مشخصات کتاب

Why Scientists Disagree About Global Warming-The NIPCC Report on Scientific Consensus

دسته بندی: بوم شناسی
ویرایش: 1 
نویسندگان: Craig D Idso,  Robert M Carter,  S Fred Singer  
سری:  
ISBN (شابک) : 9781934791578, 1934791571 
ناشر: The Heartland Institute 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 122 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

کلمات کلیدی مربوط به کتاب چرا دانشمندان در مورد گرم شدن جهانی مخالفند- گزارش NIPCC در مورد اجماع علمی: گرمایش جهانی علم آب و هوا آشفتگی های انسانی اکولوژی زیست کره تکامل بیوسفر

در صورت تبدیل فایل کتاب Why Scientists Disagree About Global Warming-The NIPCC Report on Scientific Consensus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب چرا دانشمندان در مورد گرم شدن جهانی مخالفند- گزارش NIPCC در مورد اجماع علمی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب چرا دانشمندان در مورد گرم شدن جهانی مخالفند- گزارش NIPCC در مورد اجماع علمی

مهمترین واقعیت در مورد علم آب و هوا که اغلب نادیده گرفته می شود، این است که دانشمندان در مورد اثرات زیست محیطی احتراق سوخت های فسیلی بر اقلیم جهانی اختلاف نظر دارند. علیرغم ادعاهای مکرر طرفداران مبنی بر خلاف آن، هیچ نظرسنجی یا مطالعه ای وجود ندارد که "اجماع" را در مورد مهمترین موضوعات علمی نشان دهد. دانشمندان در مورد علل و پیامدهای آب و هوا به دلایل متعددی اختلاف نظر دارند. آب و هوا یک موضوع بین رشته ای است که نیازمند بینش در زمینه های بسیاری است. تعداد بسیار کمی از دانش پژوهان بر بیش از یک یا دو رشته از این رشته ها تسلط دارند. عدم قطعیت های اساسی از شواهد مشاهده ای ناکافی، اختلاف نظر در مورد نحوه تفسیر داده ها و نحوه تنظیم پارامترهای مدل ها ناشی می شود. هیئت بین دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) که برای یافتن و انتشار تحقیقاتی که تأثیر انسانی بر آب و هوای جهانی را پیدا می کند، ایجاد شده است، منبع معتبری نیست. این سازمان برنامه محور است، یک نهاد سیاسی و نه علمی، و برخی ادعا می کنند که فاسد است. در نهایت، دانشمندان آب و هوا، مانند همه انسان ها، می توانند مغرضانه باشند. خاستگاه های سوگیری عبارتند از: شغل گرایی، کمک خواهی، دیدگاه های سیاسی و سوگیری تایید. احتمالاً تنها «اجماع» در میان دانشمندان اقلیم این است که فعالیت‌های انسانی می‌تواند بر آب و هوای محلی تأثیر بگذارد و مجموع چنین تأثیرات محلی می‌تواند فرضاً به سطح سیگنال جهانی قابل مشاهده برسد. با این حال، سؤالات کلیدی که باید به آنها پاسخ داده شود، این است که آیا سیگنال جهانی انسان به اندازه کافی بزرگ است که بتوان آن را اندازه گیری کرد و اگر چنین است، آیا نشان دهنده یک تغییر خطرناک خارج از محدوده تغییرپذیری طبیعی است یا ممکن است تبدیل شود؟ در مورد این سؤالات، یک بحث علمی پرانرژی در صفحات مجلات علمی معتبر در حال انجام است. در تناقض با روش علمی، IPCC فرضیه ضمنی خود را - که گرمایش خطرناک کره زمین ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به انسان است - صحیح است و تنها وظیفه آن جمع آوری شواهد و ارائه استدلال های قابل قبول در این زمینه است. به نفع فرضیه این به سادگی این فرضیه جایگزین و صفر را نادیده می گیرد که به طور گسترده توسط تحقیقات تجربی پشتیبانی می شود، مبنی بر اینکه تغییرات مشاهده شده در حال حاضر در شاخص های آب و هوای جهانی و محیط فیزیکی نتیجه تنوع طبیعی است. نتایج مدل‌های آب و هوای جهانی (GCM) که توسط IPCC تکیه شده‌اند، تنها به اندازه داده‌ها و نظریه‌های «تغذیه‌شده» به آن‌ها قابل اعتماد هستند. اکثر دانشمندان آب و هوا موافق هستند که این داده ها به طور جدی کمبود دارند و برآورد IPCC برای حساسیت آب و هوا به CO2 بسیار بالا است. ما تخمین می زنیم که دوبرابر شدن CO2 از سطوح قبل از صنعتی (از 280 تا 560 ppm) احتمالاً باعث ایجاد فشار دمایی 3.7 Wm-2 در اتمسفر پایین تر می شود، برای حدود 1 درجه سانتی گراد گرم شدن اولیه. خورشید آرام اخیر و برون یابی الگوهای چرخه خورشیدی در آینده نشان می دهد که ممکن است خنک شدن سیاره ای در چند دهه آینده رخ دهد. به روشی مشابه، هر پنج فرض یا مفروضات IPCC به آسانی توسط مشاهدات دنیای واقعی رد می‌شوند و هر پنج ادعای IPCC با تکیه بر شواهد غیرواقعی قابل رد هستند. به عنوان مثال، برخلاف هشدار IPCC، ما متوجه نمی‌شویم که نه میزان و نه بزرگی گرمایش سطح اواخر قرن بیستم (1979-2000) خارج از تنوع طبیعی طبیعی است، و نه در مقایسه با دوره‌های قبلی در آب و هوای زمین غیرعادی بوده است. تاریخ. در هر صورت، نمی توان به چنین شواهدی برای «اثبات» یک فرضیه استناد کرد، بلکه تنها برای رد یک فرضیه قابل استناد است. IPCC نتوانست این فرضیه صفر را رد کند که تغییرات مشاهده شده در حال حاضر در شاخص های آب و هوای جهانی و محیط فیزیکی نتیجه تنوع طبیعی است. به جای اتکای انحصاری به IPCC برای مشاوره علمی، سیاست گذاران باید از سازمان های مستقل و غیردولتی و دانشمندانی که عاری از تضاد منافع مالی و سیاسی هستند، مشاوره بگیرند. نتیجه گیری NIPCC که از بررسی گسترده شواهد علمی حاصل شده است، این است که هرگونه تأثیر آب و هوای جهانی انسان در تغییر پس زمینه سیستم آب و هوای طبیعی است و خطرناک نیست. در مواجهه با چنین واقعیت‌هایی، محتاطانه‌ترین سیاست اقلیمی، آماده‌سازی و انطباق با رویدادها و تغییرات شدید آب و هوایی بدون توجه به منشأ آنهاست. برنامه ریزی تطبیقی ​​برای رویدادهای خطرناک آب و هوایی و تغییرات آتی باید به گونه ای تنظیم شود که به نرخ ها، بزرگی ها و خطرات شناخته شده تغییرات طبیعی پاسخ دهد. پس از اجرا، همین طرح ها پاسخ مناسبی به هر تغییری که توسط انسان ایجاد می شود یا ممکن است پدیدار نشود، ارائه می دهد. سیاستگذاران باید در برابر فشار گروه‌های لابی برای ساکت کردن دانشمندانی که اقتدار IPCC را برای ادعای صحبت از "علم آب و هوا" زیر سوال می‌برند، مقاومت کنند. زیست شناس برجسته بریتانیایی کنراد وادینگتون در سال 1941 نوشت (Waddington, C.H. 1941. The Scientific Attitude. London, UK: Penguin Books) ---- ---- این مهم است که دانشمندان باید آماده باشند تا نظریه های حیوانات خانگی آنها اشتباه باشد. علم به عنوان یک کل مطمئناً نمی‌تواند اجازه دهد که قضاوتش در مورد حقایق با ایده‌هایی درباره آنچه باید درست باشد یا آنچه که ممکن است امید به حقیقت باشد تحریف شود (وادینگتون، 1941). این بیانیه پیش‌بینی‌کننده شایسته بررسی دقیق توسط کسانی است که همچنان بر این باور مد روز تأکید می‌کنند، در مواجهه با شواهد تجربی قوی بر خلاف آن، که انتشار CO2 انسانی باعث گرم شدن خطرناک زمین می‌شود.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The most important fact about climate science, often overlooked, is that scientists disagree about the environmental impacts of the combustion of fossil fuels on the global climate. There is no survey or study showing “consensus” on the most important scientific issues, despite frequent claims by advocates to the contrary. Scientists disagree about the causes and consequences of climate for several reasons. Climate is an interdisciplinary subject requiring insights from many fields. Very few scholars have mastery of more than one or two of these disciplines. Fundamental uncertainties arise from insufficient observational evidence, disagreements over how to interpret data, and how to set the parameters of models. The Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), created to find and disseminate research finding a human impact on global climate, is not a credible source. It is agenda-driven, a political rather than scientific body, and some allege it is corrupt. Finally, climate scientists, like all humans, can be biased. Origins of bias include careerism, grant-seeking, political views, and confirmation bias. Probably the only “consensus” among climate scientists is that human activities can have an effect on local climate and that the sum of such local effects could hypothetically rise to the level of an observable global signal. The key questions to be answered, however, are whether the human global signal is large enough to be measured and if it is, does it represent, or is it likely to become, a dangerous change outside the range of natural variability? On these questions, an energetic scientific debate is taking place on the pages of peer-reviewed science journals. In contradiction of the scientific method, IPCC assumes its implicit hypothesis – that dangerous global warming is resulting, or will result, from human-related greenhouse gas emissions -- is correct and that its only duty is to collect evidence and make plausible arguments in the hypothesis’s favor. It simply ignores the alternative and null hypothesis, amply supported by empirical research, that currently observed changes in global climate indices and the physical environment are the result of natural variability. The results of the global climate models (GCMs) relied on by IPCC are only as reliable as the data and theories “fed” into them. Most climate scientists agree those data are seriously deficient and IPCC’s estimate for climate sensitivity to CO2 is too high. We estimate a doubling of CO2 from pre-industrial levels (from 280 to 560 ppm) would likely produce a temperature forcing of 3.7 Wm-2 in the lower atmosphere, for about ~1°C of prima facie warming. The recently quiet Sun and extrapolation of solar cycle patterns into the future suggest a planetary cooling may occur over the next few decades. In a similar fashion, all five of IPCC’s postulates, or assumptions, are readily refuted by real-world observations, and all five of IPCC’s claims relying on circumstantial evidence are refutable. For example, in contrast to IPCC’s alarmism, we find neither the rate nor the magnitude of the reported late twentieth century surface warming (1979–2000) lay outside normal natural variability, nor was it in any way unusual compared to earlier episodes in Earth’s climatic history. In any case, such evidence cannot be invoked to “prove” a hypothesis, but only to disprove one. IPCC has failed to refute the null hypothesis that currently observed changes in global climate indices and the physical environment are the result of natural variability. Rather than rely exclusively on IPCC for scientific advice, policymakers should seek out advice from independent, nongovernment organizations and scientists who are free of financial and political conflicts of interest. NIPCC’s conclusion, drawn from its extensive review of the scientific evidence, is that any human global climate impact is within the background variability of the natural climate system and is not dangerous. In the face of such facts, the most prudent climate policy is to prepare for and adapt to extreme climate events and changes regardless of their origin. Adaptive planning for future hazardous climate events and change should be tailored to provide responses to the known rates, magnitudes, and risks of natural change. Once in place, these same plans will provide an adequate response to any human-caused change that may or may not emerge. Policymakers should resist pressure from lobby groups to silence scientists who question the authority of IPCC to claim to speak for “climate science.” The distinguished British biologist Conrad Waddington wrote in 1941 (Waddington, C.H. 1941. The Scientific Attitude. London, UK: Penguin Books)---- ---- It is … important that scientists must be ready for their pet theories to turn out to be wrong. Science as a whole certainly cannot allow its judgment about facts to be distorted by ideas of what ought to be true, or what one may hope to be true (Waddington, 1941). This prescient statement merits careful examination by those who continue to assert the fashionable belief, in the face of strong empirical evidence to the contrary, that human CO2 emissions are going to cause dangerous global warming.

فهرست مطالب

Preface . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ix
Key Findings . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . xi
Introduction . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Chapter 1.  No Consensus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Chapter 2. Why Scientists Disagree . . . . . . . . . . . . . 31
Chapter 3 Scientific Method vs. Political Science . . . 55
Chapter 4. Flawed Projections . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
Chapter 5. False Postulates . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Chapter 6. Unreliable Circumstantial Evidence . . . . 85
Chapter 7. Policy Implications . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
Conclusion . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101
About the Authors . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
About NIPCC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105
About The Heartland Institute . . . . . . . . . . . . . . . . . 106

نظرات کاربران

کتاب های مرتبط

دانلود کتاب Fire in California's Ecosystems (2006)(1st ed.)(en)(552s)

دانلود کتاب Фауна України: охоронні категорії

دانلود کتاب The marine flora and fauna of Hong Kong and southern China II : proceedings of the Second International Marine Biological Workshop : The Marine Flora and Fauna of Hong Kong and Southern China, Hong Kong, 2-24 April 1986 . Volume 1 : Introduction and taxonomy

دانلود کتاب Ecology (Zambak)

دانلود کتاب An Ontology of Trash: The Disposable and Its Problematic Nature

دانلود کتاب Environmental and Energy Law

دانلود کتاب Contemporary Issues in International Environmental Law

دانلود کتاب Recycling and Reuse Approaches for Better Sustainability

دانلود کتاب Картографічні методи в екології: навчальний посібник

دانلود کتاب Aquatic Ecosystem: Biodiversity, Ecology and Conservation