دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: علمی-مردمی ویرایش: نویسندگان: Angela Carter سری: ISBN (شابک) : 0140276955, 9780140276954 ناشر: Penguin (Non-Classics) سال نشر: 1998 تعداد صفحات: 457 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Shaking a Leg: Collected Journalism and Writings به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تکان دادن پا: روزنامه نگاری و نوشته های جمع آوری شده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آنجلا کارتر در سال 1992 درگذشت، اما رمانها، مجموعههای داستان کوتاه و مقالات او همچنان زنده هستند و نسلهای جدیدی از خوانندگان را به جهانبینی اغلب تاریک و همیشه دمدمیکش جذب میکنند. کارتر که شاید بیشتر به خاطر داستانهایش (بچههای خردمند، شبهایی در سیرک، آتش زدن قایقهای شما، مقدسین و غریبهها، در میان دیگر عناوین) شناخته میشود، همچنین یک مقالهنویس با استعداد و پرکار بود. دو مجموعه قبلی، Nothing Sacred و Expletives Deleted، حاوی بسیاری از روزنامه نگاری و غیرداستانی او بودند. در این جدیدترین مجموعه، سردبیر جنی اوگلو از کارتر پیروی کرده و کارهای او را به شیوههای غیرمنتظره و تحریکآمیز دستهبندی کرده است. اوگلو به پنج بخش اصلی (\"خود\"؛ \"زبان بدن\"؛ \"خانه و دور\"؛ \"نگاه کردن\"؛ \"داستان ها و گویندگان\") و بسیاری از بخش های فرعی تقسیم شده است. از اوایل دهه 1960 تا زمان مرگ او. کارتر مطمئناً اعتقادات خود را در آستین می پوشاند. در مقاله 1984 "یک املت و یک لیوان شراب و غذاهای دیگر" او "فرقه گسترده و شرم آور پرخوری آشکار" را که در میان "غذاخواران" یوپی در انگلیس جوانه زده است - مردمی که برای آنها جوانه زده است را محکوم می کند. "غذا سنگ بنای این اسنوبگری هیستریک جدید است." او پس از توصیف مقاله ای در یک مجله لذیذ که به طور زیرکانه عواقب بدی را برای میزبان نادانی که نمی تواند یک بری کارخانه ای را از یک مزرعه ساخته شده تشخیص دهد، تهدید می کند، با خشکی مشاهده می کند: "این وسواس خرد کردن و بدجنسی با غذا، زمینه های کاملا جدیدی از شرم اجتماعی بالقوه را باز می کند. جای تعجب نیست که بریتانیایی ها آن را غیرقابل مقاومت می دانند." او همان تحلیل لیزری را در بحث خود در مورد لوازم آرایشی زنان در سال 1975، "زخم در صورت" آورده است. ": \"[تولیدکنندگان] تصورات خود را نمی فهمند، بیشتر از مصرف کننده ای که آن را نشان می دهد. من هنوز در حال کار بر روی ماهیت تصویرسازی لوازم آرایشی هستم. فکر می کنم این مرا می ترساند. ، تاریخچه زندگی خودش، سفر تی آنجلا کارتر در گوشههای دوردست جهان، یا آثار نویسندگان دیگری مانند گریس پیلی یا اف. اسکات فیتزجرالد، این کار را با دقت، هوشمندی، شوخ طبعی و گهگاه درخششهای غزلیات انجام میدهد. به این مراقبه در باغ وحش لندن توجه کنید: «وقتی تاریکی فرو میآید و جمعیت از بین میروند و جانوران پارک ریجنت را به ارث میبرند، فکر میکنم که ماندریلها گاهی به یکدیگر میگویند: «خب، با در نظر گرفتن همه چیز، وضعیت ما چقدر بهتر است. غذای خوب، وعده های غذایی منظم، بدون شکارچی، بدون مار، مراقبت های پزشکی رایگان، سقف بالای سرمان... و بعد از این همه مدت، واقعاً نمی توانستیم دوباره با طبیعت کنار بیاییم، آیا می توانیم ؟ پس شاید خودشان را دلداری می دهند. و شاید هم گریه می کنند.» و بنابراین خوانندگان می توانند با این مجموعه مقالات زیبا خود را دلداری دهند. چیزی برای یادآوری آنجلا کارتر. --آلیکس ویلبر
Angela Carter died in 1992, but her novels, short story collections, and essays live on, attracting new generations of readers to her often dark, always quirky worldview. Perhaps best known for her fiction (Wise Children, Nights at the Circus, Burning Your Boats, Saints and Strangers, among other titles), Carter was also a gifted and prolific essayist. Two earlier collections, Nothing Sacred and Expletives Deleted, contained much of her journalism and nonfiction; in this latest collection, editor Jenny Uglow has followed Carter's lead, categorizing her work in offbeat, provocative ways. Divided into five main sections ("Self"; "Body Languages"; "Home and Away"; "Looking"; "Stories and Tellers") and many subsections, Uglow has presented essays that range from the early 1960s right up until her death. Carter certainly wears her convictions on her sleeve; in the 1984 essay "An Omelette and a Glass of Wine and Other Dishes" she decries the "widespread and unashamed cult of conspicuous gluttony" that has sprouted up among yuppie "foodies" in England--people for whom "food is a cornerstone of this hysterical new snobbery." After describing an article in a gourmet magazine that subtly threatens dire consequences for the ignorant host who cannot tell a factory-made brie from a farm-made one, she observes dryly: "This mincing and finicking obsession with food opens whole new areas of potential social shame. No wonder the British find it irresistible." She brings the same laserlike analysis to her 1975 discussion of women's cosmetics, "The Wound in the Face": "[Manufacturers] do not understand their own imagery, any more than the consumer who demonstrates it does. I'm still working on the nature of the imagery of cosmetics. I think it scares me." Whether she's discussing feminism, her own life history, travel to far-flung corners of the world, or the work of other writers such as Grace Paley or F. Scott Fitzgerald, Angela Carter does so with both precision, intelligence, great wit, and occasional flashes of lyricism. Consider this meditation on the London zoo: "When darkness falls and the crowds are gone and the beasts inherit Regent's Park, I should think the mandrills sometimes say to one another: 'Well, taking all things into consideration, how much better off we are here than in the wild! Nice food, regular meals, no predators, no snakes, free medical care, roofs over our heads... and, after all this time, we couldn't really cope with the wild again, could we?' So they console themselves, perhaps. And, perhaps, weep." And so readers may console themselves with this fine collection of essays. Something to remember Angela Carter by. --Alix Wilber
Contents\r......Page 5
Introduction\r......Page 10
Self\r......Page 13
Body Languages\r......Page 50
HOME AND AWAY......Page 118
LOOKING......Page 220
Stories and Tellers\r......Page 325
Appendix\r......Page 443
Chronology\r......Page 447
About the Author\r......Page 457