Self and Other: Object Relations in Psychoanalysis and Literature

در خود و دیگران، رابرت راجرز استدلال قدرتمندی برای پذیرش نظریه روابط ابژه ارائه می‌کند، که بهترین ویژگی‌های نظریه روانکاوی سنتی را با دیدگاه‌های معاصر در مورد رفتار دلبستگی و بین الاذهانی ترکیب می‌کند. راجرز نظریه را در رابطه با تاریخچه‌های واقعی روان‌کاوانه و خودهای خیالی موجود در ادبیات مورد بحث قرار می‌دهد و بازخوانی انتقادی از تاریخ‌های موردی فروید، وینیکات، لیختنشتاین، سچه‌های و بتلهایم ارائه می‌کند.

در یک زمان علمی و علمی و انسان گرایانه، خود و دیگران به طرز جذابی از سنت های نظری، بالینی و ادبی نشأت می گیرد. این برای روانکاوان و همچنین برای محققان ادبی علاقه مند به کاربرد روانکاوی در ادبیات جذاب خواهد بود.

In Self and Other, Robert Rogers presents a powerful argument for the adoption of a theory of object relations, combining the best features of traditional psychoanalytic theory with contemporary views on attachment behavior and intersubjectivity. Rogers discusses theory in relation both to actual psychoanalytic case histories and imagined selves found in literature, and provides a critical rereading of the case histories of Freud, Winnicott, Lichtenstein, Sechehaye, and Bettelheim.

At once scientific and humanistic, Self and Other engagingly draws from theoretical, clinical, and literary traditions. It will appeal to psychoanalysts as well as to literary scholars interested in the application of psychoanalysis to literature.