The Ambassador: Joseph P. Kennedy at the Court of St. James's 1938-1940

سوزان رونالد، زندگی‌نامه‌نویس تحسین‌شده، حقیقتی را درباره دوران بسیار بحث برانگیز جوزف پی کندی به عنوان سفیر در بریتانیا در آستانه جنگ جهانی دوم فاش می‌کند.
در 18 فوریه 1938، جوزف پی کندی به عنوان سفیر ایالات متحده در دادگاه سنت جیمز سوگند یاد کرد. گفتن اینکه انتصاب او در معتبرترین و استراتژیک ترین پست دیپلماتیک جهان، تشکیلات را شوکه کرد، دست کم گرفته شد: او به خاطر ریشه های عمیق ایرلندی و کاتولیکیسم سرسخت خود، بدون در نظر گرفتن عقاید "صادق" و زنانگی اش، شهرت داشت. انتخاب کنجکاو در حالی که اروپا به سمت جنگ می رود.
در ابتدا مورد استقبال بریتانیا قرار گرفت، در کمتر از دو سال کوتاه، کاخ سفید، وزارت امور خارجه و دولت بریتانیا از کندی نفرت داشتند. او با اعتقاد قاطعانه به اینکه فاشیسم موج اجتناب ناپذیر آینده است، به طور مداوم سیاست خارجی رسمی ایالات متحده را در سطح بین المللی و همچنین دستورالعمل های مستقیم خود FDR را نادرست معرفی می کرد. آمریکایی‌ها اولین کسانی بودند که او را انکار کردند و انگلیسی‌ها و نازی‌ها از کندی برای اهداف خود استفاده کردند.
رونالد از طریق تحقیقات دقیق و بسیاری از منابع جدید در دسترس، با جزئیات چشمگیر آنچه را که مدت‌ها توسط بسیاری باور می‌شد تأیید می‌کند: اینکه کندی یک هوادار فاشیست و یهودستیز که تنها وفاداری اش به پیشرفت خانواده اش بود. او همچنین جاه طلبی های خاندان کندی را در این دوره در خارج از کشور آشکار می کند، زیرا آنها به دنبال ورود به دنیای جامعه عالی لندن و تثبیت خود به عنوان اولین خانواده آمریکا بودند. کامل و کاملاً خواندنی، سفیر جنبه تاریک‌تری از پدرسالار کندی را در گزارشی بررسی می‌کند که مطمئناً باعث جلب توجه و جنجال خواهد شد.

Acclaimed biographer Susan Ronald reveals the truth about Joseph P. Kennedy's deeply controversial tenure as Ambassador to Great Britain on the eve of World War II.
On February 18, 1938, Joseph P. Kennedy was sworn in as US Ambassador to the Court of St. James. To say his appointment to the most prestigious and strategic diplomatic post in the world shocked the Establishment was an understatement: known for his profound Irish roots and staunch Catholicism, not to mention his "plain-spoken" opinions and womanizing, he was a curious choice as Europe hurtled toward war.
Initially welcomed by the British, in less than two short years Kennedy was loathed by the White House, the State Department and the British Government. Believing firmly that Fascism was the inevitable wave of the future, he consistently misrepresented official US foreign policy internationally as well as direct instructions from FDR himself. The Americans were the first to disown him and the British and the Nazis used Kennedy to their own ends.
Through meticulous research and many newly available sources, Ronald confirms in impressive detail what has long been believed by many: that Kennedy was a Fascist sympathizer and an anti-Semite whose only loyalty was to his family's advancement. She also reveals the ambitions of the Kennedy dynasty during this period abroad, as they sought to enter the world of high society London and establish themselves as America's first family. Thorough and utterly readable, The Ambassador explores a darker side of the Kennedy patriarch in an account sure to generate attention and controversy.