Truth and Its Nature (if Any)

این سوال که چگونه اصولی که بطور ضمنی بر مفهوم حقیقت حاکم است را به یک تعریف (یا توضیح) صریح از مفهوم تبدیل کنیم، از این رو با این سوال که چگونه می توان به بی نهایت جملات T دست یافت محدود شد. حرکت معروف و مبتکرانه تارسکی معرفی مفهومی جدید بود، رضایت، که از یک سو می‌توانست به صورت بازگشتی تعریف شود، و از سوی دیگر، آشکارا توضیحی از حقیقت ارائه می‌کرد. یک «محصول جانبی» غافلگیرکننده تلاش تارسکی برای تحت کنترل درآوردن حقیقت، این یافته نفس گیر بود که حقیقت به معنایی کاملاً تعریف شده غیرقابل وصف است، که هیچ زبان غیر پیش پا افتاده ای نمی تواند محمولی از حقیقت داشته باشد که برای همان زبان 4 کافی باشد. این نشان می‌دهد که حقیقت (و در نتیجه مفاهیم معنایی که حقیقت به نظر می‌رسد قابل تقلیل است) خود را به طرز عجیبی «وابسته به زبان» ثابت کرده است: ما می‌توانیم برای هر زبان L مفهوم حقیقت در L داشته باشیم، اما نمی‌توانیم یک مفهوم داشته باشیم. حقیقتی که برای هر زبانی قابل اجرا است. به یک معنا، همانطور که کواین (1969، ص 68) بیان کرد، این بدان معناست که حقیقت متعلق به «متافیزیک استعلایی» است، و به نظر می‌رسد تحقیقات «علمی» تارسکی ما را به نزدیکی شگفت‌انگیز برخی از فلسفه‌های سنتی‌تر هدایت می‌کند. دیدگاه ها در مورد حقیقت 3. نظریه تارسکی به عنوان یک پارادایم تاکنون خود تارسکی. سپس فیلسوفان بعدی باید دریابند که ملاحظات او از مفهوم حقیقت واقعاً چه معنایی دارد و پیامدهای آنها چیست؟ و اکنون به نظر می رسد که این یک کار تقریباً پایان ناپذیر است.

The question how to turn the principles implicitly governing the concept of truth into an explicit definition (or explication) of the concept hence coalesced with the question how to get a finite grip on the infinity of T-sentences. Tarski's famous and ingenious move was to introduce a new concept, satisfaction, which could be, on the one hand, recursively defined, and which, on the other hand, straightforwardly yielded an explication of truth. A surprising 'by-product' of Tarski's effort to bring truth under control was the breathtaking finding that truth is in a precisely defined sense ineffable, that no non­ trivial language can contain a truth-predicate which would be adequate for the very 4 language . This implied that truth (and consequently semantic concepts to which truth appeared to be reducible) proved itself to be strangely 'language-dependent': we can have a concept of truth-in-L for any language L, but we cannot have a concept of truth applicable to every language. In a sense, this means, as Quine (1969, p. 68) put it, that truth belongs to "transcendental metaphysics", and Tarski's 'scientific' investigations seem to lead us back towards a surprising proximity of some more traditional philosophical views on truth. 3. TARSKI'S THEORY AS A PARADIGM So far Tarski himself. Subsequent philosophers then had to find out what his considerations of the concept of truth really mean and what are their consequences; and this now seems to be an almost interminable task.