The Lithuanian Family in its European Context, 1800-1914: Marriage, Divorce and Flexible Communities

این کتاب به بررسی ازدواج و طلاق در سرزمین‌های اروپایی قرن نوزدهم امپراتوری روسیه می‌پردازد. روشی را که یک جامعه دهقانی از رفتارهای زناشویی غیرمجاز، مانند زندگی مشترک و دو همسری، در میان دیگران، برای پاسخ به عوامل خارجی که بر زندگی خانوادگی، از جمله انتقال وراثت و ساختار خانوار تأثیر می‌گذارد، نشان می‌دهد. لیتوانی تا سال 1914 بخشی از امپراتوری تزاری بود. این مطالعه موردی نشان می‌دهد که چگونه تحت قوانین و سیاست‌های اغلب محدودکننده - رعیت تا سال 1861، و نقش فراگیر کلیسا، علاوه بر رویه‌های سنتی ریشه‌دار - زنان و مردان موفق به عادی‌سازی می‌شوند. زندگی خانوادگی آنها این جلد بر اساس طیف وسیعی از منابع آرشیوی است و رفتارهای خانوادگی را هم از منظر فردی و هم از منظر جامعه آشکار می کند.

This book investigates marriage and divorce in the nineteenth-century European territories of the Russian Empire. It uncovers the way a peasant community employed unsanctioned marital behaviour, such as cohabitation and bigamy, among others, in order to respond to the external factors that had an impact on the family life, including transmission of inheritance and household structure. Lithuania was part of the Tsarist Empire until 1914. This case study reveals how under often restrictive laws and policies – serfdom up to 1861, and the pervasive role of the Church, in addition to deep-rooted customary practices – women and men manage to normalize their family life. The volume is based on a wide range of archival sources and uncovers familial behaviour both from an individual and community perspectives.