The New Science and Jesuit Science: Seventeenth Century Perspectives

دسته بندی: علوم (عمومی)
ویرایش:  
نویسندگان: Mordechai Feingold (ed.)  
سری: Archimedes: New Studies in the History and Philosophy of Science and Technology 6 
ISBN (شابک) : 9789048161157, 9789401703611 
ناشر: Springer 
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 275 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 8 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

جورج سارتون در سال 1940 مشاهده کرد: "در قرن 16 و 17 نمی توان درباره ریاضیات در قرن 16 و 17 صحبت کرد، بدون اینکه یک یسوعی در هر گوشه ای دیده شود." انجمن عیسی در کار علمی اوایل دوره مدرن. با این حال، بر خلاف بسیاری از مورخان که قدرت عددی قابل تشخیص یسوعیان را به این دلیل که آنها فاقد اصالت بودند و عموماً با ایده‌های جدید خصومت داشتند، تحقیر می‌کردند، سارتون قدرت عددی را با اهمیت مرتبط می‌دانست. از این رو درخواست او برای جمع آوری مقالات آنری بوسمانز، مورخ پرتلاش علم یسوعی، بسیار طراوت بخش بود. با این حال، درخواست سارتون مورد توجه قرار نگرفت، و نه تنها در مورد مقالات Bosmans. تصور یسوعی‌ها به‌عنوان تعلیم‌آموزان و تاریک‌بین‌های متلاطم مانند همیشه ریشه دوانده بود و عملاً بی‌توجهی به فعالیت‌های آنها را تأیید می‌کرد. چنین غفلتی به این معنی بود که ماهیت دقیق مشارکت یسوعیان در انقلاب علمی در بهترین حالت ناقص باقی می ماند. اخیراً - به دلیل بررسی طولانی مدت آرشیو و متون منتشر شده - خطوط جدید شروع به ظهور کرده است. قابل توجه در این ارزیابی مجدد، قدردانی دقیق تری از تعامل یسوعیان با "مدرنیته" و شناخت بسیار بیشتر از سهم یسوعیان در دو قطب علم مدرن است: ریاضی کردن فلسفه طبیعی و علوم تجربی.

"One cannot talk about mathematics in the 16th and 17th centuries without seeing a Jesuit at every corner," George Sarton observed in 1940. * Sarton, of course, was not the first to recognize the disproportionate representation of members of the Society of Jesus in the scientific enterprise of the early modern period. However, unlike many historians who belittled the discernible numerical strength of the Jesuits on the grounds that they lacked originality and were generally hostile to new ideas, Sarton correlated numerical strength with significance. Hence his plea for collecting the papers of that industrious historian of Jesuit science, Henri Bosmans, was quite refreshing. Yet Sarton's appeal went unheeded, and not only with respect to Bosmans' papers. The perception of the Jesuits as plodding pedagogues and obscurantists remained as ingrained as ever, virtually sanctioning the disregard of their activities. Such neglect meant that the exact nature of the Jesuit contribution to the Scientific Revolution remained sketchy at best; only recently - owing to a long-overdue examination of the Order's archives and of published texts - have new contours begun to emerge. Striking in this reassessment is a more nuanced appreciation of the Jesuits' interaction with "modernity" and a far greater recognition of the Jesuit contribution to the two poles of modern science: the mathematization of natural philosophy and experimental science.

Front Matter....Pages i-ix
Mathematics and Modesty in the Society of Jesus: The Problems of Christoph Grienberger....Pages 1-120
The Grounds for Conflict: Grienberger, Grassi, Galileo, and Posterity....Pages 121-157
 Additio ILLA Non Videtur Edenda : Giuseppe Biancani, Reader of Galileo in an Unedited Censored Text....Pages 159-186
Two Jesuit Responses to Galileo’s Science of Motion: Honore Fabri and Pierre le Cazre....Pages 187-227
Jesuit Mathematical Practice in Portugal, 1540–1759....Pages 229-247
The Celestial Pilgrimages of Valentin Stansel (1621–1705), Jesuit Astronomer and Missionary in Brazil....Pages 249-270