Truth and Meaning: An Introduction to the Philosophy of Language

یک قرن پیش، معنای \" حقیقت" موضوع داغ بحث بود و مناقشه کنندگان غول هایی مانند ویلیام جیمز، برتراند راسل و جوزیا رویس بودند. این سؤال برای آنها یکی از "معناشناسی فلسفی" نبود، بلکه در مورد پیش شرط معرفت بود.

مشکل آن مسئله پیش پا افتاده ای نیست که فیلسوفان اکنون در مورد آن وسواس دارند. همه ما می توانیم موافق باشیم که اگر برف سفید است، عبارت \"برف سفید است\" درست است. سؤال فیلسوف سبک قدیمی این بود که چه نوع ارتباطی بین ذهن من و برف فرض می‌شود در این احتمال که من واقعاً آن را سفید بنامم.

A century ago, the "meaning of truth" was a hot subject of debate, and the disputants were such titans as William James, Bertrand Russell, and Josiah Royce. The question was not one of "philosophical semantics" for them, it was about the precondition of knowledge.

The problem is not the trivial one about which philosophers now obsess. We can all agree that if snow is white, then the statement "snow is white" is true. The question for the old-style philosopher was what kind of connection between my mind and snow is presumed in the very possibility that I may truly call it white.