دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st
نویسندگان: Jennifer Esmail
سری:
ISBN (شابک) : 9780821420348, 9780821444511
ناشر: Ohio University Press
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 311
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Reading Victorian Deafness: Signs and Sounds in Victorian Literature and Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خواندن ناشنوایی ویکتوریا: نشانه ها و صداها در ادبیات و فرهنگ ویکتوریا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خواندن ناشنوایی ویکتوریایی اولین کتابی است که به نقش حیاتی ناشنوایان و زبان نشانه های منحصر به فرد آنها در فرهنگ ویکتوریا می پردازد. با تکیه بر طیف وسیعی از آثار، از داستانهای چارلز دیکنز و ویلکی کالینز، شعر شاعران ناشنوا و نوشتن زندگی توسط خاطرهنویسان ناشنوا، هریت مارتینو و جان کیتو، تا رسالههای علمی الکساندر گراهام بل و فرانسیس گالتون، خواندن ناشنوایی ویکتوریایی استدلال میکند که ناشنوایان استفاده از زبان مردم یک موضوع عمومی، تأثیرگذار و بحث برانگیز در ویکتوریایی بود بریتانیا. ویکتوریاییها زبانهای اشاره را به روشهای متعدد و اغلب متناقض میفهمیدند: این زبانها موضوعات جذاب و نفرتانگیز بودند، اهمیت علمی و علاقه ادبی داشتند، و هم شیوهای منحصربهفرد برای ارتباط انسانی و هم بقایایی از میراث حیوانی در نظر گرفته میشدند. در طول قرن نوزدهم، ناشنوایان به طور فزاینده ای از حقوق زبانی و فرهنگی خود توسط یک جنبش آموزشی و فرهنگی گسترده موسوم به «شفاه گرایی» که عمدتاً شامل مربیان شنوا، پزشکان و والدین بود محروم شدند. تعامل با گروهی از انسانها که از نشانهها به جای گفتار استفاده میکردند، درک ویکتوریایی از انسانها بهعنوان «حیوان سخنگو» و درک گسترده «زبان» بهعنوان محصول صدا را به چالش کشید. اینجاست که خواندن ناشنوایی ویکتوریا کمک قابل توجهی به زمینه های مطالعات ویکتوریایی و مطالعات ناتوانی ارائه می دهد. این کتاب مکالمات علمی کنونی پیرامون شفاهی، متن و صدا را گسترش میدهد و در عین حال نشان میدهد که درک ناتوانی چگونه به ساختارهای ویکتوریایی از عادی بودن کمک میکند. خواندن ناشنوایی ویکتوریایی استدلال میکند که افراد ناشنوا بهعنوان آزمودنیهای آزمایشی برای فرآیند ویکتوریایی درک زبان انسان و در نتیجه تعریف انسان مورد استفاده قرار گرفتند.
Reading Victorian Deafness is the first book to address the crucial role that deaf people, and their unique language of signs, played in Victorian culture. Drawing on a range of works, from fiction by Charles Dickens and Wilkie Collins, to poetry by deaf poets and life writing by deaf memoirists Harriet Martineau and John Kitto, to scientific treatises by Alexander Graham Bell and Francis Galton, Reading Victorian Deafness argues that deaf people’s language use was a public, influential, and contentious issue in Victorian Britain. The Victorians understood signed languages in multiple, and often contradictory, ways: they were objects of fascination and revulsion, were of scientific import and literary interest, and were considered both a unique mode of human communication and a vestige of a bestial heritage. Over the course of the nineteenth century, deaf people were increasingly stripped of their linguistic and cultural rights by a widespread pedagogical and cultural movement known as “oralism,” comprising mainly hearing educators, physicians, and parents. Engaging with a group of human beings who used signs instead of speech challenged the Victorian understanding of humans as “the speaking animal” and the widespread understanding of “language” as a product of the voice. It is here that Reading Victorian Deafness offers substantial contributions to the fields of Victorian studies and disability studies. This book expands current scholarly conversations around orality, textuality, and sound while demonstrating how understandings of disability contributed to Victorian constructions of normalcy. Reading Victorian Deafness argues that deaf people were used as material test subjects for the Victorian process of understanding human language and, by extension, the definition of the human.