Sampling and Remixing Blackness in Hip-hop Theater and Performance

نمونه‌سازی و بازمیکس سیاهی کتابی به موقع و در دسترس است که به بررسی پیامدهای اجتماعی وام‌گیری فرهنگی و اقتباس شخصی از فرهنگ هیپ‌هاپ توسط هنرمندان سیاه‌پوست غیرسیاه‌پوست و غیرآفریقایی آمریکایی در تئاتر و تئاتر می‌پردازد. کارایی. در لحظه‌ای فرهنگی که آثار موفق تئاتر هیپ‌هاپ مانند همیلتون اجمالی از فرهنگ عامه سیاه‌پوستان را از طریق موسیقی متن‌های متن، فایل‌های GIF، موسیقی محبوب هیپ‌هاپ، زبان، لباس، سبک‌های آواز خواندن و غیر سیاه‌پوستان به مردم غیرسیاه‌پوست ارائه می‌دهند. با اجرای مجسم، مردم در سرتاسر جهان سیاه‌پوستی را اتخاذ می‌کنند که در آن واحد با فرهنگ آمریکایی آفریقایی‌تبار مرتبط است - و هنرمندان و مصرف‌کنندگان آن‌طور که می‌خواهند فرض می‌کنند و می‌ریزند. از آنجایی که سیاه‌پوستان در سراسر جهان هویتی نژادی دارند که از بین نمی‌رود، در یک لحظه فرهنگی ناآرامی اجتماعی علیه سیاه‌ستیزی، این کتاب این سوال را مطرح می‌کند که چگونه چنین تعاملاتی با هیپ‌هاپ در اجرا می‌تواند هم خطرناک و هم فضایی برای یافتن متحدان فرهنگی باشد. . این کتاب با ارائه آثار برخی از رویاپردازان تئاتر هیپ هاپ از جمله لین مانوئل میراندا، سارا جونز و دنی هوخ، آثار هنرمندان پیشگام تئاتر هیپ هاپ و اجرا را بررسی می کند که سیاهی هیپ هاپ را از طریق اجرای عمومی درگیر کرده اند. این کتاب نحوه درک عملکرد مسابقه، هیپ هاپ و سیاهی را در عصر اینستاگرام، تیک تاک و فیس بوک به چالش می کشد. در یک لحظه فرهنگی که هویت نژادی از طریق مقاومت فرهنگ هیپ هاپ در برابر وضعیت موجود و همدستی در حفظ آن انجام می شود، هاجس پرسلی از ما می خواهد در نظر بگیریم که چه کسی حق ادعای سیاهی هیپ هاپ را دارد در حالی که خود سیاهی یک میکس نوار پیچیده است که ارائه می کند. هم رضایت و هم مقاومت در برابر اعمال خلاف و الهام بخش.

Sampling and Remixing Blackness is a timely and accessible book that examines the social ramifications of cultural borrowing and personal adaptation of Hip-hop culture by non-Black and non-African American Black artists in theater and performance. In a cultural moment where Hip-hop theater hits such as Hamilton offer glimpses of Black popular culture to non-Black people through musical soundtracks, GIFs, popular Hip-hop music, language, clothing, singing styles and embodied performance, people around the world are adopting a Blackness that is at once connected to African American culture--and assumed and shed by artists and consumers as they please. As Black people around the world live a racial identity that is not shed, in a cultural moment of social unrest against anti-blackness, this book asks how such engagements with Hip-hop in performance can be both dangerous and a space for finding cultural allies. Featuring the work of some of the visionaries of Hip-hop theater including Lin-Manuel Miranda, Sarah Jones and Danny Hoch, this book explores the work of groundbreaking Hip-hop theater and performance artists who have engaged Hip-hop's Blackness through popular performance. The book challenges how we understand the performance of race, Hip-hop and Blackness in the age of Instagram, TikTok and Facebook. In a cultural moment where racial identity is performed through Hip-hop culture's resistance to the status quo and complicity in maintaining it, Hodges Persley asks us to consider who has the right to claim Hip-hop's blackness when blackness itself is a complicated mixtape that offers both consent and resistance to transgressive and inspiring acts of performance.