Syllables in Tashlhiyt Berber and in Moroccan Arabic

این کتاب عمدتاً به‌عنوان کمکی اصلی به بررسی واج‌شناسی دو زبان اصلی رایج در مراکش در نظر گرفته شده است. موضوع اصلی آن ساختار هجایی است. دیدگاه نظری ما دیدگاه واج شناسی زایشی است. بیشتر کتاب به تشلیط بربر می پردازد. این زبان دارای ساختار هجایی با ویژگی‌هایی است که بسیار غیرعادی هستند، همانطور که از نقطه نظر زبان‌هایی که بیشتر مطالعه شده‌اند، بیشتر نظریه‌پردازی‌ها در مورد هجایی‌سازی بر آن‌ها استوار است. از یک طرف، دنباله های همخوان پیچیده یک اتفاق رایج در نمایش های سطحی هستند. از سوی دیگر، ساختار هجا بسیار ساده است: تنها یک دسته ویژگی متمایز (واج) ممکن است در آغاز رخ دهد، هسته یا کدا. روشی که این دو خواسته متضاد با هم تطبیق داده می شوند با اجازه دادن به هجاهای بی واکه است. هر صامتی ممکن است به عنوان یک هسته هجا عمل کند. وقتی زهی هجایی می شود، وضعیت هسته ای ترجیحاً به بخش هایی با درجه صدای بالاتر نسبت به همسایگان آنها اختصاص داده می شود. به عنوان مثال عبارت زیر را در نظر بگیرید، که یک جمله کامل به معنای "آن را بردارید (m) و آن را بخورید (m)" است: /kks=t t-ss-t=t/ [k. خیابان اس t:\"] . k. k~t. t. s. slt. جمله باید بدون صدا تلفظ شود، همانطور که با رونویسی IPA بین پرانتز مشخص می شود؛ تجزیه هجای داده شده پس از رونویسی IPA نشان می دهد که جمله شامل چهار هجا (هسته هجا) است. تفاوت‌های بین لهجه‌های بربری عمدتاً به واج‌شناسی و واژگان مربوط می‌شود.

This book is intended primarily as an original contribution to the investi­ gation of the phonology of the two main languages spoken in Morocco. Its central topic is syllable structure. Our theoretical outlook is that of generative phonology. Most of the book deals with Tashlhiyt Berber. This language has a syllable structure with properties which are highly unusual, as seen from the vantage point of better-studied languages on which most theorizing about syllabification is based. On the one hand, complex consonant sequences are a common occurrence in the surface representations. On the other hand, syllable structure is very simple: only one distinctive feature bundle (phoneme) may occur in the onset, the nucleus or the coda. The way these two conflicting demands are reconciled is by allowing vowelless sylla­ bies . Any consonant may act as a syllable nucleus. When astring is syllabified, nuclear status is preferentially assigned to the segments with a higher degree of sonority than their neighbours. Consider for instance the expression below, which is a complete sentence meaning 'remove it (m) and eat it (m)': /kks=t t-ss-t=t/ [k. st. s . t:"] . k. k~t. t. s. . slt. The sentence must be pronounced voiceless throughout, as indicated by the IPA transcription between square brackets ; the syllabic parse given after the IPA transcription indicates that the sentence comprises four syllables (syllable nuclei are underlined). The differences between the dialects of Berber have to do primarily with the phonology and the lexicon.