Reported discourse and logophoricity in Southern Hokkaido dialects of Ainu

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Bugaeva Anna.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 45 
زبان: Japanese-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 330 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 60,000

دانشگاه چیبا: Gengo Kenkyu （言語研究） 2008، 133: 31-75 p. این مقاله تلاش می کند تا توصیفی نظام مند از مقوله های گفتمان گزارش شده (RD) در جنوب هوکایدو ارائه کند. گویش های آینو از دیدگاه نحوی، گفتمانی-کارکردی، تاریخی و گونه شناختی. در حالی که RD در ادبیات قبلی یا به عنوان \"نقل قول\" یا به عنوان گفتمان مستقیم در مقابل غیرمستقیم تحلیل شده است، من بر اساس یک رویکرد پیوسته استدلال می کنم که آینو دارای سه ساختار اصلی RD است که توسط شخص deixis به عنوان یک اصل اصلی در تعیین جهت گیری RD: (1) گفتمان مستقیم (DRD) با دیدگاه نویسنده، (2) گفتمان غیر مستقیم (IRD) با دیدگاه گزارشگر، و (iii) گفتمان نیمه مستقیم (SRD) با دیدگاه ترکیبی نویسنده و گزارشگر. . در مورد SRD، استفاده از اصطلاح \"شخص نامعین\" در مورد ارتباط نویسنده سوم/دوم شخص با یک شرکت کننده در نقل قول نشان دهنده تغییر مداوم گزارشگر محور در مرجع ضمیری است، در حالی که سایر ارجاعات رخ می دهند. همانطور که در گفتار اصلی از آنها استفاده می شد. من پیشنهاد می‌کنم تامورا (2000: 74) «اول شخص در نقل‌قول‌ها» را از شخص نامشخص به‌عنوان لوگوفوریک به معنای هاگ (1974) شناسایی کنیم. در این تحلیل، SRD، DRD، و IRD به عنوان گزینه‌های سبک‌شناختی و سازمان‌دهنده گفتمان در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه برخی از آنها به عنوان سبک‌های اولیه در ژانرهای فولکلور خاص متعارف شده‌اند.

Chiba University: Gengo Kenkyu （言語研究） 2008, 133: 31–75 p. This paper attempts to provide a systematic description of reported discourse (RD) categories in Southern Hokkaido dialects of Ainu from syntactic, discourse-functional, historical and typological perspectives. While RD has been analysed in the previous literature either as “quotations” or as direct vs. indirect discourse, I argue, based on a continuum approach, that Ainu has three main RD-constructions distinguished by person deixis as a core principle in determining the orientation of RD: (i) direct discourse (DRD) with the author’s perspective, (ii) indirect discourse (IRD) with the reporter’s perspective, and (iii) semi-direct discourse (SRD) with the combined perspective of the author and reporter. In the case of SRD, use of the so-called “indefinite person” in the case of coreference of the third/second person author with a participant in the quote indicates a consistent reporter-oriented shift in pronominal reference, while the other references occur as they would have been used in the original discourse. I propose to identify Tamura’s (2000: 74) ‘first person in quotes’ usage of the indefinite person as logophoric in the sense of Hagège (1974). In this analysis SRD, DRD, and IRD are regarded as stylistic and discourse-organizing options, though some of them have been conventionalized as primary styles in certain folklore genres.