دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Straggling Through Fire An Anthology of Proemistry [, First ed.] 97896958629
دانلود کتاب Straggling Through Fire Anthology of Proemistry [، اولین ویرایش] 97896958629
![Straggling Through Fire An Anthology of Proemistry [, First ed.]
97896958629](https://books.google.com/books/content/images/frontcover/LPSAzgEACAAJ?w=250&usc=0)
مشخصات کتاب
Straggling Through Fire An Anthology of Proemistry [, First ed.] 97896958629
ویرایش: [1, First ed.]
نویسندگان: Ghulam Murtaza Aatir
سری: 1
ISBN (شابک) : 9789695816219
ناشر: MISAAL PUBLISHERS
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 119
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 58,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Straggling Through Fire An Anthology of Proemistry [, First ed.] 97896958629 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Straggling Through Fire Anthology of Proemistry [، اولین ویرایش] 97896958629 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب Straggling Through Fire Anthology of Proemistry [، اولین ویرایش] 97896958629
پیشگفتار 1 بله حق با شماست. شعر نیست؛ به عنوان شعر تصور نمی شد. این پیشگویی است: تلفیقی از شعر و نثر، رسانه و تاریخ و در واقع، هر آنچه که می‌توانید در آن بگنجانید، هر آنچه را که نیاز دارید در آن قرار دهید. پیشگویی از حاشیه است، برای حاشیه، با حاشیه. بنابراین، حاشیه حضور دائمی در صفحات کتاب p-کتاب فرآیند پرومیستری فرآیند است. و این کتاب «ما» است، نه کتاب «من»، یک پروژه مشترک. حاشیه دارای اهمیت تحت اللفظی و همچنین استعاری است: از نظر استعاری در صفحات به عنوان یادآوری دائمی برای خوانندگان قرار می گیرد که این پیشگویی آنهاست و آنها در اینجا فضایی برای آنها در نظر گرفته اند تا به آن بیفزایند، آن را گسترش دهند و آن را غنی کنند. خنده ها و هق هق هایشان، گریه ها و لبخندها، گریه ها و شعارهایشان. بله حتی شعار. وقتی می گویم برای این منظور «دو برگ در پایان گذاشتم...»، منظورم به معنای واقعی کلمه و همچنین استعاری است. و این دو برگ می تواند دویست صفحه یا حتی دو هزار صفحه باشد. پیشگویی بیان کامل عذاب ضعیفان است. این یک ژانر در حال انجام است: نه یک proem و نه مجموعه ای از proemistry هرگز نمی توانند کامل شوند. حاشیه آن برای گسترش و گنجاندن مصائب کسانی است که روز به روز از شهری به شهر دیگر، از این حوالی، از نسلی به نسل دیگر و از منطقه ای به منطقه دیگر، دردهای تازه ای به خود می گیرند. از این رو، یک پرومیست ممکن است تنها یک مجموعه از پیشگویی بنویسد و سپس او با همکارانش - مردمش، همه کسانی که رویاها و آرزوهای او را دارند - به آن اضافه می کند و همینطور نسل او. ما به پیشگویان کوچک نیاز داریم: سه، چهار، پنج یا حتی بیست پیشگو برای سه، چهار یا پنج دهه تا آنها را در ذهن خود تازه نگه داریم، فراموشی جمعی را درمان کنیم، تا جاده ای را که گذشته ما را به آینده ما هدایت می کند، به خوبی روشن نگه داریم. پس از یک قرن پس از حدود 2120 یا بیشتر، ممکن است - زمانی که زبان انگلیسی در سال 2020 برای ما طبیعی‌تر و آسان‌تر از آن شده است - نسل دانشگاهی عقیم - ممکن است بتوان بخش‌های مختلفی از کتاب‌ها و کتاب‌های پیشگویی را جمع‌آوری کرد. یک weltanschauung قرن یا شاید ده mini-weltanschauung را گردآوری یا حتی بازآفرینی کنید تا به خواننده اجازه دهید نقشه‌ای منسجم از گذشته را که به آینده منتهی می‌شود تصور کند تا حال و آینده آن زمان را با گذشته بسنجد. کارکرد پیشگویی حفظ احساساتی است که به دلیل عادت بیش از حد به چنین ظلم‌های تغییر شکل‌دهنده‌ای که در هفت دهه گذشته از سر گذرانده‌ایم، یعنی از زمان پیدایش ما - با شتاب فزاینده فراموشی از یک دهه به دهه دیگر، فراموش می‌کنیم. مبادا خونریزی‌ها و بمباران‌های روزانه‌مان را فراموش کنیم، سخنان ما می‌تواند به ما کمک کند تا خاطرات خود را از زخم‌ها و تلفاتمان دست نخورده نگه داریم. این برای تازه نگه داشتن زخم هایمان نیست. خاطرات دست نخورده زخم ها نیز به یاد کسانی است که زخم خورده اند و زخم خورده اند و بنابراین راهی برای ایستادگی در برابر زخم های آینده و نوش جان کردن برای آنها.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Preface 1 Yes, you are right. It is not poetry; it was not conceived as poetry; it is proemistry: blend of poetry and prose, media and history and, actually, whatever you can put into it, whatever you need to put into it. Proemistry is of the margin, for the margin, by the margin. Therefore, margin is a permanent presence on the pages of the p-book – the process book of process proemistry. And it is ‘our’ book, not ‘my’ book, a collaborative project. The margin has literal as well as metaphoric significance: metaphorically it stands on the pages as a constant reminder to the readers that it is their proemistry and they have got here space for them, to add to it, to expand it, to enrich it with their laughter and sobs, grimaces and smiles, cries and slogans; yes, even slogans. When I say that “I have left two leaves at the end …” for this purpose, I mean it literally as well as metaphorically. And these two leaves can be two hundred pages, or even two thousand pages. Proemistry is full-blooded expression of the agonies of the weak. It is an ongoing genre: neither a proem nor, therefore, a collection of proemistry can ever be complete. Its margin is meant for expansion and inclusion of the agonies of those who are getting ever new pains day by day, from city to city, from vicinity to vicinity, from generation to generation and from region to region. A proemist, hence, may compose only one collection of proemistry and then he with his collaborators – his people, all those who share his dreams and desires – will keep adding to it and so may his generation. We need small proemists: three, four or five or even twenty proemists for three, four or five decades to keep them fresh in our minds, to cure our communal collective amnesia, to keep the road well lit that leads our past to our future. Then after a century hence around 2120 or so, may be – when English language has grown more natural and easy than it is for us in 2020 – the sterile academic generation – one may be able to collect various parts from books and pieces of proemistry to compile or even recreate a representative weltanschauung of the century, or perhaps, ten mini-weltanschauungs, to let the reader conceive a coherent map of the past leading to future to measure the then present and future against the past. The function of proemistry is to preserve the passions we tend to forget because of being excessively used to such deformative atrocities we have been going through for the last seven decades, i.e. since our inception – with rising momentum of amnesia from decade to decade. Lest we should forget our day to day bleedings and bombings, our proems can help us keep our memories of our wounds and losses intact. It is not to keep our wounds fresh; intact memories of wounds also imply remembrance of those who inflicted the wounds and those who received the wounds and, therefore, a way out to stand against the future wounds, and working out panacea for them.
