دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: جامعه شناسی ویرایش: 1 نویسندگان: Russell Rickford سری: ISBN (شابک) : 0199861471, 9780199861477 ناشر: Oxford University Press سال نشر: 2016 تعداد صفحات: 401 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 6 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ما مردمی آفریقایی هستیم: آموزش مستقل، قدرت سیاهان و تخیل رادیکال: رشته های جامعه شناسی، جامعه شناسی قومی
در صورت تبدیل فایل کتاب We Are an African People: Independent Education, Black Power, and the Radical Imagination به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ما مردمی آفریقایی هستیم: آموزش مستقل، قدرت سیاهان و تخیل رادیکال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در طول اوج جنبش قدرت سیاه در اواخر دهه 1960 و 1970، دهها
مدرسه خصوصی ملیگرای پان آفریقایی، از پیشدبستانیها تا
سرمایهگذاریهای پس از متوسطه، در محیطهای شهری در سراسر ایالات
متحده ظاهر شدند. شرکت های کوچک و مستقل اغلب به آموزش نفرت متهم
می شدند و به طور معمول توسط مقامات مورد آزار و اذیت قرار می
گرفتند. با این حال، این نهادها به عنوان مکانیسم های حیاتی برای
انتقال آگاهی سیاهان عمل می کردند. این مدارس که توسط فعالان
روشنفکر و دیگر پیشکسوتان رادیکالیزه جنبش حقوق مدنی تأسیس شد، نه
تنها برای تقویت مهارتهای آکادمیک و عزت نفس جوانان
آفریقایی-آمریکایی داخل شهر، بلکه برای استعمار زدایی از ذهنها و
پرورش حس قوی و احیاکننده تلاش کردند. هویت آفریقایی
در ما یک مردم آفریقایی هستیم، راسل ریکفورد، مورخ،
زندگی فکری این نهادهای سیاهپوست خودمختار را دنبال میکند، که
برای پیگیری خودتعیینی که جنبش ادغامگرای حقوق مدنی در آن شکست
خورده بود، تأسیس شد. فراهم کند. سازمان دهندگان مدارس تحت تأثیر
نظریه پردازان جهان سوم و مبارزات ضد استعماری، آموزش رسمی را
وسیله ای برای ایجاد پیشاهنگی از فعالان جوان وقف مبارزه برای
حاکمیت سیاسی سیاه پوستان در سراسر جهان می دانستند. بیشتر موسسات
عمر کوتاهی داشتند و تنها به تعداد اندکی از کودکان جایگزینی
واقعی برای مدارس دولتی بی کیفیت و درون شهر ارائه کردند. با این
حال، داستانهای آنها چیزهای زیادی را در مورد پان
آفریقاییگرایی بهعنوان یک جنبش اجتماعی و فکری و بهعنوان بخش
کلیدی یک ناسیونالیسم بومی سیاهپوست نشان میدهد.
ریکفورد از این جنبش تا حد زیادی فراموششده برای کشف دورهای
بهویژه بارور سیاسی، فرهنگی و اجتماعی استفاده میکند. احیاگری
که تلاش کرد زندگی آفریقایی آمریکایی را متحول کند و جامعه ای
جایگزین را متصور شود. او با بازخوانی دوران پس از حقوق مدنی به
عنوان دوره سازماندهی نوآورانه، مقدمه جنبش مدرن افرومرکزی را به
تصویر می کشد و به گفتگوهای جاری در مورد اصلاحات آموزشی شهری،
نژاد و هویت کمک می کند.
During the height of the Black Power movement of the late 1960s
and 1970s, dozens of Pan African nationalist private schools,
from preschools to post-secondary ventures, appeared in urban
settings across the United States. The small, independent
enterprises were often accused of teaching hate and were
routinely harassed by authorities. Yet these institutions
served as critical mechanisms for transmitting black
consciousness. Founded by activist-intellectuals and other
radicalized veterans of the civil rights movement, the schools
strove not simply to bolster the academic skills and
self-esteem of inner-city African-American youth but also to
decolonize minds and foster a vigorous and regenerative sense
of African identity.
In We Are An African People, historian Russell
Rickford traces the intellectual lives of these autonomous
black institutions, established dedicated to pursuing the
self-determination that the integrationist civil rights
movement had failed to provide. Influenced by Third World
theorists and anticolonial campaigns, organizers of the schools
saw formal education as a means of creating a vanguard of young
activists devoted to the struggle for black political
sovereignty throughout the world. Most of the institutions were
short-lived, and they offered only modest numbers of children a
genuine alternative to substandard, inner-city public schools.
Yet their stories reveal much about Pan Africanism as a social
and intellectual movement and as a key part of an indigenous
black nationalism.
Rickford uses this largely forgotten movement to explore a
particularly fertile period of political, cultural, and social
revitalization that strove to revolutionize African American
life and envision an alternate society. Reframing the
post-civil rights era as a period of innovative organizing, he
depicts the prelude to the modern Afrocentric movement and
contributes to the ongoing conversation about urban educational
reform, race, and identity.