دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jürgen Rühle
سری:
ناشر: Deutscher Taschenbuch Verlag
سال نشر: 1963
تعداد صفحات: 220
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 35 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Theater und Revolution. Von Gorki bis Brecht به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تئاتر و انقلاب از گورکی تا برشت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یورگن روله از وضعیت تئاتر تحت نشانه کمونیسم گزارش می دهد. او نه تنها مکانیسم وحشیانه سیاست های فرهنگی وابسته به حزب را توصیف می کند، بلکه تصویری رنگارنگ از آوانگاردیسم جذاب تئاتر انقلابی در دهه 1920 ارائه می دهد. او آثار و سرنوشت شخصیت های هنری را که بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ فرهنگی هستند، از جمله گورکی، استانیسلاوسکی، اوبراسوف، پیسکاتور و برشت را آشکار می کند. روله نمایشنامه ها را تحلیل می کند، تولیدات را توصیف می کند و به واکنش های تماشاگر و طرف پاسخ می دهد. دوران شکوفایی تئاتر انقلابی شوروی به دلیل سیاست فرهنگی تنگ نظرانه استالین که با دستگیری و انحلال از مداخله در توسعه تئاتر ابایی نداشت، به یکباره پایان یافت. تنها پس از مرگ استالین احیای تئاتر ممکن شد. فصل پایانی که وضعیت کنونی تئاتر شوروی را روشن می کند گواه این امر است.
Jürgen Rühle berichtet über die Situation des Theaters unter kommunistischem Vorzeichen. Er schildert nicht nur den brutalen Mechanismus der parteigebundenen Kulturpolitik, sondern gibt darüber hinaus ein farbiges Bild vom faszinierenden Avantgardismus des Revolutionstheaters in den zwanziger Jahren. Er läßt Wirken und Schicksal künstlerischer Persönlichkeiten erstehen, die aus der Kulturgeschichte nicht fortzudenken sind, darunter Gorki, Stanislawski, Obraszow, Piscator und Brecht. Rühle analysiert die Stücke, beschreibt die Inszenierungen und geht auf die Reaktion von Publikum und Partei ein. Die Glanzzeit des sowjetischen Revolutionstheaters nahm ein jähes Ende durch die engstirnige Kulturpolitik Stalins, der nicht davor zurückschreckte, auch mit Verhaftungen und Liquidierungen in die Entwicklung des Theaters einzugreifen. Erst nach Stalins Tod war eine Neubelebung des Theaters möglich. Davon zeugt das abschließende Kapitel, das die heutige Situation des Sowjettheaters beleuchtet.