Bitter Friends, Bosom Enemies: Iran, the U.S., and the Twisted Path to Confrontation

در دوستان تلخ، دشمنان سینه، باربارا اسلاوین رابطه عشق و نفرت بین ایران و ایالات متحده را که دو کشور را به آستانه جنگ کشانده است، باز می کند. اسلاوین فاش می‌کند که روابط واشنگتن و تهران برای دهه‌ها مملو از تناقض بوده است و جزئیات فرصت‌های از دست رفته برای آشتی در دولت‌های کلینتون و بوش، از جمله مخالفت‌های دیپلماتیک از ایران در دوره اول ریاست جمهوری بوش بر اساس این باور اشتباه که حمله آمریکا به عراق می‌تواند منجر به تضادها شود. تضعیف حکومت اسلامی ایران اسلاوین در یکی از معدود خبرنگارانی که با مقامات بلندپایه ایران، از جمله رئیس جمهور فعلی و دو رئیس جمهور گذشته ایران مصاحبه می کند، همه حوزه های انتخابیه مهم در جامعه ایران از روحانیون، سپاه پاسداران، اصلاح طلبان و جوانان ایرانی را توصیف می کند. او از ایران پرده برداری می کند و نشان می دهد که کشوری است که هم ایالات متحده را می ستاید و هم از آن می ترسد. علی‌رغم تبلیغات دولتی که ایالات متحده را به عنوان «شیطان بزرگ» نشان می‌دهد، بسیاری از ایرانی‌ها در حالی که سنت‌های خود را حفظ کرده‌اند، به بت‌های اصلی فرهنگ پاپ آمریکایی تبدیل شده‌اند. از سوی دیگر، ایالات متحده ایران را به عنوان عضوی از «محور شرارت» که از تروریست‌ها حمایت می‌کند و مردم خود را که به قول مقامات آمریکایی «لایق بهتری هستند» سرکوب می‌کند، شیطانی کرده است. در حالی که ایران به سمت تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای حرکت می کند، اسلاوین معتقد است که دلالان قدرت در واشنگتن ممکن است از همان عدم درک و آینده نگری رنج ببرند که ایالات متحده را به جنگ طولانی در عراق کشاند. نه تهران و نه واشنگتن نمی دانند که این داستان چگونه به پایان می رسد، با بی اعتمادی به نیات یکدیگر و در عین حال اشتیاق تا حدی برای آشتی. هر کسی که علاقه مند به درک پویایی این روابط بین المللی مهم است، دوستان تلخ، دشمنان سینه را بسیار مهم و قانع کننده خواهد یافت.