The Marriage of Heaven and Earth: Alchemical Regeneration in the Works of Taylor, Poe, Hawthorne, and Fuller

از قرون وسطی تا پایان قرن هفدهم، کیمیاگری برای فرهنگ غربی بنیادی بود، زیرا تعداد زیادی آزمایشگر در پی تبدیل سرب به طلا بودند. اگرچه با ظهور علم شیمی اهمیت آن کاهش یافت، اما کیمیا همچنان تخیل نویسندگان را مجذوب خود می‌کرد و تصاویر آن هنوز در آثار خلاقانه مدرن ظاهر می‌شود. این کتاب به بررسی بازنمایی ادبی نظریه کیمیاگری و استعاره باززایی کیمیاگری در آثار ادوارد تیلور، ادگار آلن پو، ناتانیل هاثورن و مارگارت فولر می پردازد.

در حالی که تیلور از استعاره های کیمیاگری استفاده می کرد. پو، هاثورن، و فولر از همین استعاره ها برای نشان دادن مفهوم وسیع تری از رستگاری استفاده کردند. این نویسندگان بعدی از تصاویر کیمیاگری برای توصیف باززایی فرد و تغییر احتمالی جامعه استفاده کردند. برای پو، کیمیا به استعاره ای از قدرت دگرگون کننده تخیل تبدیل شد. برای هاثورن، به وسیله ای برای نمایش قدرت رستگاری عشق تبدیل شد. برای فولر، آشتی متضادهای جنسیتی را رقم زد. بنابراین، این چهار نویسنده آمریکایی ایده باززایی را در آثار خود گنجانیدند، و استعاره‌ها و استعاره‌های کیمیاگران قرون وسطی روشی جذاب برای تصور فرآیند دگرگونی ارائه کردند.

From the Middle Ages to the close of the 17th century, alchemy was fundamental to Western culture, as scores of experimenters sought to change lead into gold. Though its significance declined with the rise of chemistry, alchemy continued to captivate the imagination of writers and its images still appear in modern creative works. This book examines the literary representation of alchemical theory and the metaphor of alchemical regeneration in the works of Edward Taylor, Edgar Allan Poe, Nathaniel Hawthorne, and Margaret Fuller.

While Taylor used alchemical metaphors to illustrate the redeeming grace of God upon the soul, these same metaphors were used by Poe, Hawthorne, and Fuller to depict a broader concept of redemption. These later writers used alchemical imagery to describe both the regeneration of the individual and the possible transformation of society. For Poe, alchemy became a metaphor for the transforming power of imagination; for Hawthorne, it became a means of representing the redeeming power of love; for Fuller, it figured the reconciliation of gender opposites. Thus these four American writers incorporated the idea of regeneration in their works, and the tropes and metaphors of the medieval alchemists provided a fascinating way of imagining the transformative process.