie, et je serais heureux que mes efforts méritassent du public un peu de l'estime que je professe pour ceux de mon devancier.