Software Literacy: Education and Beyond

این کتاب مفهوم سواد نرم افزاری را بررسی می کند، بخشی کلیدی از سواد دیجیتال که همه دانش آموزان و شهروندان معاصر باید آن را درک کنند. سواد نرم‌افزاری شامل درک انتقادی از نحوه عملکرد و رویکردهای مفهومی همه چیز، از سیستم‌های عامل، برنامه‌های خلاقانه و ویرایشگرهای رسانه، تا پلتفرم‌ها و زیرساخت‌های مبتنی بر نرم‌افزار برای اطلاع‌رسانی و شکل دادن به روش‌های فکر و عمل ما است. به عنوان یک مصنوع فرهنگی، کد برنامه نویسی نقشی در بازتولید، تقویت و تقویت شیوه های فرهنگی موجود و همچنین تولید شیوه های کدگذاری شده کاملاً جدید ایفا می کند. یک چارچوب سه سطحی پیشنهادی برای سواد نرم‌افزاری تمرکز بر یک تحقیق تجربی دو ساله است که چگونه دانش‌آموزان دوره سوم در مورد ماهیت و پیامدهای نرم‌افزاری که به عنوان بخشی از تحصیلات عالی خود با آن مواجه می‌شوند باسوادتر می‌شوند. دو مطالعه موردی یادگیری و استفاده از نرم‌افزار در دوره‌های مهندسی سطح دانشگاه و مطالعات صفحه‌نمایش و رسانه ارائه شده است که به بررسی نگاشت مسیر یادگیری برنامه‌های دسکتاپ توسط دانشجویان در برابر این چارچوب برای سواد نرم‌افزاری می‌پردازد.

اگرچه تمرکز کتاب در درجه اول آموزشی است، اما محتوای آن برای هر زمینه‌ای که از نرم‌افزار و سیستم‌ها و برنامه‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده می‌کند، پیامدهایی نیز دارد. به این ترتیب، این کتاب برای همه خوانندگانی که کارشان شامل چالش‌ها و فرصت‌های ارائه‌شده توسط آموزش و یادگیری مبتنی بر نرم‌افزار است، جالب خواهد بود. و به کسانی که علاقه مند به تأثیر نرم افزار بر محل کار و فعالیت های اوقات فراغت هستند که زندگی روزمره ما را تشکیل می دهند.

This book explores the notion of software literacy, a key part of digital literacy which all contemporary students and citizens need to understand. Software literacy involves a critical understanding of how the affordances and conceptual approaches of everything from operating systems, creative apps and media editors, to software-based platforms and infrastructures work to inform and shape the ways we think and act. As a cultural artefact, programing code plays a role in reproducing, reinforcing, and augmenting existing cultural practices, as well as generating completely new coded practices. A proposed three-tier framework for software literacy is the focus for a two-year empirical investigation into how tertiary students become more literate about the nature and implications of software they encounter as part of their tertiary studies. Two case studies of software learning and use in university-level engineering and screen & media studies courses are presented, investigating the mapping of students’ trajectory of the learning of desktop applications against this framework for software literacy.

Though the book’s focus is primarily educational, its content also has implications for any field that makes use of software and information & communication technology systems and applications. As such, the book will be of interest to all readers whose work involves the challenges and opportunities presented by software-based teaching and learning; and to those interested in how software impacts the workplace and leisure activities that make up our day-to-day lives.