Psychoanalyse und Verbrechen: Grundlagen einer psychoanalytischen Kriminologie

جنایت سرنوشتی نیست که از بیرون نصیب ما شود، بلکه در درون ماست. 35 سال خدمت در پلیس ایالت نوردراین-وستفالن به من این بینش را در برخورد با جنبه منفی انسان داد. پس از 9 سال خدمت در پلیس امنیت، از سال 1963 تا 1971، تجربه خود را به عنوان کارمند پلیس جنایی در مبارزه عملی با جرم کسب کردم. از سال 1972 تا 1989 من برای رئیس پلیس در بن کار می کردم و با ثبت آماری جنایات و تجزیه و تحلیل جرم می پردازم. علاوه بر این، در این سال‌ها پرونده‌های افرادی را مدیریت می‌کردم که - به قول زبان رسمی پلیس - در پلیس حضور مجرمانه داشتند. هر پرونده حاوی سرنوشت فردی است که زمانی مورد آزمایش قرار می گیرد که تصمیم گیری در مورد اینکه آیا پرونده باید از بین برود یا نگهداری شود. پس از آن من مدیریت جستجو را به عهده گرفتم. از سال 1978 من از تجربیات خود به عنوان مدرس پاره وقت در جرم شناسی در دانشگاه علوم کاربردی برای مدیریت دولتی ایالت نوردراین-وستفالن در کلن استفاده کرده ام، به طوری که کار جرم شناسی و جنایی خود را در محل با تدریس ترکیب کرده ام. موقعیت علم و عمل به من انگیزه داده است که جرم‌شناسی را مطالعه‌ای درباره منشأ و مظاهر جرم از دیدگاه روان‌کاوانه بدانم تا توضیحی برای افرادی که با سایه‌های خود زندگی می‌کنند نشان دهم. سایه بازتاب خودشیفته فردی است که فاقد حس اجتماع است.

Das Verbrechen ist nicht das Schicksal, das uns von außen zuwächst, sondern es ist in uns. 35 Jahre im Polizeidienst des Landes Nordrhein­ Westfalen haben mir diese Erkenntnis im Umgang mit den menschli­ chen Schattenseiten vermittelt. Nach neun Jahren Dienst in der Schutzpolizei sammelte ich von 1963 bis 1971 meine Erfahrungen als kriminalpolizeilicher Sachbearbeiter in der praktischen Verbrechensbekämpfung. Von 1972 bis 1989 war ich beim Polizeipräsidenten in Bonn mit der statistischen Erfassung der Kriminalität und mit Kriminalitätsanalysen befaßt. Darüber hinaus verwaltete ich in diesen Jahren Akten über Menschen, die - wie es in der Amtssprache der Polizei heißt-kriminal­ polizeilich in Erscheinung getreten sind. Jede Akte beinhaltet ein menschliches Einzelschicksal, das auf dem Prüfstein steht, wenn zu ent­ scheiden ist, ob die Akte vernichtet oder weiter aufbewahrt wird. Da­ nach habe ich die Leitung der Fahndung übernommen. Meine Erfah­ rungen habe ich seit 1978 als nebenamtlicher Lehrbeauftragter für Kri­ minologie an der Fachhochschule für öffentliche Verwaltung des Landes Nordrhein-Westfalen in Köln umgesetzt, so daß ich meine kri­ minologisch-kriminalistische Arbeit vor Ort mit einer Lehrtätigkeit ver­ bunden habe. Wissenschaft und Praxis haben mich angeregt, Kriminologie als Lehre von den Entstehungszusammenhängen und Erscheinungsformen des Verbrechens aus psychoanalytischer Sicht zu betrachten, um einen Er­ klärungsansatz für die Menschen aufzuzeigen, die mit ihren Schatten leben. Der Schatten ist das narzißtische Spiegelbild des Menschen, dem das Gemeinschaftsgefühl fehlt.