The Forest of the Lacandon Maya: An Ethnobotanical Guide

جنگل لاکاندون مایا: راهنمای قوم‌شناسی گیاه‌شناسی، با پیوندهای فعال به ضبط‌های صوتی و تصویری، به‌عنوان راهنمای جامعی برای میراث گیاه‌شناسی لاکاندون‌های شمالی عمل می‌کند. این جامعه با تعداد کمتر از 300 مرد، زن و کودک، محافظه‌کارترین گروه مایا از نظر فرهنگی است. آنها که توسط محیط خصمانه خود محافظت می‌شوند، طی قرن‌ها استقلال خود را از نیروهای بیرونی کلیسا و دولت حفظ می‌کنند، در حالی که برای الهام‌بخشی و رزق معنوی از جنگل استفاده می‌کنند.

در جنگل لاکاندون مایا: راهنمای قوم‌شناسی گیاه‌شناسی، سوزان کوک، زبان‌شناس، راهنمای قوم‌شناسی دوزبانه لاکاندون-انگلیسی را برای بیش از 450 گیاه در یک سازمان سه‌جانبه ارائه می‌کند: فهرستی از گیاه‌شناسی. که در آن ورودی‌های اصلی با نام‌های Lacandon و به دنبال آن نام‌های رایج انگلیسی و گیاه‌شناسی، و شامل توصیف‌ها و کاربردهای گیاهی است. فهرستی قوم نگاری، که توصیفات ارائه شده در فهرست گیاه شناسی را گسترش می دهد و اهمیت اجتماعی-تاریخی، رژیم غذایی، اساطیری و معنوی اکثر گیاهان را ارائه می دهد. و فصل‌هایی که کاربردهای فرهنگی مربوط به گیاهان را با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار می‌دهند، توصیفی از جغرافیای منطقه را ارائه می‌دهند و یک نمای قوم‌نگاری از لاکاندون‌ها ارائه می‌دهند. پیوندهای فعال در سراسر متن به ضبط‌های صوتی و تصویری اصلی، استفاده و آماده‌سازی مهم‌ترین گیاهان را نشان می‌دهد.

The Forest of the Lacandon Maya: An Ethnobotanical Guide, with active links to audio-video recordings, serves as a comprehensive guide to the botanical heritage of the northern Lacandones. Numbering fewer than 300 men, women, and children, this community is the most culturally conservative of the Mayan groups. Protected by their hostile environment, over many centuries they maintain autonomy from the outside forces of church and state, while they continue to draw on the forest for spiritual inspiration and sustenance.

In The Forest of the Lacandon Maya: An Ethnobotanical Guide, linguist Suzanne Cook presents a bilingual Lacandon-English ethnobotanical guide to more than 450 plants in a tripartite organization: a botanical inventory in which main entries are headed by Lacandon names followed by common English and botanical names, and which includes plant descriptions and uses; an ethnographic inventory, which expands the descriptions given in the botanical inventory, providing the socio-historical, dietary, mythological, and spiritual significance of most plants; and chapters that discuss the relevant cultural applications of the plants in more detail provide a description of the area’s geography, and give an ethnographic overview of the Lacandones. Active links throughout the text to original audio-video recordings demonstrate the use and preparation of the most significant plants.