Thomas Manns erzählte Welt: Studien zu einem Verfahren

مطالعات گردآوری شده در اینجا به اشکالی از روایات توماس مان می پردازد که معمولاً کمتر محوری هستند، مانند داستان تغزلی، معاشقه او با دن کیشوتیسم در متونی که خود را تلاشی مستمر برای خودسازی جامع و کمابیش استتار شده می دانند. تفسیر . بیش از ده سال پس از تک نگاری مشهور رودیگر گورنر «توماس مان. جادوی آخرین»، این کتاب پانورامای غیرمعمولی را ارائه می دهد، که همچنین نگاهی به قرابت های غیرمنتظره ای مانند ادوارد فون کیسرلینگ و به عنوان مثال، موتیف موج در آثار توماس مان دارد.

Die hier versammelten Studien behandeln Formen von Thomas Manns Erzählen, die meist weniger im Mittelpunkt stehen, etwa das Lyrisch-Idyllische, sein Liebäugeln mit dem Don Quichotismus in Texten, die sich als fortgesetzter Versuch einer umfassenden, mehr oder minder camouflierten Selbstdeutung verstehen. Über zehn Jahre nach Rüdiger Görners vielbeachteter Monographie „Thomas Mann. Der Zauber des Letzten“ bietet dieses Buch ein ungewöhnliches Panorama, das auch unvermutete Wahlverwandte wie Eduard von Keyserling in den Blick nimmt und etwa das Wellenmotiv in Thomas Manns Schaffen.