The stronghold: how Republicans captured congress but surrendered the White House

زمانی که حزب روسای جمهور، حزب جمهوری خواه در انتخابات اخیر نتوانست اکثریت ملی قانع کننده ای را به دست آورد. جمهوری خواهان در چهار رقابت از شش رقابت اخیر ریاست جمهوری شکست خورده اند و در پنج مورد از شش رقابت انتخاباتی، آرای مردم را از دست داده اند. در تنها پیروزی جمهوری خواهان، حزب حاکم - در زمان جنگ - با کمترین اختلاف پیروز شد. در همین حال، ثروت جمهوریخواهان در کنگره تقریباً یک تصویر آینه ای بوده است: در سال 1994 جمهوری خواهان تنها به مدت ده سال سنا را در شش دهه گذشته کنترل کرده بودند. از آن زمان تاکنون بیش از نیمی از زمان ها اکثریت را داشته است. کنترل آن بر مجلس نمایندگان بسیار چشمگیرتر است. در سال 1994 جمهوری خواهان اولین اکثریت مجلس نمایندگان را پس از چهل سال به دست آوردند. از آن زمان به بعد آنها به جز چهار سال کنترل را در دست داشتند و احتمالاً اکثریت را تا پایان این دهه حفظ خواهند کرد. چه چیزی این تغییر لرزه‌ای در مرکز قدرت حزب را توضیح می‌دهد و به چه معناست؟
 
در این کتاب جذاب و مهم، تام شالر سیاست ملی جمهوری‌خواهان را از زمان ترک ریاست جمهوری رونالد ریگان در سال 1989 بررسی می‌کند. از صعود نیوت گینگریچ شالر به عنوان رئیس مجلس از طریق شکست میت رامنی در سال 2012، دگرگونی نهادی حزب جمهوری‌خواه و پیامدهای سیاسی آن را دنبال می‌کند.
 
«قرارداد با آمریکا» گینگریچ چرخه‌ای معیوب را به راه انداخت، شالر معتقد است: حزب جمهوری‌خواه محافظه‌کارتر شد، کنگره‌محورتر شد، و با قدرتمندتر شدن جناح کنگره‌اش، حزب محافظه‌کارتر شد. این حلقه خطرناک، مگر اینکه شکسته شود، ممکن است نشان دهنده آینده ای از افراط گرایی فزاینده، وابستگی به جمعی از رای دهندگان در حال کاهش و دوام کمتر به عنوان یک حزب ملی واقعی باشد. نویسنده در یک نتیجه‌گیری قابل تامل، پیامدهای کاهش جمهوری‌خواهان را مورد بحث قرار می‌دهد، از جمله قطب‌بندی سیاسی و فلج شدن دولت فدرال.

Once the party of presidents, the GOP in recent elections has failed to win convincing national majorities. Republicans have lost four of the last six presidential races and lost the popular vote in five of the six. In the lone Republican victory, the party incumbent won—during wartime—by the slimmest of margins. Republican fortunes in Congress, meanwhile, have been almost a mirror image: in 1994 the GOP had controlled the Senate for just ten years in the previous six decades; since then it has had a majority more than half the time. Its control of the House of Representatives is even more striking. In 1994 Republicans gained their first House majority in forty years; since then they’ve been in control for all but four years, and they will likely retain a majority for the rest of this decade. What explains this seismic shift in the party’s center of power, and what does it mean?
 
In this fascinating and important book, Tom Schaller examines national Republican politics since President Ronald Reagan left office in 1989. From Newt Gingrich’s ascent as Speaker of the House through the defeat of Mitt Romney in 2012, Schaller traces the Republican Party’s institutional transformation and the political consequences.
 
Gingrich’s “Contract with America” set in motion a vicious cycle, Schaller contends: as the GOP became more conservative, it became more Congress-centered, and as its congressional wing grew more powerful, the party grew more conservative. This dangerous loop, unless broken, may signal a future of increasing radicalization, dependency on a shrinking pool of voters, and less viability as a true national party. In a thought-provoking conclusion, the author discusses repercussions of the GOP decline, among them political polarization and the paralysis of the federal government.