Tissue Culture of Trees

1 John H. Dodds کشت تکه‌های بافت گیاهی علم جدیدی نیست، در واقع از سال 1893 Rechinger (1893) تشکیل کالوس را بر روی قطعات جدا شده از ساقه‌ها و ریشه‌ها توصیف کرد. کشت بافت های گیاهی در شرایط آزمایشگاهی بر روی یک محیط غذایی توسط هابرلند (1902) انجام شد، اما تلاش های او ناموفق بود زیرا او محیط بسیار ساده ای را انتخاب کرد که فاقد فاکتورهای رشد حیاتی بود. در طول پنجاه سال گذشته، رشد سریعی در تکنیک های کشت بافت گیاهی وجود داشته است و تعداد زیادی از تکنیک ها در حال حاضر در دسترس هستند (دادز و رابرتز، 1982). مناطق عمده به شرح زیر است. کالوس کالوس پینه یک ماده نسبتاً بد پوست است. اما معمولا به عنوان یک توده تکثیر سازمان یافته از بافت توصیف می شود. اگرچه کشت کالوس پتانسیل زیادی در جنبه های بیوتکنولوژیکی کشت بافت، یعنی تشکیل محصول ثانویه دارد، اما برای تکثیر گیاه چندان مناسب نیستند. دلیل اصلی نامناسب بودن آن ها این است که جیره های انحرافی ژنتیکی در طول تقسیمات میتوزی در رشد کالوس رخ می دهد (D'amato.l965). انحرافات می توانند از نوع عمده باشند، مانند آنئوپلوئیدی یا اندو دوبلیکاسیون. بنابراین، وضعیت ژنتیکی گیاهان بازتولید شده با نوع مادری متفاوت است. به طور کلی، این بی ثباتی ژنتیکی نامطلوب است، اما مواردی وجود دارد که می توان مرحله کالوس را به طور عمدی برای تنوع بخشیدن به پایه ژنتیکی محصول گنجاند.

1 John H. Dodds The culture offragmen ts of plant tissue is not a particularly new science, in fact as long ago as 1893 Rechinger (1893) described the formation of callus on isolated fragments of stems and roots. The culture of plant tissues in vitro on a nutrient medium was performed by Haberlandt (1902), however, his attempts were unsuccessful because he chose too simple a medium that lacked critical growth factors. Over the last fifty years there has been a surge of development in plant tissue culture techniques and a host of techniques are now avail­ able (Dodds and Roberts, 1982). The major areas are as follows. Callus Culture Callus is a rather ill-dermed material. but is usually described as an un­ organised proliferating mass of tissue. Although callus cultures have a great deal of potential in the biotechnological aspects of tissue culture, i.e. secondary product formation, they are not very suitable for plant propagation. The key reason for their unsuitability is that genetic aber­ rations occur during mitotic divisions in callus growth (D'amato.l965). The aberrations can be of a major type, such as aneuploidy or endo­ reduplication. It follows therefore that the genetic status of the re­ generated plants is different from that of the parent type. In general terms this genetic instability is undesirable, but there are occasions when a callus stage can be purposely included to diversify the genetic base of the crop.