Theorie und Theater: Zum Verhältnis von wissenschaftlichem Diskurs und theatraler Praxis

مطالعات تئاتر دوست دارند به منشا مشترک نظریه و تئاتر اشاره کنند. دلیلی برای این پرسش که چگونه گفتمان‌های آکادمیک به اجراهای معاصر، رقص و تولیدات تئاتر راه پیدا می‌کنند و برعکس، چه چیزی می‌تواند به واسطه یا بیگانگی حسی دانش نظری کمک کند. وابستگی‌های متقابل متعدد و غیرقابل‌تشکیل بین تئوری و تئاتر، خودارجاعی بودن صحنه و مقاومت در برابر نظریه‌پذیری خود، چالش‌های مواجهه با نظریه‌های اومانیستی، (پسا) فمینیستی و دگرباش و همچنین اهمیت زبان، معنا و حس‌گرایی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در تولیدات معاصر.

Die Theaterwissenschaft beruft sich gern auf den gemeinsamen Ursprung von Theorie und Theater. Ein Grund zu fragen, auf welche Weise akademische Diskurse Eingang in zeitgenössische Performances, Tanz- und Theaterinszenierungen finden und was diese umgekehrt zur Vermittlung oder sinnlichen Fremdwerdung theoretischen Wissens beitragen können. Untersucht werden die zahlreichen Verflechtungen und Unwägbarkeiten zwischen Theorie und Theater, die szenische Selbstreferenzialität und Widerständigkeit gegen die eigene Theoretisierbarkeit, die Herausforderungen im Umgang mit humanwissenschaftlichen, (post-)feministischen und queeren Theorien sowie der Stellenwert von Sprache, Sinn und Sinnlichkeit in zeitgenössischen Inszenierungen.