دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Hardcover
نویسندگان: Peter Meineck
سری:
ISBN (شابک) : 1138205524, 9781138205529
ناشر: Routledge
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 239
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Theatrocracy: Greek Drama, Cognition, and the Imperative for Theatre به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تئاتر سالاری: درام یونانی، شناخت، و امری ضروری برای تئاتر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تئاتروکراسیکتابی است درباره قدرت تئاتر، تأثیر آن بر
افرادی که آن را تجربه میکنند و جوامعی که در آن تعبیه شده است.
این اولین شکل تئاتری است که ما نمایشنامه های کاملی از آن داریم،
تئاتر کلاسیک یونانی قرن پنجم پیش از میلاد، و رویکرد جدیدی برای
درک چگونگی عملکرد نمایش باستانی در اجرا ارائه می دهد و به یک
نیروی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تأثیرگذار تبدیل شده است. الهام
بخش و متاثر از تحولات انقلابی در تعامل سیاسی و گفتمان شهروندی.
عناصر کلیدی نمایشی تئاتر یونانی از منظر علوم شناختی به عنوان
رویدادهای تجسم یافته، زنده، اجرا شده، با رویکردهای جدید به
روایت، فضا، نقاب، حرکت، موسیقی، کلمات، احساسات و همدلی تحلیل
میشوند. این مطالعه پیشگامانه ترکیبی از تحقیقات در زمینه های
علوم عاطفی - مطالعه احساسات انسانی - از جمله نظریه شناختی، علوم
اعصاب، روانشناسی، هوش مصنوعی، روانپزشکی و باستان شناسی شناختی،
با مطالعات کلاسیک، تئاتر و اجرا است.
br /> این کتاب آنچه را که افلاطون در مورد درام بسیار ناراحت
کننده می دانست - توانایی آن برای ایجاد یک تئاتروکراسی،
یک "حکومت" از تماشاگران - بازبینی می کند و استدلال می کند که
این یک عنصر منفی نبود، بلکه یک عنصر اساسی بود. تئاتر آتن. این
نشان میدهد که نمایشهای آتنی مکانی از دگرگونی را فراهم میکند
که در آن مخاطبان در معرض دیدگاهها و دیدگاههای رادیکال مختلف
قرار میگیرند. این دیدگاه در یک جامعه دموکراتیک آزاد اندیش، که
در آن از مردم انتظار می رود در مورد مسائل دولتی رای دهند، حیاتی
بوده و هست. برای دستیابی به این هدف، تئاتر تجربهای جداکننده و
جذبکننده ارائه کرد که باعث افزایش احساسات، درک عمیقتر و ترویج
همدلی شد. یک ضرورت فوری برای تئاتر وجود داشت و هنوز هم هست.
Theatrocracyis a book about the power of the theatre,
how it can affect the people who experience it, and the
societies within which it is embedded. It takes as its model
the earliest theatrical form we possess complete plays from,
the classical Greek theatre of the fifth century BCE, and
offers a new approach to understanding how ancient drama
operated in performance and became such an influential social,
cultural, and political force, inspiring and being influenced
by revolutionary developments in political engagement and
citizen discourse. Key performative elements of Greek theatre
are analyzed from the perspective of the cognitive sciences as
embodied, live, enacted events, with new approaches to
narrative, space, masks, movement, music, words, emotions, and
empathy. This groundbreaking study combines research from the
fields of the affective sciences - the study of human emotions
- including cognitive theory, neuroscience, psychology,
artificial intelligence, psychiatry, and cognitive archaeology,
with classical, theatre, and performance studies.
This book revisits what Plato found so unsettling about drama -
its ability to produce atheatrocracy, a "government"
of spectators - and argues that this was not a negative but an
essential element of Athenian theatre. It shows that Athenian
drama provided a place of alterity where audiences were exposed
to different viewpoints and radical perspectives. This
perspective was, and is, vital in a freethinking democratic
society where people are expected to vote on matters of state.
In order to achieve this goal, the theatre offered a
dissociative and absorbing experience that enhanced
emotionality, deepened understanding, and promoted empathy.
There was, and still is, an urgent imperative for theatre.