دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Nic Fields(Illustrator), Sean O' Brogain(Illustrations) سری: Warrior 162 ISBN (شابک) : 9781849087810, 1849087814 ناشر: Osprey Publishing سال نشر: 2012.04.20 تعداد صفحات: 64 [68] زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 8 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Roman Republican Legionary 298–105 BC به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب لژیونر جمهوریخواه رومی 298–105 قبل از میلاد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بلافاصله پس از شکست Caudine Forks، که در آن شهروندان رومی از تحقیر اجباری برای عبور از زیر یوغ رنج بردند، عملی که نماد از دست دادن موقعیت جنگجوی آنها بود، آرایش تاکتیکی اتخاذ شده توسط ارتش روم دستخوش تغییر اساسی شد. این لژیون که به عنوان بخشی از اصلاحات سروی معرفی شد، در ابتدا به عنوان یک فالانکس به سبک یونانی عمل می کرد، یک بلوک متراکم از شهروندانی که به اندازه کافی ثروتمند بودند تا بتوانند خود را با یک نیزه زره پوش یا هوپلیت تجهیز کنند. عملکرد یک هوپلیت تنها امتیاز کسانی بود که دارای مقدار مشخصی دارایی بودند، شهروندان فقیرتری که یا به عنوان کمک یا خدمتکار خدمت می کردند. اما اکنون رومی ها سیستم دستکاری را اتخاذ کردند که به موجب آن لژیون به خطوط جنگی متمایز تقسیم می شد که هر کدام از زیر واحدهای تاکتیکی، منیپل ها تشکیل می شد. بر خلاف یک بلوک جامد فالانکس، لژیون اکنون به چند بلوک کوچک تقسیم شده بود که بین آنها فاصله وجود داشت. به عبارت دیگر، رومیها به فالانکس «مفاصل» میدادند تا انعطافپذیری را تضمین کنند، و علاوه بر این، هر سرباز یا لژیونر، دو برابر بیشتر فضای آرنج برای اقدام فردی داشت، که اکنون به جای کار با نیزه، شامل شمشیر بازی میشد. br /> با وجود اینکه هنوز یک شبه نظامی شهروند از صاحبان املاک که تجهیزات جنگی خودشان را تهیه می کردند، استخدام می شدند، این لژیون دستکاری بود که با پیرهوس و فیل هایش، گول ها و شمشیرهای بلندشان، هانیبال و نابغه تاکتیکی اش، مقدونی ها و پیک هایشان روبرو شد. چند تن از مخالفان سرسخت آن را نام ببریم. بنابراین، این کتاب به استخدام (اکنون بر اساس سن و تجربه و همچنین بر اساس ثروت و موقعیت)، آموزش (در حال حاضر مسئولیت دولت در مقابل فرد)، سلاح (انواع جدید در حال معرفی، هر دو بومی) میپردازد. و خارجی)، تجهیزات (همچنین) و تجربیات (که شامل تسلیم شدن در برابر رژیم ظالمانه انضباط نظامی بود) لژیونر در دوران جمهوری میانه. دوره میانی جمهوری خواهان با آخرین جنگ بزرگ با سامنیت ها (جنگ سوم سامنیت، 298-290 قبل از میلاد) آغاز می شود و با جمهوری در اوج شکوه امپراتوری پس از پیروزی در شمال آفریقا (جنگ یوگورتین 112-105 قبل از میلاد) بسته می شود. لژیون موقتی که لژیونر در آن خدمت میکرد، اکنون بسیاری از نهادها و آداب و رسوم لژیونهای حرفهای بعدی را به نمایش میگذارد، که شاید به بهترین شکل در یکی از برجستهترین شیوههای آن، یعنی ساختن یک اردوگاه موقت در پایان راهپیمایی هر روز منعکس شود. اما فراموش نکنیم، برای لژیونری ما، خدمت سربازی یک شغل نبود، بلکه تعهدی بود که او به دولت بدهکار بود، و این ارتش شبه نظامی بود که شبه جزیره ایتالیا را فتح کرد، پادشاهی های باشکوه هلنیستی و امپراتوری تجاری کارتاژ را شکست داد. . تمام حوضه مدیترانه در حال حاضر در قلمرو امپراتوری روم بود، برخی از آن به استانهایی که توسط قضات رومی اداره میشدند، سازماندهی شدند، و بقیه به وضعیت مشتری تقلیل یافتند. رومی ها این احساس را به دست می آوردند که صاحب یک امپراتوری جهانی هستند.
Soon after the Caudine Forks fiasco, where Roman citizens had
suffered the humiliation of being forced to pass under the
yoke, an act symbolising their loss of warrior status, the
tactical formation adopted by the Roman army underwent a
radical change. Introduced as part of the Servian reforms, the
legion had originally operated as a Greek-style phalanx, a
densely packed block of citizens wealthy enough to outfit
themselves with the full panoply of an armoured spearman or
hoplite. The function of a hoplite had been the privilege only
of those who owned a certain amount of property, poorer
citizens serving either as auxiliaries or as servants. Now,
however, the Romans adopted the manipular system, whereby the
legion was split into distinct battle lines, each consisting of
tactical subunits, the maniples. In contrast to the one solid
block of the phalanx, the legion was now divided into several
small blocks, with spaces between them. The Romans, in other
words, gave the phalanx 'joints' in order to secure
flexibility, and what is more, each soldier, or legionary, had
twice as much elbow room for individual action, which now
involved swordplay instead of spear work.
Even though still a citizen militia recruited from property
owners supplying their own war gear, it was the manipular
legion that faced Pyrrhus and his elephants, the Gauls and
their long swords, Hannibal and his tactical genius, the
Macedonians and their pikes, to name but a few of its
formidable opponents. This book, therefore, will look at the
recruitment (now based on age and experience as well as on
wealth and status), training (now the responsibility of the
state as opposed to the individual), weapons (new types being
introduced, both native and foreign), equipment (ditto) and
experiences (which included submission to a draconian regime of
military discipline) of the legionary at the epoch of the
middle Republic. The middle Republican era opens with the last
great war with the Samnites (Third Samnite War, 298-290 BC) and
closes with the Republic at the height of its imperial glory
after the victory in North Africa (Iugurthine War 112-105 BC).
The provisional legion in which the legionary served now
exhibited many of the institutions and customs of the later
professional legions, perhaps best reflected in one of its most
notable practices, the construction of a temporary camp at the
end of each day's march. Lest we forget, however, for our
legionary, military service was not a career, but an obligation
he owed to the state, and it was this militia army that
conquered the peninsula of Italy, defeated the magnificent
Hellenistic kingdoms and the mercantile empire of Carthage. All
of the Mediterranean basin was now within the imperium of Rome,
some of it organized into provinces governed by Roman
magistrates, the rest reduced to client status. Romans were
acquiring a sense that they possessed a world empire.