Semicolon: The Past, Present, and Future of a Misunderstood Mark

\"لذت‌بخش.\" -مری نوریس، نیویورکر

یک صفحه- چرخش، غوغای وجودی در زندگی و زمان قطبی ترین علامت نگارشی جهان
نقطه ویرگول. استیون کینگ، همینگوی، وونگات و اورول از آن متنفرند. هرمان ملویل، هنری جیمز و ربکا سولنیت آن را دوست دارند. اما چرا؟ چه زمانی موثر است؟ آیا ما از آن سوء استفاده کرده ایم؟ آیا حتی باید اهمیت دهیم؟

در نقطه ویرگول، سیسلیا واتسون ظهور و سقوط این علامت نگارشی بدنام را ترسیم می‌کند که برای سال‌ها مد روزترین علامت در دنیای حروف بود. اما در قرن نوزدهم، زمانی که کتاب‌های دستور زبان رایج شد، قوانین نحوه استفاده از زبان سخت‌تر و گیج‌کننده‌تر شد و نقطه ویرگول قربانی اصلی آن بود. واتسون نشان می‌دهد که ما را به سفری آرام در میان طیف وسیعی از مثال‌ها می‌برد - از دست‌نوشته‌های میلتون گرفته تا «نامه‌هایی از زندان بیرمنگام» مارتین لوتر کینگ جونیور تا خواب بزرگ ریموند چندلر.

"Delightful." —Mary Norris, The New Yorker

A page-turning, existential romp through the life and times of the world's most polarizing punctuation mark
The semicolon. Stephen King, Hemingway, Vonnegut, and Orwell detest it. Herman Melville, Henry James, and Rebecca Solnit love it. But why? When is it effective? Have we been misusing it? Should we even care?

In Semicolon, Cecelia Watson charts the rise and fall of this infamous punctuation mark, which for years was the trendiest one in the world of letters. But in the nineteenth century, as grammar books became all the rage, the rules of how we use language became both stricter and more confusing, with the semicolon a prime victim. Taking us on a breezy journey through a range of examples—from Milton's manuscripts to Martin Luther King Jr.'s "Letters from Birmingham Jail" to Raymond Chandler's The Big Sleep—Watson reveals how...