Wandering Greeks: The Ancient Greek Diaspora from the Age of Homer to the Death of Alexander the Great

بیشتر نویسندگان کلاسیک و مورخان مدرن، پس از پایان به اصطلاح جنبش استعمار، جهان یونان باستان را اساساً ثابت و حتی ایستا به تصویر می‌کشند. اما رابرت گارلند استدلال می‌کند که یونانی‌ها بسیار متحرک بودند، که حرکت آن‌ها برای بقا، موفقیت و پایداری محض جامعه‌شان ضروری بود، و این سرگردانی به ویژگی تعیین‌کننده فرهنگ آنها تبدیل شد. یونانیان سرگردان با پرداختن به موضوعی نادیده گرفته شده اما اساسی، بر مهاجرت ده ها هزار نفری بین سال های 700 تا 325 قبل از میلاد تمرکز می کند و نشان می دهد که یونانی ها تا چه اندازه مجبور به ترک خانه های خود به دلیل آن بوده اند. تحولات سیاسی، ظلم، فقر، جنگ، یا صرفاً میل به بهبود خود.

این کتاب با تلاش برای ورود به ذهنیت این سرگردانان، شرحی بینش‌آمیز و دلسوزانه از معنای آن برای دوران باستان ارائه می‌کند. یونانی‌ها برای جدا شدن از همه و همه چیزهایی که برایشان عزیز بود، برای شروع یک زندگی جدید در جای دیگر - یا حتی بی خانمان شدن، زندگی در جاده‌های باز یا در دریاهای آزاد بدون پایان سفرشان. هر فصل نوع خاصی از "سرگردان" را مشخص می کند، از جمله مهاجران خارج از کشور، تبعید شده، تخلیه شده، پناهجو، فراری، مهاجر اقتصادی و گردشگر، و کتاب همچنین به بازگشت به کشور و ایده " پولیس قابل حمل.” نتیجه یک پرتره واضح و منحصر به فرد از یونان باستان به عنوان فرهنگ افراد آواره است.

Most classical authors and modern historians depict the ancient Greek world as essentially stable and even static, once the so-called colonization movement came to an end. But Robert Garland argues that the Greeks were highly mobile, that their movement was essential to the survival, success, and sheer sustainability of their society, and that this wandering became a defining characteristic of their culture. Addressing a neglected but essential subject, Wandering Greeks focuses on the diaspora of tens of thousands of people between about 700 and 325 BCE, demonstrating the degree to which Greeks were liable to be forced to leave their homes due to political upheaval, oppression, poverty, warfare, or simply a desire to better themselves.

Attempting to enter into the mind-set of these wanderers, the book provides an insightful and sympathetic account of what it meant for ancient Greeks to part from everyone and everything they held dear, to start a new life elsewhere—or even to become homeless, living on the open road or on the high seas with no end to their journey in sight. Each chapter identifies a specific kind of “wanderer,” including the overseas settler, the deportee, the evacuee, the asylum-seeker, the fugitive, the economic migrant, and the itinerant, and the book also addresses repatriation and the idea of the “portable polis.” The result is a vivid and unique portrait of ancient Greece as a culture of displaced persons.