دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Laurens E. Tacoma
سری:
ISBN (شابک) : 0198850808, 9780198850809
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 336
[333]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Roman Political Culture: Seven Studies of the Senate and City Councils of Italy from the First to the Sixth Century AD به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرهنگ سیاسی روم: هفت مطالعه سنا و شوراهای شهر ایتالیا از قرن اول تا ششم پس از میلاد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این جلد تحلیلی بدیع از فرهنگ سیاسی روم در ایتالیا از قرن
اول تا ششم پس از میلاد را بر اساس هفت مطالعه موردی ارائه
میدهد. بحث اصلی آن این است که در دوره ای که ایتالیا تابع حکومت
واحد بود، فرهنگ سیاسی شکل خاصی به خود گرفت و محصول تداوم وجود
دو نهاد سیاسی سنتی بود: سنا در شهر رم و شوراهای شهر محلی در
بقیه ایتالیا. تحت یک قانون واحد، موقعیت هر دو نهاد به طور
فزایندهای تضعیف شد و آنها بخشی از یک چشمانداز بسیار گستردهتر
نهادی شدند، اگرچه این واقعیت که آنها تا پایان قرن ششم پس از
میلاد به فعالیت خود ادامه دادند، باید به این معنی باشد که آنها
معنای خود را حفظ کردند. اعضا، حتی در حالی که جامعه به عنوان یک
کل دستخوش تغییرات اساسی بود. با کاهش قابل توجهی از اختیارات و
اختیارات آنها، اهمیت آنها به جای سیاسی، اجتماعی شد زیرا آنها به
نخبگان اجازه می دادند تا موقعیت خود را در جامعه به تصویب
برسانند و با آنها مذاکره کنند. با این حال، تنش بین ماهیت
مشارکتی این نهادها و محدودیت قدرت آنها، پویایی اجتماعی پیچیده
ای را ایجاد کرد: از یک سو، شرکت کنندگان در
توقعات متقابل در مورد رفتار یکدیگر محبوس شدند و مجبور به ایفای
نقش های اجتماعی خاص شدند، در حالی که از سوی دیگر آنها درجه ای
از نمایندگی را حفظ کردند. آنها به زبانی افتخارآمیز و در مجموعه
ای از کنوانسیون ها گنجانده شده بودند که رفتار آنها را تنظیم می
کرد، اما در همان زمان
به آنها فضای مانور می داد: این درجه از خودمختاری مبنایی قانع
کننده برای به چالش کشیدن دیدگاه غالب در بین مورخان فراهم می
کند. که سیاست مشورتی و مشارکتی عملاً با تأسیس سلطنت روم تحت
رهبری آگوستوس پایان یافت.
This volume offers an innovative analysis of Roman
political culture in Italy from the first to the sixth century
AD on the basis of seven case studies. Its main contention is
that, during the period in which Italy was subject to single
rule, political culture took on a specific form, being
the product of the continued existence of two traditional
political institutions: the senate in the city of Rome and the
local city councils in the rest of Italy. Under single rule,
the position of both institutions was increasingly weakened and
they became part of a much wider institutional
landscape, although the fact that they continued to function
until the end of the sixth century AD must imply that they
retained meaning for their members, even while society as a
whole was undergoing radical changes. As their powers and
prerogatives shrank considerably, their significance
became
social rather than political as they allowed elites to enact
and negotiate their own position in society. However, the
tension between the participatory nature of these institutions
and the restriction of their power generated complex social
dynamics: on the one hand, participants became locked in
mutual expectations about each other's behaviour and were
compelled to enact particular social roles, while on the other
hand they retained a degree of agency. They were encapsulated
in an honorific language and in a set of conventions that
regulated their behaviour, but that at the same time
offered them room for manoeuvre: this degree of autonomy
provides a compelling basis on which to challenge the
prevailing view among historians that deliberative and
participatory politics effectively ended with the institution
of the Roman monarchy under Augustus.