ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Un minero más sí importa: nuevas y viejas fronteras de la minería informal en el Perú

دانلود کتاب یک معدنچی دیگر اهمیت دارد: مرزهای جدید و قدیمی استخراج غیررسمی در پرو

Un minero más sí importa: nuevas y viejas fronteras de la minería informal en el Perú

مشخصات کتاب

Un minero más sí importa: nuevas y viejas fronteras de la minería informal en el Perú

ویرایش:  
نویسندگان: , , ,   
سری: Estudios sobre Desarrollo (44) 
ISBN (شابک) : 9786123260217 
ناشر: Instituto de Estudios Peruanos (IEP) 
سال نشر: 2020 
تعداد صفحات: [77] 
زبان: Spanish 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 58,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 1


در صورت تبدیل فایل کتاب Un minero más sí importa: nuevas y viejas fronteras de la minería informal en el Perú به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب یک معدنچی دیگر اهمیت دارد: مرزهای جدید و قدیمی استخراج غیررسمی در پرو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب یک معدنچی دیگر اهمیت دارد: مرزهای جدید و قدیمی استخراج غیررسمی در پرو

صنایع دستی و معدنی در مقیاس کوچک (ASM) در کشور با غیر رسمی و غیرقانونی این فعالیت دارای ویژگی های زیر است: بهره برداری از منابع طبیعی که متعلق به کل ملت است، باعث آلودگی می شود محیط زیست، نیاز به توزیع مجدد منابع، و در حکمرانی آن هستند سطوح مختلف دولت و نهادهای درگیر. تا کنون، تلاش دولت دستور داده شده است تا مقررات متعددی را برای رسمی کردن آن منتشر کند - 15، فقط بین قوانین، احکام تقنینی و احکام عالی - بدون برآورد حتی تعداد شهروندانی که خود را وقف آن می کنند، یک محاسبه ضروری برای اطمینان از موفقیت سیاست رسمی سازی معدن. در این کار، از دیدگاه چند رشته ای، ما محاسبه می کنیم دقیقاً تعداد ماینرهای غیررسمی و علاوه بر این، ما مشخص می کنیم و ما به صورت سرزمینی تعیین می کنیم. به همین ترتیب آیین نامه هایی که صادر شده را توضیح می دهیم در این قرن برای رسمی شدن آن و چندین فرضیه در مورد زمینه ارائه می کنیم چارچوب سیاسی - نهادی که در آن این تلاش های نظارتی و نظارتی انجام شده است. اجرای آن این تحقیق ما را به این نتیجه می رساند که تعداد استخراج کنندگان غیررسمی در سال است سال 2017 بسیار کمتر از نیم میلیون گزارش شده است مقامات: فقط به کمی بیش از پنجاه هزار می رسد، رقمی که 21٪ است. پایین تر از سال 2007. علاوه بر این، ما دریافتیم که در مقایسه با معدنچیان رسمی، معدنچیان غیررسمی سطح تحصیلات پایین تری دارند، بیشتر هستند جوانان و مشارکت زنان بیشتر است. علاوه بر این، ما متوجه شده ایم که استخراج غیررسمی در طول دوره بین‌افزونی به مناطق بیشتری گسترش یافته است IEP Working Paper 272 یک ماینر دیگر مهم است: مرزهای جدید و قدیمی استخراج غیررسمی در پرو 7 2007-2017، مکان هایی که در حال حاضر تمایل به معدن و بسیار کمتر کشاورزی دارند. به این ترتیب از طریق این مطالعه موفق به شناسایی 247 ولسوالی جدید شدیم معدنچیان در کشور از سوی دیگر، با وجود تمام مقررات ابلاغی، متوجه می شویم که این قانون با افزایش منابع عمومی همراه نبوده است بتواند آنها را به کار گیرد و این بیشتر بر ممنوعیت استخراج متمرکز شده است غیر قانونی نسبت به رسمی شدن معدن. شواهد نشان می دهد که هزینه های عمومی انباشته 2008-2018 بالغ بر 254 میلیون S/S بود که تنها 25٪ آن به اقدامات رسمی و هر چیز دیگری برای مبارزه با استخراج غیرقانونی معادن اختصاص یافته است. همچنین ظرفیت مقامات منطقه ای متولی این امر نیست رسمی سازی، و نه نهادینه سازی مکانیسم های مفصل بندی بین نهادهای درگیر در نتیجه، فرآیند رسمی سازی معدن انجام نشده است به موفقیت مورد انتظار دست یافت.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

La minería artesanal y en pequeña escala (MAPE) en el país está asociada con la informalidad e ilegalidad. Esta actividad comparte las siguientes características: explota recursos naturales que son de toda la nación, provoca una contaminación ambiental, la necesidad de redistribuir los recursos, y en su gobernanza están involucrados diferentes niveles de gobierno y entidades. Hasta ahora, los esfuerzos del Estado se han dirigido a promulgar numerosas normas para formalizarla —15, solo entre leyes, decretos legislativos y decretos supremos—, sin haber estimado aún el número de ciudadanos que se dedica a ella, un cálculo imprescindible para asegurar el éxito de la política de formalización minera. En este trabajo, desde una perspectiva multidisciplinaria, calculamos precisamente el número de mineros informales y, además, los caracterizamos y ubicamos territorialmente. Asimismo, explicamos las normas que se han emitido en este siglo para su formalización y presentamos varias hipótesis sobre el contexto político-institucional en el cual se han llevado a cabo estos esfuerzos normativos y su implementación. La investigación nos lleva a concluir que el número de mineros informales al año 2017 es bastante más reducido que el medio millón comúnmente señalado por las autoridades: no llega sino a poco más de cincuenta mil, una cifra que es 21% menor que la del año 2007. Además, hemos encontrado que en comparación con los mineros formales, los informales tienen un menor nivel de educación, son más jóvenes y hay una mayor participación de mujeres. Más aún, hemos hallado que la minería informal se ha expandido a más distritos durante el periodo intercensal IEP Documento de Trabajo 272 Un minero más si importa: nuevas y viejas fronteras de la minería informal en el Perú 7 2007-2017, lugares que ahora tienden a ser mineros y mucho menos agropecuarios. De esta forma, a través de este estudio logramos identificar 247 nuevos distritos mineros en el país. Por otro lado, a pesar de todas las normas promulgadas, encontramos que esta legislación no ha venido acompañada de un aumento de recursos públicos para poder aplicarlas, y que se ha concentrado más en la interdicción de la minería ilegal que en la formalización minera. La evidencia muestra que el gasto público acumulado 2008-2018 ascendió a S/ 254 millones, de los cuales solo un 25% se asignó a las acciones de formalización y todo el resto a combatir la minería ilegal. Tampoco se ha fortalecido la capacidad de las autoridades regionales a cargo de la formalización, ni institucionalizado los mecanismos de articulación entre las entidades involucradas. Como resultado, el proceso de formalización minera no ha logrado el éxito esperado.





نظرات کاربران