Coronary Angioplasty: A Controlled Model for Ischemia

از زمان معرفی آنژیوپلاستی عروق کرونر در سال 1977، این روش به طور پیوسته جایگاه فزاینده ای را در درمان انسداد عروق کرونر به دست آورده است. با توجه به شواهد موجود می توان تخمین زد که این ابزار درمانی شتاب بیشتری را برای ده هزار بیمار برای درمان در چند سال آینده دریافت خواهد کرد، زیرا بخش رو به رشدی از بیماران کاندید این مداخله هستند. اطلاعات در مورد نشانه ها، مزایا و خطرات آنژیوپلاستی عروق کرونر علاوه بر انتشارات مربوط به اصلاحات خود این تکنیک، به سرعت در حال جمع آوری است. اخیراً تعدادی از محققین دریافته‌اند که آنژیوپلاستی عروق کرونر نه تنها یک ابزار درمانی است، بلکه می‌تواند در طول عمل به عنوان منبع اطلاعات تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد. هنگامی که کاتتر در انسداد شریان کرونر قرار می گیرد، بادکردن بالون باعث ایسکمی گذرا میوکارد می شود. قبل، در طول و بعد از این دوره ایسکمی شدید، می توان مطالعاتی در مورد عملکرد میوکارد در معرض خطر انجام داد. این واقعیت که آنژیوپلاستی عروق کرونر درمانی در یک آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلبی انجام می شود که طبق تعریف به طور بهینه برای اندازه گیری پارامترهای همودینامیک مجهز است، احتمالاً به تأثیر این بررسی ها نیز کمک کرده است. ترکیبی از پارامترهای همودینامیک و بیوشیمیایی با اطلاعات مورفولوژیکی از آنژیوگرافی عروق کرونر می تواند برای تعیین کمیت درگیری میوکارد و موفقیت اتساع عروق کرونر با آنژیوپلاستی استفاده شود. مطالعات تداخلات با مواد دارویی نیز امکان پذیر و آموزنده است.

Since the introduction of coronary angioplasty in 1977, this procedure has gained a steadily increasing position in the treatment of coronary artery obstmction. From the available evidence it can be estimated, that this thera­ peutic tool will get even more additional momentum of many ten-thousands of patients to be treated in the next few years, due to a growing fraction of patients who are candidates for this intervention. Information about the indications, benefits and risks of coronary angioplasty is accumulating rapidly in addition to publications about refinements of the technique itself. Recently, a number of investigators have realized that coronary angioplasty is not only a therapeutic tool, but can, during the procedure, be used as a source of diagnostic information. When the catheter is placed in a coronary artery obstruction, inflation of the balloon produces transient myocardial ischemia. Before, during, and after this period of severe ischemia, studies of the perfor­ mance of the myocardium at risk can be carried out. The fact that therapeutic coronary angioplasty is carried out in a cardiac catheterization laboratory which is by definition optimally equipped for the measurement of hemodynamic parameters, has probably also contributed to the effectuation of these investigations. The combination of hemodynamic and biochemical parameters with morphological information from the coronary angiogram can be utilized for the quantification of myocardial involvement and the success of coronary dilatation with angioplasty. Studies of interactions with pharmacological substances are also feasible and informative.