Production Planning in Production Networks: Models for Medium and Short-term Planning

شبکه های تولید پراکنده ساختارهایی هستند که قادر به ارائه چابکی و کارایی سازمانی لازم برای رقابت در بازار جهانی هستند. عملکرد چنین سازمان هایی به شدت به توانایی افراد درگیر در شبکه برای هماهنگ کردن فعالیت های خود بستگی دارد. دو رویکرد برای مدیریت شبکه های تولید پراکنده پیچیده موجود است: یک رویکرد متمرکز، که در آن یک نهاد منحصر به فرد (مثلاً برنامه ریز) تمام اطلاعات لازم برای تصمیم گیری برنامه ریزی برای کل شبکه را دارد. یا یک رویکرد غیرمتمرکز که در آن هر نهاد در شبکه اطلاعات و دانش لازم برای اتخاذ تصمیمات برنامه ریزی مستقل را دارد، در حالی که هدف مشترک از طریق همکاری بین همه افراد درگیر در شبکه حاصل می شود.

تولید. برنامه ریزی در شبکه های تولیدبه مشکلات برنامه ریزی تولید در شبکه های تولیدی توزیع شده از دیدگاه استراتژیک، تاکتیکی، سازمانی و عملیاتی می پردازد. روش های جدید برای مذاکره ظرفیت، تخصیص و تخصیص حجم کار در شبکه های تولید ارائه شده است. به طور خاص، سه مشکل اصلی بر روی این موارد متمرکز است: چگونگی مذاکره در مورد در دسترس بودن ظرفیت تولید در بلندمدت. نحوه تخصیص ظرفیت تولید در برنامه ریزی میان مدت و نحوه تخصیص بار کاری در کوتاه مدت. رویکردهای پیشنهادی مبتنی بر الگوریتم‌های مذاکره در شبکه‌های چند عاملی است. این رویکردها با رویکردهای متمرکز کلاسیک با استفاده از روش‌های شبیه‌سازی رویداد گسسته مقایسه می‌شوند. تجزیه و تحلیل معیار برای درک اثربخشی و کارایی رویکردهای پیشنهادی ارائه می‌شود.

روش‌ها، رویکردها و نتایج ارائه‌شده در برنامه‌ریزی تولید در شبکه‌های تولید برای مدیران شبکه تولید مورد علاقه خواهد بود. که می آموزند چگونه برنامه ریزی تولید غیرمتمرکز را در سازمان های توزیع شده سازماندهی کنند، و فروشندگان برنامه ریزی منابع سازمانی که می توانند روش های پیشنهادی را در شرکت توسعه یافته اعمال کنند.

Distributed production networks are structures which are considered able to provide the organisational agility and efficiency necessary to compete in the global market. The performance of such organisations heavily depends on the ability of those involved in the network to coordinate their activities. Two approaches are available for managing complex distributed production networks: a centralised approach, where a unique entity (the planner, for instance) has all the necessary information to make planning decisions for the entire network; or a decentralised approach where each entity in the network has the necessary information and knowledge to make autonomous planning decisions, while the common goal is reached through cooperation between all the people involved in the network.

Production Planning in Production Networks addresses production planning problems in distributed manufacturing networks from strategic, tactical, organisational and operative perspectives. New methodologies for capacity negotiation, allocation and workload assignment in production networks are presented. Specifically, three main problems are focussed on: how to negotiate production capacity availability in the long-term; how to allocate production capacity in medium-term planning; and, how to assign workloads in the short-term. The proposed approaches are based on negotiation algorithms in multi-agent networks. These approaches are compared with classical centralised approaches using discrete event simulation methodologies. Benchmark analysis is provided to understand the effectiveness and efficiency of the proposed approaches.

The methodologies, approaches and results presented in Production Planning in Production Networks will be of interest to production network managers who will learn how to organise decentralised production planning in distributed organisations, and enterprise resource planning vendors who can apply the proposed methodologies to the extended enterprise.