دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Katherine Adams Brown سری: ناشر: Princeton University سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 247 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب From the Fabliaux to the Decameron: Codicology and Generic Transformation به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب از Fabliaux تا Decameron: Codicology و Transferis عمومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
همانطور که بسیاری از منتقدان مشاهده کردهاند، نظریههای مدرن ژانر به اندازه کافی ادبیات قرون وسطی را نشان نمیدهند، با این حال هنوز برای محققان ادبی قرون وسطی لازم است متون را طبقهبندی کنند. فابلیوهای فرانسوی قدیم به دلیل ناهمگونیشان مشکل خاصی در طبقه بندی دارند. در حالی که این تنوع یکی از ویژگیهای این ژانر است، تعریف مجموعهای از متون به نام fabliaux را تسهیل نمیکند، چه رسد به اینکه کمک قابل توجهی به درک آن متون کند. به منظور درک افسانه ها و روابط بین ژنتیکی ادبیات قرون وسطی، من افسانه ها را به صورت همزمان و دیاکرونیک در زمینه های کدشناختی آنها و همچنین در رابطه با آنالوگ های بومی در دکامرون بوکاچیو مطالعه می کنم. درونی فابلیو در La Grue مورد بررسی قرار گرفته است. فیگورهای بلاغی-شعری adnominatio و chiasmus رابطه فابلیو را با روایت عاشقانه نشان میدهند و نشان میدهند که چگونه این چهرهها وارونگی و بازی کلمهای فابلیو را برجسته میکنند: دو ویژگی این ژانر. زمینههای کدشناختی لا گرو نشان میدهد که گلچینهای دستنویسی که در آنها فابلیوها نگهداری میشوند، سیستمهای سازمانی منسجمی دارند. از اینجا، من به مطالعه یک نسخه خطی، BNF fr. 2173، به طور خاص در تضاد با کیاسموس در افسانه ها با استفاده از آن در افسانه ها برای نشان دادن اینکه چگونه در فابلیو ساختار روایت را تضعیف می کند. با وجود این تفاوتها، فابلیوها همچنان به اصول کلی زیباییشناختی این کدکس کمک میکنند. کدها دکامرون را معرفی می کنند که در آن بوکاچیو مواد مختلف را تحت یک چارچوب روایی گرد هم می آورد. ترکیب منابع مختلف او در قرنیز، سازماندهی روزها و رمان فردی منعکس شده است. در حالی که منابع شرقی عمدتاً به قرنیز کمک می کند، سنت کدهای فابلیو عملکرد مشابهی در رابطه با سازماندهی روزها و نوین دارد. رمان بوکاچیو وارونگی و ساختار شیاستیک داستانهای داستانی را حفظ میکند و در عین حال در خدمت مشروعیت بخشیدن به داستانهای نویسنده است. متقابلاً، سطوح روایی و اهداف زیباییشناختی دکامرون، سطوح روایت و تضعیف ساختاری ذاتی داستانها را نشان میدهد. وارونگی و ساختار شیاستیک این نوع روایتها به دلیل اینکه ابزارهای خود بازتابی هستند، خود را به بازنویسی میدهند.
As many critics have observed, modern theories of genre do not adequately represent medieval literature, yet it is still necessary for literary scholars of the Middle Ages to classify texts. The Old French fabliaux pose a particular problem of categorization because of their heterogeneity. While this diversity is a characteristic of the genre, it does not facilitate the definition of a corpus of texts called fabliaux, let alone contribute substantially to an understanding of those texts. In order to understand the fabliaux and the intergeneric relations of medieval literature, I study the fabliaux synchronically and diachronically within their codicological contexts as well as in relation to vernacular analogues in Boccaccio’s Decameron. The innerworkings of the fabliaux are examined in La Grue. The rhetorico-poetic figures adnominatio and chiasmus demonstrate the fabliaux’s relation to romance narrative and show how these figures highlight the fabliaux’s inversion and word-play: two characteristics of the genre. The codicological contexts of La Grue suggest that the manuscript anthologies in which fabliaux are preserved present coherent systems of organization. From this, I move to a study of a single manuscript, BNF fr. 2173, specifically contrasting chiasmus in the fabliaux with its use in fables to demonstrate how in the fabliaux it undermines the narrative structure. Despite these differences, the fabliaux still contribute to the overall aesthetic principles of this codex. The codices introduce the Decameron in which Boccaccio brings together various materials under a narrative framework. His combinations of different sources are reflected in the cornice, the organization of the days, and the individual novelle. While Eastern source material contributes primarily to the cornice, the tradition of the fabliaux codices has an analogous function in relation to the organization of the days and novelle. Boccaccio’s novelle retain the inversion and chiastic structure of the fabliaux, while serving to legitimize the author’s fiction. Reciprocally, the narrative levels and aesthetic aims of the Decameron inform the levels of narration and structural undermining inherent in the fabliaux. The inversion and chiastic structure of these types of narratives lend themselves to rewriting because they are self-reflective devices.