The Jennifer Project, Howard Hughes, the CIA, a Russian Submarine, the Intelligence Coup of the decade

در سال 1968 یک زیردریایی کلاس G شوروی به طور مرموزی منفجر شد و در اعماق اقیانوس آرام غرق شد. با محرمانه بودن و سرعت جنگ سرد، اطلاعات نظامی ایالات متحده برای یافتن راهی برای بالا بردن زیرساخت به رقابت پرداختند. در مقدمه جدید این نسخه از پروژه جنیفر، که برای اولین بار در سال 1977 منتشر شد، نویسنده کلاید برلسون برخی از منابعی را که بیست سال پیش نتوانسته بود فاش کند بحث می کند و شمشیر به شخم شمشیر را به اشتراک می گذارد. به روز رسانی.

در یکی از اپیزودهای قابل توجه تر از جاسوسی و مهندسی با فناوری پیشرفته در جنگ سرد، تلاش برای پرورش زیرمجموعه شوروی، با نام رمز "پروژه جنیفر"، گروهی از بازیگران را جمع آوری کرد. بازیکنانی که شامل برنج نظامی برتر، سیا، و میلیونر و مخترع عجیب و غریب هاوارد هیوز بودند.

این پروژه تلاشی عظیم برای ایجاد ابزاری بود که بتواند به سه مایل زیر سطح اقیانوس برسد و زیربنا را از حالت اولیه بیرون بکشد. لجن - در خفا کشتی ای که توسط هیوز و گلوبال مارین تحت قرارداد با سازمان سیا تامین مالی و ساخته شد، کشتی ساخته شده برای بیرون کشیدن زیردریایی از تراوش یک شگفتی تکنولوژیک بود. دو زمین فوتبال به طول و بیست و سه طبقه، هیوز گلومار اکسپلورر در بدنه خود یک "پنجه" شش میلیون پوندی زیردریایی را برای برداشتن بخش ها نگه می داشت. این پروژه صدها میلیون دلار برای دولت ایالات متحده هزینه داشت، اما جامعه اطلاعاتی شرط می‌بندد که در صورت موفقیت، احیای زیردریایی شوروی به معنای دستیابی به دانش نظامی ارزشمند خواهد بود، زیرا دو ابرقدرت به مذاکرات نزدیک می‌شوند. در مذاکرات پیمان محدودیت تسلیحات استراتژیک. پروژه جنیفر یک دوره جذاب از دسیسه ها و اختراعات سطح بالا را بازبینی می کند که برای بسیاری از آمریکایی ها ناشناخته مانده است.

In 1968 a Soviet G-class submarine mysteriously exploded and sank to the bottom of the Pacific. With Cold War secrecy and speed, U.S. military intelligence raced to find a way to raise the sub. In the new preface to this edition of The Jennifer Project, which was first published in 1977, author Clyde Burleson discusses some of the sources he could not reveal twenty years ago and provides an interesting swords-to-plowshares update.

In one of the more remarkable episodes of high-tech espionage and engineering of the Cold War, the effort to raise the Soviet sub, code-named the "Jennifer Project," assembled a cast of players that included top military brass, the CIA, and the eccentric millionaire and inventor Howard Hughes.

The Project was a monumental effort to create a tool that could reach three miles below the ocean's surface and pull the sub from primordial muck—in secret. Financed and built by Hughes and Global Marine under contract with the CIA, the ship created to pluck the sub from the ooze was a technological marvel. Two football fields in length and twenty-three stories high, the Hughes Glomar Explorer held in its hull a six-million-pound submersible "claw" for picking up sections of the submarine.

The project cost the U.S. government hundreds of millions of dollars, but the intelligence community was betting that, if successful, reclamation of the Soviet submarine would mean accessing invaluable military knowledge as the two superpowers neared negotiations in the Strategic Arms Limitation Treaty talks. The Jennifer Project revisits a fascinating period of high-level intrigue and invention that has remained unknown to many Americans.