دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Arnold Krupat
سری:
ISBN (شابک) : 0801451388, 9780801451386
ناشر: Cornell University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 257
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب That the People Might Live: Loss and Renewal in Native American Elegy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اینکه مردم می توانند زندگی کنند: از دست دادن و تجدید در مرثیه بومیان آمریکا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کلمه "مرثیه" از یونان باستان elogos گرفته شده است، به معنای شعر یا آهنگ سوگوارانه، به ویژه، آواز اندوه در پاسخ به از دست دادن. از آنجایی که عزاداری و یادبود بسیار عمیقاً در شرایط انسانی گنجانده شده است، همه جوامع بشری ابزارهایی را برای سوگواری مردگان توسعه داده اند و در \"تا مردم زنده بمانند\" آرنولد کروپات سنت های بومی را بررسی می کند. بیان مرثیه آمریکایی در طول چندین قرن.
کروپات انواع اجراهای شفاهی از دست دادن و تجدید را پوشش می دهد، از جمله مراسم تسلیت ایروکوئی ها و مراسم یادبود مردم تلینگیت معروف به koo'eex< /em>، همچنین تعدادی از آهنگهای رقص ارواح را بررسی میکند که توسط بسیاری از ملل قبیلهای مختلف به روشهای فرهنگی خاص بازتفسیر شدهاند. کروپات به سخنرانیهای مرثیهای «وداع» قرن هجدهم و نوزدهم با جزئیات قابلتوجهی میپردازد و درباره زندگینامههای گذشتهنگر بلک هاوک و بلک الک نظر میدهد.
در میان نویسندگان بومی معاصر، او به آثار مرثیهای لیندا نگاه میکند. هوگان، اسکات مومادی، جرالد ویزنور، شرمن الکسی، موریس کنی، و رالف سالزبری و دیگران. با وجود تفاوتهای زبانی و فرهنگی، او متوجه میشود که مردم بومی هم از نظر شخصی و هم از نظر اجتماعی، مرگ و فقدان را دائماً احساس میکنند: کسی که به رفاه مردم کمک کرده بود، اکنون رفته است. تعبیر مرثیه بومیان آمریکا به عزاداران تسلیت می داد تا بر اندوه خود غلبه کنند و اراده خود را برای حفظ زندگی جمعی تجدید کنند.
The word "elegy" comes from the Ancient Greek elogos, meaning a mournful poem or song, in particular, a song of grief in response to loss. Because mourning and memorialization are so deeply embedded in the human condition, all human societies have developed means for lamenting the dead, and, in "That the People Might Live" Arnold Krupat surveys the traditions of Native American elegiac expression over several centuries.
Krupat covers a variety of oral performances of loss and renewal, including the Condolence Rites of the Iroquois and the memorial ceremony of the Tlingit people known as koo'eex, examining as well a number of Ghost Dance songs, which have been reinterpreted in culturally specific ways by many different tribal nations. Krupat treats elegiac "farewell" speeches of the eighteenth and nineteenth centuries in considerable detail, and comments on retrospective autobiographies by Black Hawk and Black Elk.
Among contemporary Native writers, he looks at elegiac work by Linda Hogan, N. Scott Momaday, Gerald Vizenor, Sherman Alexie, Maurice Kenny, and Ralph Salisbury, among others. Despite differences of language and culture, he finds that death and loss are consistently felt by Native peoples both personally and socially: someone who had contributed to the People's well-being was now gone. Native American elegiac expression offered mourners consolation so that they might overcome their grief and renew their will to sustain communal life.