Resources, Services and Risks: How Can Data Observatories Bridge The Science-Policy Divide in Environmental Governance?

این کتاب نقش رصدخانه ها را در حمایت از تصمیم گیری مبتنی بر شواهد مورد بحث قرار می دهد. این کتاب بر روی مسائل دسترسی به داده ها، چارچوب های نظارت و فرآیندهای حاکمیتی با توجه به منابع زیست محیطی - آب، خاک و زباله تمرکز دارد. این نشریه چالش‌های مربوط به اقدامات اجرای سیاست‌ها را برجسته می‌کند و رویکردهای نظارتی فعلی را بررسی می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه رصدخانه UNU-FLORES Nexus به دنبال غلبه بر نگرانی‌های مربوط به داده‌ها، نظارت و مدیریت منابع آب، خاک و زباله است. به ویژه، با توجه به اینکه پیش بینی می شود رویدادهای آب و هوایی شدید مانند خشکسالی و سیل در آینده بیشتر شوند، نیاز به بهبود نظارت بر خطرات را مورد بحث قرار می دهد. این شاخص‌ها را برای خشکسالی و سیل پیشنهاد می‌کند که قرار گرفتن در معرض و آسیب‌پذیری در برابر پدیده‌ها را از طریق بسیاری از شاخص‌های زیست فیزیکی، اجتماعی-اقتصادی و نهادی اندازه‌گیری می‌کند. علاوه بر این، پتانسیل استفاده از داده‌های در دسترس که از طریق رصدخانه‌ها در دسترس است در تصمیم‌گیری با هدف بهبود امنیت غذایی نیز مورد بحث قرار می‌گیرد. دولت‌ها را به‌عنوان بازیگران کلیدی در مدیریت منابع زیست‌محیطی می‌شناسد و می‌پذیرد که اصلاحات تمرکززدایی، و همچنین ظهور فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، نقش دولت‌ها را در ارتقای توسعه پایدار به‌طور چشمگیری تغییر داده است. این کتاب به‌ویژه برای تصمیم‌گیرندگان، آژانس‌های اهداکننده، شاغلین و دانش‌آموزانی که به مدیریت محیط‌زیست علاقه‌مند هستند و همچنین دنبال‌کنندگان مشتاق بحث‌های مربوط به دستور کار نظارت پس از ۲۰۱۵ هستند، مرتبط است.

This book discusses the role of observatories in supporting evidence-based decision-making. The book focuses on issues of data accessibility, monitoring frameworks and governance processes with regard to environmental resources – water, soil and waste. This publication highlights challenges related to policy-implementation measures and examines current monitoring approaches, and illustrates how the UNU-FLORES Nexus Observatory seeks to overcome concerns related to data, monitoring and governance of water, soil and waste resources. In particular, given that extreme weather events such as droughts and floods are predicted to become more frequent in the future, it discusses the need for improved hazard risk monitoring. It proposes risk indices for drought and floods, which measure exposure and vulnerability to the phenomena through a multitude of bio-physical, socio-economic and institutional indicators. Furthermore, the potential for using openly accessible data made available through observatories in decision-making aimed at improving food security is also discussed. It acknowledges governments as key players in environmental resource management, and recognizes that decentralization reforms, as well as the emergence of information and communication technologies, have significantly changed the role of governments in promoting sustainable development. The book is particularly relevant for decision-makers, donor agencies, practitioners and students with an interest in environmental management who are also keen followers of discussions on the post-2015 monitoring agenda.