Wenn das Leben religiös macht: Altersabhängige Veränderungen der kirchlichen Religiosität im Lebensverlauf

حتی مشاهدات روزمره نشان می دهد که در کلیساها بیشتر افراد مسن تر حضور دارند. از یک طرف، این را می توان با یک اثر همگروهی توضیح داد: افراد مسن اغلب به میزان بیشتری از نظر مذهبی تربیت می شدند و این آثار به دست آمده در طول جامعه پذیری ممکن است برای تمام عمر باقی بماند. از سوی دیگر، می توان تصور کرد که مردم به طور فزاینده ای تمایل دارند که به یک جامعه مذهبی تعلق داشته باشند و در طول زندگی خود در مراسم کلیسا شرکت کنند. این پایان نامه با استفاده از داده های پانل اجتماعی-اقتصادی (SOEP)، بررسی می کند که آیا چنین تأثیر سنی بر دینداری کلیسا وجود دارد یا خیر. علاوه بر این، این سوال که چگونه دینداری در رابطه با مراحل مختلف زندگی و رویدادها تغییر می کند - به عنوان مثال از طریق شروع یک شغل، تولد فرزند یا انتقال از ایالت های فدرال جدید به ایالت های قدیمی - بررسی می شود.

Bereits die Alltagsbeobachtung zeigt, dass die Kirchen überwiegend von älteren Menschen besucht werden. Dies ist einerseits durch einen Kohorteneffekt erklärbar: Ältere Menschen wurden häufig noch in verstärktem Maße religiös erzogen und diese in der Sozialisation erworbenen Prägungen bleiben möglicherweise ein Leben lang erhalten. Andererseits ist denkbar, dass Menschen im Laufe ihres Lebens zunehmend dazu tendieren, einer Glaubensgemeinschaft anzugehören und den Gottesdienst zu besuchen. Die vorliegende Arbeit untersucht mit Hilfe von Daten des Sozio-oekonomischen Panels (SOEP), ob ein derartiger Alterseffekt auf die kirchliche Religiosität vorliegt. Darüber hinaus wird der Frage nachgegangen, wie sich die Religiosität in Bezug auf verschiedene Lebensphasen und Ereignisse – zum Beispiel durch den Erwerbseinstieg, die Geburt eines Kindes oder einen Umzug von den neuen in die alten Bundesländer – verändert.