Theorizing Equity in the Museum: Integrating Perspectives from Research and Practice

تئوری‌سازی برابری در موزه دیدگاه‌های پژوهشگران یادگیرنده و دست اندرکاران موزه را با هم ادغام می‌کند تا ساختارهای عمیقی را که باید در نظر گرفته شوند، اگر می‌خواهیم این رشته به سمت گذشته آرمان‌ها و شعارها حرکت کند و به سمت آن حرکت کند. شیوه های فراگیرتر

نوشته شده در زمانی که موزه‌ها در سراسر جهان مجبور بودند شیوه‌های حذف نهادی خود را در نظر بگیرند. تاریخ استعمار آنها، چه فرهنگی و چه فکری. و برای بسیاری، مدل‌های تجاری ضعیف آنها، این فصل‌ها از طیف وسیعی از دیدگاه‌های نظری برای کشف تجربیات زندگی‌شده کار در موزه در جهت تغییر موزه استفاده می‌کنند. تئوری‌های عدالت فضایی، تربیت انتقادی، تربیت مرتبط با فرهنگی، نظریه نژاد انتقادی و سایرین برای بررسی چگونگی برخورد ساختارها و هنجارهای فرهنگی غالب موزه با آرمان‌های متخصصان موزه برای اعمال فراگیر استفاده می‌شوند. فصل‌ها ترکیبی از تحقیقات تجربی و تأملات را ارائه می‌کنند، که مجموعاً برای نظریه‌پردازی موزه به‌عنوان نیروی بالقوه‌ای برای غنی‌سازی، توانمندسازی و تغییر روابط عمومی فراگیر با برخی از قوی‌ترین ایده‌ها و آرمان‌های ما عمل می‌کنند. اما ابتدا آنها باید از درون به بیرون تغییر کنند.

بر اساس مشکلات عملی و عملی، نظریه برابری در موزهنشان می دهد که چگونه می توان از نظریه به عنوان ابزاری عملی برای تغییر استفاده کرد. در نتیجه، این کتاب برای دانشگاهیان و دانشجویانی که درگیر مطالعه موزه‌ها، آموزش، یادگیری و فرهنگ هستند، و همچنین برای متخصصان موزه‌ای که علاقه‌مند به عدالت و شمول هستند، مورد علاقه خواهد بود.

Theorizing Equity in the Museum integrates the perspectives of learning researchers and museum practitioners to shed light on the deep-seated structures that must be accounted for if the field is to move past aspirations and rhetoric and towards more inclusive practices.

Written during a time when museums around the world were being forced to reckon with their institutional practices of exclusion; their histories of colonization, both cultural and intellectual; and, for many, their tenuous business models, the chapters leverage a range of theoretical perspectives to explore lived experiences of working in the museum towards changing the museum. Theories of spatial justice, critical pedagogy, culturally relevant pedagogy, critical race theory, and others are used to consider how the museum’s dominant cultural structures and norms collide with museum professionals’ aspirations for inclusive practices. The chapters present a mix of empirical research and reflections, which collectively operate to theorize the museum as a potential force for enriching, empowering, and transforming an inclusive public’s relationship with some of our most powerful ideas and aspirations. But first they must change, from the inside out.

Grounded in practice and practical problems, Theorizing Equity in the Museum demonstrates how theory can be used as a practical tool for change. As a result the book will be of interest to academics and students engaged in the study of museums, education, learning and culture, as well as to museum practitioners with an interest in equity and inclusion.