برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب 印度尼西亚古代史(上,下)

مشخصات کتاب

印度尼西亚古代史(上,下)

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان: 王任叔  
سری:  
ISBN (شابک) : 9787500402152 
ناشر: 中国社会科学出版社 
سال نشر: 1987 
تعداد صفحات: 956 
زبان: Chinese 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 20 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 56,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 4

در صورت تبدیل فایل کتاب 印度尼西亚古代史(上,下) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب 印度尼西亚古代史(上,下) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب 印度尼西亚古代史(上,下)

معرفی مختصر · · · · · ·\r\nاین کتاب بر اساس کاوش های باستان شناسی و اسناد داخلی و خارجی، از دیدگاه ماتریالیسم تاریخی برای توضیح تاریخ باستانی اندونزی از قرن سوم و چهارم قبل از میلاد تا قرن هفدهم استفاده می کند. کل کتاب به سه بخش تقسیم شده است: جامعه بدوی، جامعه برده و جامعه فئودالی. این یک بحث نسبتاً سیستماتیک در مورد تغییرات پادشاهی های بزرگ و کوچک، جانشینی تاج و تخت، سیستم سیاسی، بررسی کلی اقتصادی، مبادلات خارجی، ویژگی های فرهنگی و مذهبی، و تهاجم استعمار غرب در تاریخ باستان اندونزی است.\r\n\r\nدرباره نویسنده · · · · · ·\r\nوانگ رنشو (1901-1972)، نام تولدش Chaolun، نام بیولوژیکی یونبو، رنشو، نام مستعار یوآن، با رن و غیره، از شهر دایان، شهر Fenghua بود. . پدرش به کشاورزی و نویسندگی تبحر داشت. عمو رن در سن 8 سالگی به مدرسه رفت و در 13 سالگی در امتحان یکپارچه ابتدایی شهرستان شرکت کرد و در میان بهترین ها در ترکیب خود قرار گرفت. در سال 1915، او در چهارمین دانشگاه عادی استان ژجیانگ پذیرفته شد و به عنوان دبیر فدراسیون دانشجویی نینگبو در جریان جنبش 4 مه خدمت کرد. در سال 1920 فارغ التحصیل شد و به طور متوالی در مدارس ابتدایی در ژنهای، یین شیان، سیکسی، فنگ هوا و جاهای دیگر تدریس کرد. در این دوره، او به یانشه، یک گروه مترقی در Fenghua پیوست. او در ماه می 1922 شروع به انتشار مقالات، اشعار و رمان کرد و توسط ژنگ ژندو به انجمن تحقیقات ادبی معرفی شد. در اکتبر 1924 به سردبیری نشریه سیمینگ دیلی و سردبیری ضمیمه «ادبیات» منصوب شد. در آن سال او به اتحادیه جوانان سوسیالیست چین پیوست. سال بعد، او به عنوان مدیر دانشگاهی دبیرستان شهرستانی خدمت کرد و مجله ماهانه \"Xinfenghua\" شانشه را سردبیر کرد. در آبان ماه همان سال رمان «خسته» در «ماهنامه رمان» منتشر شد و مورد توجه محافل فرهنگی قرار گرفت.\r\n\r\nدر ژوئیه 1926 به گوانگژو رفت و به عنوان منشی و سرپرست بخش محرمانه دبیرخانه ستاد کل ارتش انقلاب ملی مشغول به کار شد و به عضویت حزب کمونیست چین درآمد و در این دوره غالباً مطالب محرمانه را به سازمان حزب گزارش کرد. در مارس سال بعد، او به عنوان معلم در مدرسه دولتی نینگبو ژونگشان و مدرسه راهنمایی شماره 4 خدمت کرد و زمانی مسئول بخش تبلیغات کمیته استانی نینگبو حزب کمونیست چین بود. او در ماه ژوئن دستگیر و توسط ژوانگ سونگ فو به قید وثیقه آزاد شد. در آن سال اولین مجموعه داستان کوتاه او «زندان» منتشر شد. در سال 1928 در مدرسه راهنمایی یو چونهویی تدریس کرد. در ژانویه سال بعد برای تحصیل در رشته علوم اجتماعی و ادبیات عامه به ژاپن رفت و به خود ژاپنی آموخت و «خاطرات یک معلم زن شوروی» و رمان ژاپنی «آهن» را ترجمه کرد. در ماه اکتبر، مقامات ژاپنی دانشجویان و کمونیست های مترقی چینی را دستگیر و آنها را مجبور به بازگشت به خانه کردند. سال بعد، او در راه اندازی اتحاد جنبش آزادی چین در شانگهای شرکت کرد، به اتحاد نویسندگان چپ چین پیوست و زمانی به عنوان رئیس کمیته منطقه کائوجیادو حزب کمونیست چین خدمت کرد و شاخه حزب را رهبری کرد. دانشگاه داکسیا در فروردین 1330 برای دومین بار دستگیر و به شش ماه حبس محکوم شد و ارتباطش با سازمان حزب قطع شد. در سال 1932 برای تدریس به ووهان رفت. در ژانویه سال بعد، او به عنوان منشی در اداره هوانوردی وزارت حمل و نقل دولت ملی نانجینگ منصوب شد. در سال 1935 برای سومین بار به دلیل دست داشتن در پرونده «نالا» دستگیر شد و توسط مائو سیچنگ و دیگران به قید وثیقه آزاد شد. در ژوئیه سال بعد، او در راه اندازی انجمن نویسندگان و هنرمندان چینی در شانگهای شرکت کرد و در نجات شن جونرو، زو تاوفن و سایر هفت آقایان شرکت کرد.\r\n\r\nدر سال 1937، او به عنوان دبیرکل انجمن ملی نجات حلقه فرهنگی شانگهای و عضو هیئت تحریریه \"روزنامه نجات ملی\" خدمت کرد. سال بعد، او دوباره به حزب کمونیست چین پیوست و به عنوان عضو کمیته امور فرهنگی کمیته استانی جیانگ سو حزب کمونیست چین خدمت کرد. در ماه اوت، او شروع به انتشار مقالاتی با نام مستعار با رن کرد. در آن سال، او «آثار کامل لو ژون» را با زو گوانگپینگ، ژنگ ژنهوی، هو یوژی و دیگران ویرایش کرد و «روزنامه ترجمه‌شده· صحبت‌های همه»، «اعلامیه· گفتگوی آزاد»، «سریال گونگلون» را ویرایش کرد. و غیره. در بهار 1939، او به عنوان گردآورنده گروه مرکز فرهنگی خدمت کرد و کار ادبی و هنری شانگهای \"جزیره ایزوله\" را رهبری کرد. تا تابستان سال بعد، «ادبیات خوان»، «بیانگوجی» و فیلمنامه «شب قبل» را نوشت و منتشر کرد.\r\n\r\nدر مارس 1941، به او دستور داده شد که به هنگ کنگ برود، و در ژوئیه به سنگاپور، جایی که در دانشگاه عادی چینی خارج از کشور نانیانگ تدریس کرد و مبارزه ضد فاشیستی را با هو یوژی، یو دافو و دیگر رهبران در محافل فرهنگی آغاز کرد. هنگامی که جنگ اقیانوس آرام در دسامبر آغاز شد، او به عنوان وزیر تبلیغات گروه کاری سینگ (سنگاپور) چین در زمان جنگ منصوب شد. در فوریه سال بعد، او و رد جونگ و دیگران به سوماترا، اندونزی سرگردان شدند و از مکان هایی مانند Xianda و Medan دیدن کردند. در سال 1943 توسط مهاجمان ژاپنی در اندونزی تحت تعقیب قرار گرفت.او در روستای کوچک لابایا در جنگل بدوی در انزوا زندگی می کرد و از طریق کشت و زرع بریده و سوخته امرار معاش می کرد. پس از تسلیم ژاپن در آگوست 1945، او به اتحاد دموکراتیک چین در خارج از کشور سودائو پیوست، \"هفتگی فوروارد\" و \"دموکراسی روزانه\" اندونزیایی را ویرایش کرد و درام بزرگ \"معبد پنج اجداد\" را نوشت. او در ژوئیه 1947 توسط ارتش هلند دستگیر شد و پس از نجات سازماندهی شده آزاد شد و در اکتبر وارد هنگ کنگ شد.\r\n\r\nدر اوت 1948 به او دستور داده شد که به شهرستان پینگشان، استان هبی برود و به عنوان رهبر گروه تحقیقات جامع اتاق سوم بخش جبهه متحد کمیته مرکزی حزب کمونیست چین خدمت کرد. سال بعد در اولین کنگره ملی دست اندرکاران ادب و هنر و اولین اجلاس عمومی همایش مشورتی سیاسی شرکت کرد. در سال 1950 به عنوان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری خلق چین در اندونزی منصوب شد. در ژانویه 1952 استعفا داد و به چین بازگشت و در آنجا به عنوان عضو گروه رهبری حزب وزارت امور خارجه و عضو کمیته تحقیقات سیاست فعالیت کرد. در سال 1954 \"مقالات ادبی\" منتشر شد. در فروردین همان سال به معاونت رئیس جمهور و سردبیری انتشارات ادبیات مردمی منتقل شد و در سال 57 به ریاست و دبیر حزب منصوب شد.\r\n\r\nدر سال 1960 در جنبش «ضد راست» مورد انتقاد قرار گرفت و از تمام سمت های داخل و خارج حزب برکنار شد. از سال بعد، او به عنوان مدیر دفتر تالیف مؤسسه مطالعات آسیای جنوب شرقی بخش بین المللی کمیته مرکزی CPC خدمت کرد. در اوایل سال 1966، اولین پیش نویس تک نگاری تاریخی 1.6 میلیون کلمه ای \"تاریخ اندونزی\" تکمیل شد. در دوران «انقلاب فرهنگی» مورد انتقاد، انزوا و سانسور قرار گرفت. در اسفند 1349 به زادگاهش تبعید شد. در 25 جولای 1972 بر اثر بیماری درگذشت. مدفون در تپه پشتی روستای دایان. او در ژوئن 1979 بازسازی شد و شهرت سیاسی او احیا شد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

内容简介 · · · · · · 本书根据考古发掘、国内外文献资料，用历史唯物主义观点阐述自公元前三、四世纪到十七世纪的印度尼西亚古代历史。全书分原始社会、奴隶社会、封建社会三编。对印度尼西亚古代历史上大小王国的更迭、王位继承、政治制度、经济概况、对外交往、文化宗教特征以及西方殖民主义的入侵等，作了比较系统的论述。作者简介 · · · · · · 王任叔(1901—1972)，乳名朝伦，谱名运镗，字任叔，号愚庵，笔名巴人等，奉化市大堰镇人。父业农，粗通文墨。任叔8岁上学，13岁参加全县小学统考，作文名列前茅。1915年考入浙江省立第四师范，五四运动中任宁波学生联合会秘书。1920年毕业，先后执教镇海、鄞县、慈溪、奉化等地小学。其间，参加奉化进步团体剡社。1922年5月始发表散文、诗作、小说，由郑振铎介绍加入文学研究会。1924年10月任《四明日报》编辑，主编副刊《文学》。是年，加入中国社会主义青年团。翌年任县立初级中学教务主任，主编剡社月刊《新奉化》。同年11月，小说《疲惫者》在《小说月报》发表，引起文化界重视。 1926年7月去广州，任国民革命军总司令部秘书处机要科秘书、代科长，转为中国共产党党员，其间常将机密材料向党组织汇报。次年3月任宁波中山公学、第四中学教师，一度负责中共宁波地委宣传部工作。6月被捕，由庄崧甫保释。是年，第一本短篇小说集《监狱》出版。1928年执教上虞春晖中学。翌年1月去日本，研究社会科学与普罗文学，自学日语，翻译《苏俄女教师日记》及日本长篇小说《铁》。 10月，日本当局逮捕中国进步留学生和共产党人，被迫回国。翌年，在上海参与发起中国自由运动大同盟，参加中国左翼作家联盟，一度担任中共曹家渡区委负责人，领导大夏大学党支部。1931年4月，第二次被捕，被判处有期徒刑6个月，与党组织失去联系。1932年去武汉执教。翌年1月任南京国民政府交通部航政司科员。1935年因《娜拉》案牵连，第三次被捕，旋由毛思诚等保释。次年7月在上海参与发起中国文艺家协会，参加营救沈钧儒、邹韬奋等七君子活动。 1937年任上海文化界救亡协会秘书长、《救亡日报》编委。翌年重新加入中国共产党，任中共江苏省委文委委员。8月始以巴人笔名发表文章。是年，与许广平、郑振挥、胡愈之等共同编辑《鲁迅全集》，主编《译报·大家谈》、《申报·自由谈》、《公论丛书》等。1939年春任文化中心小组召集人，领导“孤岛” 上海文艺工作。至次年夏，撰写、出版《文学读本》、《边鼓集》和剧本《前夜》等。 1941年3月奉命去香港，7月赴新加坡，执教南洋华侨师范，与胡愈之、郁达夫等领导文化界开展反法西斯斗争。12月太平洋战争爆发，任星(新加坡)华战时工作团宣传部长。次年2月与雷德容等飘泊到印度尼西亚苏门答腊，辗转先达、棉兰等地。 1943年遭侵印尼日军通缉，隐居原始丛林中泅拉巴耶小村，以刀耕火种自活。1945年8月日本投降后，参加苏岛华侨民主同盟，主编《前进周刊》、印尼文《民主日报》，写成大型话剧《五祖庙》。1947年7月被荷兰军队逮捕，经组织营救获释，10月到香港。 1948年8月奉命去河北省平山县，任中共中央统战部第三室综合研究组组长等职。翌年出席全国第一次文学艺术工作者代表大会、政治协商会议第一次全体会议。1950年任中华人民共和国驻印度尼西亚特命全权大使。1952年1月卸任回国，任外交部党组成员、政策研究委员会委员。1954年《文学论稿》问世。同年4月调任人民文学出版社副社长、总编辑，1957年任社长兼党委书记。 1960年，在“反右倾”运动中受批判，撤销党内外一切职务。翌年起，任中共中央对外联络部东南亚研究所编译室主任。1966年初，完成160万字史学专著《印度尼西亚历史》初稿。“文化大革命”中遭批斗、隔离审查。1970年3月被遣返家乡。 1972年7月25日病逝。葬大堰村后山。1979年6月平反，恢复政治名誉。